Diary of My Girl (COMPLETED)

Chapter 19: Servant's Loyalty

VOTE this Chapter! o hindi ko na ito itituloy?! hahaha :D

Next chapters would be available only to my FANS/FOLLOWERS ;)

If you're bored waiting for the next chapters, please read my first wattpad novel MY TIME WITH YOU starring Tiffany Hwang, Chace Crawford, Choi JongHoon, and Miura Haruma <3

LEN'S POV

(a/n: Song Seunghyun as Len picture on the right-->)

Sulli went out. I know who she'll meet...but I still allow her to go.

Hindi ko naman sya pagmamay-ari para pigilan syang makipagkita kay Andrew Lee, nakababata lang raw nya...blah blah blah.

May hindi ako maipaliwanag na sakit sa sikmura ko na parang pumipilipit sa lamang loob ko. Ha.Ha.Ha. Ang sagwang pakinggan. Is this jealousy? Psh. I don't even like her in the first place. Resulta lang ata ito ng pagkakabugbog sa akin? I am even hoping that Andrew will take her away...far away from me.

Bakit?

'Coz it will save me a lot of trouble if she'll be the first to turn away from me. Goodbye is easier that way.

A cold unvarying voice uttering my name "Lenard" broke the solemn silence in my hospital room.

I was expecting him, but not this soon.

I eyed him with a smirk on my lips. "Naniningil ka na ba?"

He copied my smirk "Bakit? Pwede na ba?"

The chair at my side screeched on the floor as he dragged it and sat on it.

"Kailangan ko na ng sagot, Lenard." he demanded straight to the point.

I answered with a sigh. Hindi ko pa napag-iisipan ang tungkol dito.

"Kailangan pa bang maglaban tayo para sagutin mo ang simpleng tanong ko? Kayang-kaya kitang talunin sa kundisyon mo ngayon, Lenard." paalala nya.

"Kung magsasalita ba ako, paniniwalaan mo ang sasabihin ko?" pakikipaglaro ko ng salita sa kanya while I'm still weighing Jason's last will against what I think would be better.

Kumunot ang noo nya at saka sumandal habang nag-iisip ng malalim tulad ko.

Ilang segundong katahimikan.

"Maniniwala ako kung kapani-paniwala ang sasabihin mo, Lenard." seryoso nyang sambit.

Umiling ako ng nakakaloko. "Kung ganun, hindi ka maniniwala."

"ANONG?!" tumayo sya para hilahin ang collar ko at akmang uundayan ako ng suntok.

Napangisi ako, binigyan nya ako ng ideya para paikutin ang usad ng hinihingi nyang sagot. "Iyan ang kahinaan mo Vincent. Hindi mo ma-kontrol ang emosyon mo."

Tinitigan nya ako na parang pinag-aaralan bago nya ako binitawan na nagpalagapak sa akin sa kama. Napangiwi ako sa sakit, pero agad ko ring nabawi ang aking kompostura bago ako magmukhang mahina sa paningin nya.

"E ano kung iyon ang kahinaan ko?!" bulalas nya habang sinusubukang kontrolin ang itinuro kong kahinaan nya.

"Sabihin na lang natin na 'yan ang rason kung bakit ako ang namumuno sa King-Cross sa halip na ikaw, Vincent." Napatingin sya sa akin na parang nanghihingi ng dagdag na paliwanag.

Dito na papasok ang kasinungalingang napagpasyahan ko.

'Patawad Jason. Kailangan kong magsinungaling para sa ikabubuti ni Vincent. Kaibigan ko sya, kaya hindi ko ipapasa sa kanya ang mga pasanin ng isang lider ng King-Cross.'