*PIEP PIEP PIEP PIEP PIEP*
Ik sla naast me op mijn nachtkastje.
Rot wekker. Ugh vandaag school. En ik weet nu al dat ik niet bij Quin, Mike, Cameron of Roxy in de klas kom.
Ik zucht en loop naar de badkamer om mijn gezicht te wassen en mijn ondergoed te verwisselen.
Ik loop richting mijn inloopkast en pak het setje kleding wat ik gister avond heb klaargelegd.
Mijn zwarte shirt met wit Adidas logo, zwarte broek, zwarte Vans en een groene jas. (Zie foto^^)
Ik ga nog even naar de badkamer en maak twee ingevlochten vlechten in mijn haar. En doe mijn make-up op.
Ik pak mijn zwarte East pak rugzak met neon roze ritsen. Ik doe mijn agenda en etui erin, pak mijn mobiel en sleutels en ga naar Roxy.
'Hoi Nik!' Mompelt ze half slapend.
'Ey, zullen we gaan eten? Ik heb fucking honger.' Stel ik voor.
'Hoezo zo vrolijk het is maandagochtend? de eerste schooldag!' Roept Roxy verontwaardigt
'Ik wil gewoon eten! Oké!'
'Wacht even,' Roxy staat opeens doodstil,ik kijk haar vragend aan, 'ETEN?!?!' Schreeuwt ze.
'Ja! Kom!' Ik schud mijn hoofd en lachend gaan we naar de aula.
Roxy en ik pakken een dienblad en gaan in de rij staan.
Ik pak een croissantje met een kuipje jam en vul een glas met sinaasappelsap.
Ik wacht tot Roxy ook haar eten heeft gepakt, twee kaiserbroodjes, één met ham en één met kaas, met een glas melk. Dan lopen we samen naar een tafeltje toe.
'Dit is echt heerlijk.' Slik ik tussen twee happen door, 'Is het altijd zo lekker?'
'Nope! Totaal niet!' Lacht Roxy.
Na 15 minuten uitgegeten en gelachen en gaan we allebei naar onze kamer, om ons klaar te maken voor school.
Ik borstel mijn haar nog even door en pak mijn make-up tasje met mascara en lipgloss. Ik ga vlug naar het schoolgedeelte.
'Kluisjes.... Kluisjes.... Kluisjes.' Mompel ik en ik staar naar mijn briefje met mijn kluisnummer.
Tot er opeens allemaal boeken voor me op de grond vallen, op mijn tenen.
'Verdomme, kijk uit!' Schreeuw ik.
'Ik uitkijken? Weet jij wel tegen wie jij het hebt?' Zegt de stem sarcastisch.
Ik kijk op en zie een jongen met bruin krullend haar staan en bambi bruine ogen. In tegenstelling tot Mike, Quin en Cameron die allemaal blond haar hebben met blauwe en groene ogen.
'Nou nee en eigenlijk hoef ik dat ook niet te weten!' Ik rol met mijn ogen en draai me om.
Ik loop de gang uit totdat ik naar rechts kan en die weg in sla.
'Quin! Mike!' Krijs ik als ik ze zie staan gebogen over een telefoon. Vragend kijken ze op. 'Whats up?' Roept Quin.
'Nou kijk jij zat hier al op school?! Weet jij waar kluisje,' Ik kijk op mijn papier, ' 314 is?'
'Ja tuurlijk!' Hij pakt mijn schouder vast en draait me een kwartslag om, 'Precies daar.' En hij wijst naar de cijfers boven de rij met kluisjes.
'Oowh thanks mate!'
Ach ja natuurlijk een kluisje op de een na onderste rij. Ik zak door mijn knieën en prop de helft van mijn boeken in mijn kluisje plus mijn jas want het is hier super benauwd.
'En ehm Quin? Weet jij ook waar lokaal B253?' Vraag ik terwijl ik op mijn tenen ga staan en mijn armen op zijn schouder leg.
'Yep kom maar mee wij moeten naar B497.' Hij loopt richting het trappenhuis waar ik uit kwam toen ik uit het woongedeelte kwam.
'De B staat voor het pand want er staat nog een school in Noord New-York.' Legt Quin uit, 'Wat dan na de B komt in jouw geval 2 staat voor de verdiepingen en de laatste twee cijfers staan voor het lokaal.'
Terwijl Quin dat allemaal vertelt zijn we al bij de 2e etage aangekomen en zie ik lokaal 53 al.
'Thanks mate!' En ik geef Quin een knuffel.
Mike komt naar me toe en knuffelt me en geeft me een kus op mijn kruin. 'Laat ze zien wie je bent!'
'Alsof ik dat ooit NIET zal doen.' Lachend duw ik hem van me af en loop mijn lokaal binnen, 'Jullie ook succes trouwens!' Roep ik ze nog na.
Het lokaal waar ik in sta is nog bijna leeg, op een vrouw achter het bureau na. Alle stoelen staan in een kring en alle tafels zijn aan de kant geschoven.
'Goedemorgen!' Roept de vrouw opgewekt, 'Neem plaats! Ik ben Miss Field je mentor van dit jaar! En jij bent?'
'Aangenaam ik ben Nikki Foster.' Ik schud de hand die ze me uitsteekt en ga daarna op een stoel zitten en laat mijn tas vallen.
'Je mag best nog even op je mobiel hoor, als je dat wilt. De bel is namelijk nog niet gegaan.' Zegt ze vriendelijk.
Ik haal mijn mobiel uit mijn zak en open Snapchat. Ik maak een foto van mijn voeten met mijn tas erbij en zet eronder SCHXXL🙈🖕🏻
Opeens klinkt er hetzelfde vreselijke geluid wat ik zaterdag ook al hoorde: de bel.
Langzaam stroomt de klas vol met kinderen.
En ja hoor ik moet weer net bij dat in de klas zitten....
________________________Wie zou het zijn, een hij of zij, laat het achter als je het weeeeet.😏📚
Nog steeds geen school voor mij😏🙈
xoxo mij
JE LEEST
Hockeygirls v.s Voetbalboys
Teen FictionDaar sta je dan in een ander land, met je broer voor een grote, hele grote school. Verder niemand. Hoe ga je dat oplossen? Jongens, hockey, jongens, voetbal, school en nog meer jongens. Hoe houdt Nikki haar leven een beetje normaal? ♥️ Hoogste rank...