Görünüşüme Kanma

(BAKIN HANGİ KİTABIN ARTIK BİR FRAGMANI VAR? SAĞDA MEDYA BÖLÜMÜNDEN İZLEYEBİLİRSİNİZ :) TEŞEKKÜRLER)

Sağ bacağım kaykay sürmekten çok yorulmuştu. Neyse ki eve doğru yaklaşmıştım. Aslında ona ev denemez bir tür çatısının altında durduğun şey. Öyle ki tanınlayamıyorum bile. Ev sevdiklerinle beraber olduğun yer olmalı. Burası için geçerli olmayan hani. Kapıya geldiğimde kaykayımı çimlere fırlattım ve arka bahçeye doğru yürüdüm. Kapıyı iki kısa bir uzun çaldım. Kapıyı açan Joe'ydu. "Geç kaldın. Patron seni soruyordu."dedi. Hiç tepki vermeden içeri girdim. Normal bir en fazla beş kişilik ailenin kullandığı salonda yaklaşık 15 kişi oturuyordu. Oturuyordu derken çoğu ayakta ya da yerde. Tabiki bizim patron tekli koltuğa yayılmış pis pis bana bakıyordu. "İşte küçük kızım gelmiş."dedi. "İşim biraz uzun sürdü."dedim. "İşini iyi yaptığını biliyorum fakat sana bu saatten sonra dışarıda olmanın tehlikeli olduğunu söylemiştim. Hepimizi polise yakalatmak istemezsin değil mi?"dedi. "Tabi patron."dedim düz bir tonla. "O zaman hadi bakalım bugün bize ne getirmişsin görelim."dedi. 

Bize derken? Biz mi? Hepimiz köle gibi sana çalışıyoruz. İçimdeki öfkeyi belli etmeden cebimdeki bir tomar parayı çıkardım. Bugün baya iş yapmıştım. Önünde yaklaşık 1000 $ duruyordu. Patron kahakaha attı ama küçümser değildi. Gözlerindeki hırsı görebilirdiniz. "Biri bugün tatlıyı hakketti."dedi. Siyah kapüşonlu ceketimi bir kenera attım ve "Ben odamdayım."dedim. Bugünlerde fazla çalıştığımdan dolayı kendime ait bir odam vardı ve bunu elimde tutmam gerekiyordu. Öbür türlü 15 erkeğin içinde sıkış tıkış yatıyordum. Odama girdim ve yatağıma uzandım. Daha 10 dakika olmadan biri kapımı çalmıştı. "Joe."dedi. "Gir."diye seslendim. Joe benden 2 yaş büyüktü. 6 yaşımdan beri bu pislik çukurunda beraber yaşadık. Ailem beni terk ettiğinde patronun bana sıcak bir ev ve aile sunduğunu sanmıştım ama yanılıyordum. Küçük yaştan bize hırsızlığın her türlü yöntemini göstermişti. Evet burdan defalarca kaçmak istedim ama sonunun ne olduğunu biliyordum. Ben ve Joe gibi 2 kişi daha grubun ilk üyeleriyiz. Bundan dolayı bizde hırsızlıkla yetinmemiş bizi birer katile dönüştürmüştü. Katile dönüştüğümüz zaman sadece yakalandığımız zamandı. Burdan kaçanları eninde sonunda öldürüyordu. Ama korkmadım. Ben de kaçmayı denedim. Bileğimde bulunan bu işaret de bu yüzden zaten. Ama dövme değil. Bıçakla kazıyarak yaptı bunu. Bir daha denemeyeyim diye. Ama zamanı gelince burdan kurtulacaktık.  

"Nasılsın?"diye sordu Joe. "Her zamanki gibi."dedim. "Çatıya çıkmak ister misin?"diye sordu. Benim de canım çok sıkılıyordu zaten. "Neden olmasın."dedim.  

Çatıya bir battaniye sermiştik ve birer bira almıştık. Gökyüzüne bakınca kayan bir yıldız gördüm ve elimle Joe'ya gösterdim. "Hep yıldızlar gibi özgür olmak istedim."dedim. Bana bakıp gülümsedi ve "Ben de."dedi. Joe renkli gözlü ve hafif açık renkli saçları vardı. Çok güzel gülümsüyordu. Onun yanında hep rahat hissediyordum. Kaçıp yakalandığımda patronun beni öldürmesini engelleyen kişiydi. Zaten çocukluktan beri arkadaştık. Ben kalkıp "Biraz daha bira getiriceğim."dedim ve aşağı indim.  

Herkes uyuduğu için sessizce mutfağa yöneldim. Buz dolabını açtım ve biraları birbirlerine çarptırmadan yürümeye çalıştım. Sam'in odasından ses geldiğini fark ettim. Johanne'nin sesi olduğunu anladım. Büyük ihtimalle yine yiyişiyorlardı. Benim dışımda burda olan tek kız oydu ama o da yeniydi en fazla 5 aydır burdaydı ve görünüşe bakılırsa boş durmamıştı. 

Çatıya tekrar çıktığımda Joe'nun yere uzanmış gökyüzünü izlediğini fark ettim. Ben gelince doğruldu ve gülümsedi. İkinci biralarımızı yudumlamaya başladık. Genelde çabuk sarhoş olan biri değildim ama kendimi garip hissetmeye başlamıştım. Joe bana döndü ve elini belime sardı. Ona doğru yaklaştım. Kulağıma "Seni seviyorum Marcella."diye fısıldadı. Önce çok şaşırmıştım. Onu kardeşim gibi görüyordum. Affallamıştım. "Be-ben yapamam."dedim. Bana daha da yaklaştı. Dudaklarım onun sıcaklığını hissettiğinde beni öpmeye başladı.