Muszę Się Z Tym Pogodzić

2

Właściwie to myślałam że będę dłużej spać, co ja gadam, ja byłam, pewna ze będę spać całą noc na tym fotelu, ale obudziłam się o 3.

Jak się rozbudziłam, pierwsze co zrobiłam to sprawdziłam facebooka, a dokładniej tylko wiadomości.

Tak jak się spodziewałam, zero nowych wiadomości.

- No, skoro już nie śpię, to chyba pójdę coś zjeść.- tak jak sobie powiedziałam tak zrobiłam.

Często gadam sama do siebie, no po prostu czasami trzeba porozmawiać z kimś porządnym...prawda?

Wchodząc do kuchni, miałam tysiące pomysłów co by tu zjeść, ale gdy otworzyłam lodówkę i zobaczyłam że mój wybór ogranicza się do serka wiejskiego, zgniłej marchewki, mleka (chociaż chyba zamiast mleka mam już śmietanę... No cóż ) i jogurtu truskawkowego.

No więc, chyba sobie zjem ten jogurt. Wzięłam łyżeczkę i poszłam do salonu.

Niestety mój pyszny jogurcik szybko się skonczył, więc postanowiłam włączyć tv, czego od razu pożałowałam, bo chyba wszyscy wiemy jakie filmy puszczają w nocy.

Moje lenistwo jest tak wielkie, że zamiast, szukać normalnego programu
po prostu wyłączyłam moja plazme.

I tak nastała ciemność, cisza.

Siedziałam tak na łóżku dobre 5 min. w ciszy i ciemności, w pewnej chwili usłyszałam charakterystyczny dźwięk Messenger'a.

- Kto normalny, pisze do mnie o 3:30...?- naprawdę mnie to zdziwiło. W ogóle to zdziwiło mnie to, że ktoś napisał.

Spokojnie podeszłam do telefonu, odblokowałam go , no i wtedy zobaczyłam że napisał do mnie...

Hej... tak naprawdę to jest moje pierwsze opowiadanie i już na początku chce was uprzedzić, że mogą się pojawić tutaj błędy, i serio bardzo za to przepraszam (wiem że niektórych, właśnie denerwuje jak ktoś robi takie byki ) No staram się jak mogę, tylko nie zawsze mi wychodzi.

będę starać się dość często dodawać rozdziały i pisać jak najbardziej ciekawie. No, ale pisałam już, jest to moje pierwsze opowiadanie, więc proszę o zrozumienie.

W sumie to mam nadzieję i to bardzo wielką, że się spodoba.
(pamiętajcie żeby dawać gwiazdki i komentarze... tak dla zachęty)