(Yazar: Kapağı değiştirdim ne düşünüyorsunuz? Hala çok güzel dediğim bir kapak ne yapabildim ne de bulabildim eğer bulursanız bana söyler misiniz?)Jiyeon'un Ağızıdan
"Alo abla noldu ?"
"Tamam söyledim seni bekliyorlarmış"
"Peki nerde burası?"
"Aa doğru sana konum atarım ben "
"Tamam abla"
Aramayı kapattıktan sonra ablamın verdiği adresle bakıştım.
Myungsoo"Kalcağın yere beraber gidelim mi? En azından yalnız kalmamış olursun. Ne dersin?"
"Eğer senin içinde sorun değilse, neden olmasın? " sırıttım. Nedense sevinmiştim.
"O zaman adresi göster bakalım küçük kız"
Küçük kız mı? Poker face yüzle ona baktım.
"Sensin küçük hıh" dedim ve ona şakadan vurmaya başladım. O da gülerek, ellerini bana karşı siper etmişti.
"Ahh tamam adresi göstercen mi?" bunu söylerken hala gülüyordu.
"Tamam tamam bak" telefonumu ona gösterdim.
"Ee burası bizim dairenin tam karşısı. Bizim komşumuz."
"Aaa gerçekten mi? Nasıl birileri?"
"İyilerdir yani"
"Sana güvenerek gitcem ona göre"
"Peki birazcık(!) cadılardır."
"Tamam her neyse hadi gel gidelim."
"Bekle benim ilk kıyafet falan almam lazım"
"Aa doğru benimde"
Kendimi salak gibi hissettim. Neyse çokta umrumda. 'Salaksın' hayır. Napıyorum ben. Myungsoo
"Jiyeon birlikte alışveriş yapalım mı? "
"Olurrr...yani tamam olur." Kıkırdadı. Uf neden hep gülüyor ya.
Alışveriş faslını atlıyorum arkadaşlar
Alışverişimiz bitmişti ve ben çok eğlenmiştim. Şuan Myungsoo'ların apartmanına gidiyorduk. Myungsoo'yu çok sevmiştim. Yanlış anlamayın o anlamda değil. 'Tabi o anlamda değildir eminim hmm hmm' iç ses what is amaç. Biraz daha devam etsem iç sesimle kavga ederdim ve bu çok saçma. O yüzden Myungsoo ile konuşmaya başladım.
"Myungsoo bu araba senin mi?"
"Evet benim."
"Güzel arabaymış"
"Beğenmene sevindim."
"*gururlu sevimli jiyeon emojisi*"
Kıkırdadı yine yine ve yine ve benim kalbim hızlı atıyor. Jiyeon bu saçma ilk görüşte aşk yok seninki de aşk değildir anlık birşey. Kendime içimden durmadan bunu söyledim. Myungsoo arabayı park etti ve ben o zaman içimden bunları söylemekten vazgeçtim.
Arabadan indik. Myungsoo cebinden anahtarını çıkardı ve dış kapıyı açtı. Beraber yukarı çıktık. 2.kata kadar çıktık. 2.kata geldiğimizde Myungsoo'ya baktım.
"Geldi~~~kk" dedi. Sağ kapıyı gösterdi. "Burası senin kalacağın daire" sol kapıyı gösterdi. "Burası da benim dairem."
"Çok teşekkürler Myungsoo. Her şey için. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Değil
Short StoryAnnesi 3 yaşında iken , babası daha doğmadan ölen ve ablası Nara ile teyzesinin evinde kalan bir kız .. Tüm aile üyeleri olsa bile hayata tek başına tutunmak istenen bir erkek .. Bu ikisi birbirlerine rastlayarak hayatlarının aşkını bulcaklar mı ?