Bu veda faslından caymadın hiç bir zaman. Yüreğimde ki derin ahı duyar mısın? Bilmiyorum. Aşkın, alın yazım mıdır? Emrine amade gömlüm sazın mıdır? Mızrabın olayım çal biraz daha. Susmaları sevmedim hiç bir zaman, şimdi sustuğum yerden haykırıyorum adını. Dilim virane olmuş, kalbim terk edilmiş bir şehir misali yıkık, dökük. Senden uzakta kaç yıl geçti? Günleri de unutur oldum. Hoş gerçi, sen gideli güneşin doğduğu mu var ki bu şehre.
Yastığım da rahat değil, alışmışım dizlerinde uyumaya.. sayfalara dalmayı değil, gözlerine dalmayı sevdim ben hep.
Sevda cümlelerim çok dokundu sana, böyle küt diye çekip gittin..
Ben sensizlikte kaybolmadım hiç! Sende kayboldum ulan! Sende. Bu sonbahar da bana düşen gidenlerin ardından ağlamak. Çok geç demek için bile, belki de çok geç.
Kalemi kırıp atasım var. Sayfaları buruşturup bir köşeye fırlatasım var. Her kelime de seni yaşamaktan yoruldum. Her cümlede aklımı iğneleyişini, sayfalara oluk oluk akışından yoruldum. Yok arkadaş! Sevmek bize göre değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLAN BEN
RomantikAŞKIN KAYBOLAN SUSKUNLUĞUN DA GİZLİ KALMIŞ BİR BEDENDEN ARTA KALAN.
