Bölüm Şarkısı: Cem Adrian-Herkes Gider mi?
"Sometimes you miss the memories."
1|Ortak Şirketler
Küçük bir kızın en sevdiği oyuncağının alınmamsıyla aynı hüzün vardı o gün içimde. O hayal kırıkları vardı her bir yanımda. Düşüncelerimde,kalbimde.
Harıl harıl akan damlalar ıslatıyordu düştüğü yerleri. Yürüdüğüm kaldırımlar,yastığım,bazen de yorganımı. Ellerimle kapıyordum hıçkırık kaçmasın diye ağzımı. Kimsenin duymasını istemiyorum. Sen sadece bana kalmalıydın.
Sen gitmemeliydin. O gün arkandan bakıp defalarca kendime kızmamalıydım. Şimdi öylece düşünürken seni anmamalıydım.
Akan damlalar gözyaşlarımı engelleyecek kadar olduğunda kafamı kaldırdım. Odamın beyaz tavanına bakarken aklımda o vardı,yine.
"Hira!"
Annemin bağırışı kulaklarımı doldurduğunda akmak üzere olan yaşlarımı sildim. Görmemeliydi kimse. Annem biliyordu ama kimsenşn önünde ağlamak istemezdim.
"Efendim!" diye bağırdım annemin sesine karşın. Ses gelmediğinde gözlerimi devirdim. Klasik anne tiplemesiydi. Siyah kapaklı defteri kapadım. Kalemide yanına koyarak çalışma masamın sandalyesinden kalktım.
Kapının açılmasıyla o yana döndüm. "Yemek hazır diyecektim," dedikten sonra gözlerini kısıp beni süzdü. "Sen ağladın mı?"
Sahte bir gülücük sergiledim. "Ne ağlaması anne ya? Yemekte ne var?" diye düzelttim. "Ispanak yaptım," dediğinde bir şey demeden mutfaka ilerledim. Evimiz aslında iki katlıydı ama alt katta bir odaya sahiptim.
Babam,ablam ve küçük kardeşim Deniz masanın etrafına dolaşmışlardı. Onlara gülümseyerek ablamın yanında olan yerime geçtim. "Baba,görmeliydin. Deniz o gün Pelin'e acayip davrandı," dedilten sonra ablam içten bir gülüş sergiledi.
Masanın ortasındaki suya ulaşmaya çalışırken,"olay ne?" diye sordum. Ablam babamdan bana döndü. "Geçen Serra ile kardeşi bize geldi ya,Deniz Pelin'e acayip davrandı."
"Ne var bunda?" dedim. Ablam bazı şeyleri büyütürdü. "Anlamazsın sen Hira," dedikten sonra Deniz'e döndü. "Gördün güzel kızı tabi."
Denşz yetişkin bir ifade takınarak "Abla abartma. Hira abla,bir şey der misin?" dedi. Ona güldüm. Bu evde en sevdiğim bireylerdendi Deniz. Her ne kadar daha 4'e gidiyor bile olsa erkek kankalarımdan farkı yoktu.
Bu arada Deniz,erkekti.
"Bir şey," dedim Deniz'i sinir etmek amacıyla. Deniz bana küs bakışlarını yollarken annem mutfaka giriş yaptı. "Hiç öyle bakma Deniz efendi. Ablan ıspanaklarını yemicek."
"Anne Meryem ablama bir şey der misin? Şu ablamın cılız arkadaşının kardeşi hakkında şeyler diyor," dedi Deniz. Babam kahkaha attı. "Öyle deme oğlum. Yavaş yavaş başlayacaksın sende çapkınlığa."
"Adnan,çocuğuma yanlış örnek oluyorsun," diye uyardı annem. "Erkenden bela edeceksin. Sen babana bakma,Deniz. Sadece derslerine bak."
"Baştan söyleyeyim benden tıp falan beklemeyin," dedi Deniz.
Babam da,"Meryem'in tıp diye tutturduktan sonra piskoljiye girmesinden beri bu aileden benden başka doktor beklemiyorum," dedi.
"Aslında Hira hâlâ tıp düşünebilir," dedi annem. "Sayısal okuyor sonuçta."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırılmış Kanatlar
RomansaNe olursa olsun sevmekten vazgeçemeyen genç kız. Ne olursa olsun ona zarar gelmesinden ödü kopan genç adam. Giden yaşamış,kalan ölmüş misali süren hayat. Maziye gömülen ama kalıntıları hâlâ toprak üzerinde olan bir aşk hikayesi. Sevmekten vazgeçmeye...