Görünüşüme Kanma

Yıllardır... Sana aşığım Marcella

Zayn'in evinin ordaki kafede oturmuş camdan dışarıyı izliyordum. Zayn içeri girdi. Yanıma uğramadan kasadan bir şeyler sipariş etti ve karşıma oturdu. 

-Hava aydınlıkken daha bir güzelsin dedi kahkaha atarak.

-Sana da merhaba Zayn dedim. 

- Nasılsın?

- Neden beni buraya çağırdın Zayn? Seni soymaya çalışmamışım gibi davranamazsın.

- Sana yardım etmek istiyorum.

- Peki neden?

-Çünkü bunu hakkediyorsun.

O daha cümlesini bitmeden benim dışarda gözüme bir şey takılmıştı. Birden ayağa kalktım. 

-Noldu? Bak kötü bir şey yapmak istemiyorum dedi Zayn.

-Pardon bir şey gördüğümü sandım. Sen ne diyordun? Sandelyemi düzelterek yerime oturdum.  Bir şey gördüğümü sanmamıştım. Bir şey görmüştüm. Joe'yu siyahlar içinde görmüştüm. Yüz ifadesinin ne anlama geldiğini biliyordum. Joe birini öldürmeye gidiyordu. Zay bir şeyler söylerken bu yolun nereye çıktığını hatırladım. Görevi bugün tamamlamak istiyordu. Zayn "İyi misin?" diye sordu. Gözlerimdeki kaygıyı anlamış olmalıydı. "Özür dilerim."dedim ve olabilecek en hızlı adımlarımla kafeden çıktım. Bütün gücümle Harry'nin evine doğru koşmaya başladım.

Adım Marcella. 17 yaşında olan genç bir kızım. Pardon. 17 yaşında katil olarak yetiştirilmiş genç bir kızım. Bu yüzden yanımda silahsız dolaşmam.  

Evin girişine vardım. Yerde ölü olarak yatan güvenlik görevlilerine baktım. Etrafımı kontrol ederek hızlı adımlarla bahçeye girdim. 

-Joe! diye seslendim. Joe elindeki silahı yerde burnu kanayan Harry'e doğrultmuştu. Pro bir katil hiçbir zaman dikkatini dağıtmazdı. Joe için seslenen ben olsam bile. Özellikler sevdiği kızı mutlu eden adamı öldürürken.  

Silahımı Joe'ya doğrultarak karşısına geçtim Harry'i arkamda kalmıştı. Joe bana baktı. "Marcella napıyorsun? Beni seçtiğini sanmıştım. Yıllardır... Sana aşığım Marcella.