Original Babysitter

Mind Control

Ne!? Nasıl!? Nasıl ismimi bilebilirdi ki? Ben şaşkın şaşkın ona bakarken o sanki aklımdan geçenleri okumuş gibi yine beni şoke edecek bir cevap verdi.

"Senin hakkında sandığındanda çok şey biliyorum Angela". Ben ise tek kelime edemiyordum. Sanırım altıma yapacaktım. Ama o yine gözlerini devirdi. Ardından gözlerine gözlerime sabitledi ve vücudumun benden isteksiz hareket etmesine neden olan o sözleri söyledi.

"Benimle gel küçük kız". Bu adam salak mıydı? Neden bir yabancı ile gideyim ki?. Fakat vücudumu kontrol edemiyordum. Benden tamamen bağımsız bir şekilde penguen terliklerimin içindeki ayaklarım onu takip etmeye başladı. Sonra bir an durup bana baktı. Yine gözlerini benimkilere sabitleyerek,

"Git ve düzgün bir şeyler giy" dedi. Ama artık sabrım taşmıştı. Bu ne biçim emrivakiydi! Hayır yapmayacaktım. Eve girip kapıyı kilitleyecektim. Ama malesef ne kollarım ne de vücudum beni dinliyordu. Çoktan giyinmeye başlamışlardı. Üzerime önce bir kapri pantolon geçirdiler. "Ah lanet olsun artık beni dinleyin!!" diye düşündüm. Sanırım sesli düşünmüş olacağım ki kendini Klaus olarak tanıtan sarışın yabancı yanıma geldi ve,

"Boşuna uğraşma benim etkim altındayken seni dinlemezler" dedi. Bu da ne demek oluyordu? Nasıl onun etkisi altında olabilirdim ki bu imkansız dı. Kimse kimseye öyle iki sözle vücudunun kontrolünü kaybettiremezdi. Ben bunları düşünürken o ise insan üstü bir hızla odamdan ayrıldı. Adeta rüzgar gibiydi hatta belki rüzgar bile bu kadar hızlı değildi. Bu adam çok garipti. Sonunda kollarım üstüme bir t-shirt de geçirdiler. Odadan çıktığımda salondaydı. Sonunda biraz daha kontrolünü kazandığım vücudumla salona yürüdüm. Benim ve kardeşimin resimlerini inceliyordu. İçeri girdiğimi görünce bana döndü. 

"Demek hazırsın hadi gidelim" Dedi. Hayır demeye uğraşıyordum ama ağzımı da ele geçirmişti pislik. Ayaklarım ise yine onun peşisıra yürümeye başlamışlardı. Sandaletlerimi giyiyorlardı şimdi de. Sonunda ağzımı açıp bir iki kelime edebildim.

"Beni nereye götürüyorsun?"

"Evime"

"Benimle orada ne yapacaksın? Eğer pislik şeyler yapmak istiyorsan yapamazsın. Belki vücudumun kontrolü sende olabilir ama bunu yapmaktansa ölmeyi tercih ederim. Bunu iyice kafana soksan iyi edersin"

"Öncelikle şuna sana söylediğim gibi zihin kontrolü der misin. Yine de soruna cevap vereceğim küçük kız. Seninle o tür şeyler yapmayacağım henüz çok küçüksün, yani bu konuda endişelenmene gerek yok"

"Peki o zaman ne yapcaksın benimle?"

"Orası da bana kalsın değil mi?"

Sustum ve derin bir nefes alarak kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Çünkü bu adam beni deli ediyordu. Zaten şu zihin kontrol zımbırtısından tek kelime edemiyordum. Evden çıkmak zorunda olup kapıyı kitledim. Bir iki merdivenden sonra işte New Orleans sokaklarındaydık.

Herkese tekrar meraba arkadaşlar yeni bir bölümle karşınızdayım. Yorum yapmayı ve vote bırakmıyı unutmayın benden size kocaman öpücekler.