Hockeygirls v.s Voetbalboys

HS. 4

'Dus toen je 3 was heb je serieus met een steen in de auto van je ouders gekrast?' Roep ik vol ongeloof. 'Stttt niet zo hard straks krijgen mensen een verkeerde indruk.' Sist Roxy.

'Sorry!' Zeg ik doe mijn handen omhoog als teken van overgave.
Ik schrik me dood als iemand opeens mijn handen vast grijpt.

'Aaahhwwww! Wie ben jij!' Roep ik. Een paar kinderen kijken geschrokken onze kant op.

'Rustig sis ik ben het maar!' Zegt Mike lachend.

'Mike ga weg serieus.' Zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol en hem richting de deur duw.

'He he dit is een vrij land!' Protesteert hij.

'Mike donder op!'

'Dag lieverdje!'

'Sukkel!' Mompel ik.

'Hey Nikki, welke sport ga jij eigenlijk doen?' Vraagt Roxy terwijl ze op door haar mobiel scrolt, 'Ik ga hockeyen!'

'Ik ook!' Roep ik blij, 'Misschien komen we wel bij elkaar in het team

'Ik hoop dat we samen door de selecties heen komen!'

Er klinkt opeens een keiharde bel die je overal hoort.

'Jezus wat is dat voor een kut geluid!' Mompel ik en ik wrijf over mijn oren.

'Dat is dus de etenstijd bel, of als er iets gemeld moet worden. Je moet dan altijd naar de kantine toe.' Vertelt Roxy terwijl we richting de kantine lopen.

Terwijl we naar de kantine lopen, pak ik mijn mobiel uit mijn zak.

'Verslaafde!' Fluistert een stem in mijn oor.

'Wat. Krijgen. We. Nou?!' Van schrik doe ik een stap opzij, maar stap daarbij op Roxy haar voet.

'AUWH Nik kijk uit!' Roept ze lachend terwijl ze haar teen grijpt en half tegen een paar anderen opknalt, 'Ja Sorry! Hoo kijk uit, ja ja ik kijk wel uit! Ik mijn kop houden houdt zelf je kop!' Schreeuwt ze.

Ik kijk naar Roxy en rol met mijn ogen, waardoor die in de slappe lach valt.

'Goed bezig Nikki!'

'Bekjong Mike!'

'Ik hou ook van jou!'

Ik draai me om en zie Mike en Quin elkaar zo'n jongens highfive ding geven.

Ik zucht en loop door terwijl ik mijn aandacht weer richt op mijn mobiel. Wanneer zou mam die nieuwe telefoons opsturen? Ik zie echt niks door die barst. (Zie foto). Hij moest ook per se op de punt van de trap vallen.

Ik ga naar Snapchat en maak een open de Lenzen en neem de Regenboog-kots filter (of hoe je dat wilt noemen) Ik open mijn mond en druk op foto maken.
" Nieuwe School ^^"
Ik zet hem in mijn verhaal. Ik kijk op en zie dat we eindelijk bij de aula zijn aangekomen.

Jemig wat een wandeling.

'Nu een met mij Nikki!'

'Huh?' Ik draai me om en kijk in de groene ogen van Quin. Ik haal mijn schouders op en open Snapchat weer.

Quin legt zijn armen om mijn schouders en legt zijn hoofd op mijn schouder. Ik tuit mijn lippen en breng mijn ogen tot speeltjes. Ik maak de foto en kies een zwart-wit filter. Eerst sla ik hem op en dan typ ik erbij; "Quinniee"

'Die is leuk! Kun je die sturen?'

'Tuurlijk via Whatsapp of Snap?'

'Doe maar Whatsapp maar mijn Snap mag je ook best hebben hoor!' Lacht Quin.

Wat cute hij krijgt kuiltjes in zijn wangen.

Ik geef hem mijn mobiel en ik krijg die van hem. Ik open zijn Instagram en zoek mijn profiel op en druk op het volg knopje, ik voeg mijn nummer toe en typ mijn Snap-naam in en voeg hem toe.

'Zo klaar! Ik stuur hem zo wel, eerst even wat te eten pakken.' Ik loop naar de linker kant van de aula, als ik me opeens bedenk dat ik niet weet waar ik heen moet.

Ik loop een rondje met mijn vinger wijzend waar ik heen moet. Ik draai me om naar de kant van Quin.

'Uhm weet jij waar ik heen moet?' Vraag ik voorzichtig.

En dat is het moment dat Quin helemaal stuk gaat.
________________________

Hoe vonden jullie het??

xoxo mij