Destiny By The Moon

Nathan

De vergaderingen van de laatste drie maanden verliepen goed. We hadden een plan. Het enige wat we moesten doen was de locatie vinden. De vampiers zouden tegelijk met het leger van mij en Simson komen. Simson was pas 14 geworden en dus nog niet oud genoeg. Hij zou thuis blijven waar hij enorm van baald. Maar ik kan niet nog een familielid van haar dood laten gaan. Ze weet niet eens dat haar ouders dood zijn. Zal ze er ooit over heen komen. Allee aan de gedachten dat ze er niet over heen komt maakt me al boos en verdrietig te gelijk. Met mijn roedel gaat het slechter. Ze missen hun Luna. Ze mag dan misschien nog niet zo lang Luna geweest zijn maar ze was gelijk populair. Ook al wel Kenzie een vreugde dansje deed toen ze het hoorde. Natuurlijk heeft ze daar spijt van gekregen. Ik ga naar de keuken om wat te eten als ik een pling hoor. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het een video bericht is. Wie stuurt mij nou een... Amanda! Alsjeblieft zeg waar je zit. Ik klik het bericht aan. Ik zie een gezonde, dikke Amanda. Dan begint ze met praten

"Hee, het spijt me, dat is het eerste dat ik wil zeggen. Het spijt me dat ik geen Luna voor jullie ben. Het spijt me dat ik jullie achter gelaten heb. Het spijt me dat ik" ze begint raar te knipperen, dan zie ik tranen. "Het spijt me dat ik voor jullie zit te huilen". De tranen stromen over haar wangen waardoor ik boos wordt, hoe kan zo over zichzelf denken. Het doet me gewoon pijn . " ik wil er voor jullie zijn, maar het mag niet. Het spijt me Nathan als ik nooit opzoek was geweest naar mijn tweede kracht was dit nooit gebeurt. Je zal veel dingen aan je hoofd hebben de laatste tijd. Misschien niet, Misschien ben je me allang vergeten. Laten we het hopen." Oh ik ben haar zeker niet vergeten, hoe kan ze dat denken, of überhaupt hopen!"Op die manier zou je dit niet eens aan mijn oude roedel moeten laten zien. Maar ik wil wel dat je dit aan Simson en mijn ouders laat zien." Gaat ze verder.

"Papa en mama, ik hou van jullie, het spijt me dat ik niet zo goed gelukt ben als jullie hoopte, al die jaar trainen voor niks. Kickboksen, karate, mentale training, morsecode, judo, klimmen al die dingen. Het spijt me. Simson je zal de beste Alpha worden die de Light Moon pack ooit gehad en gekend hebben, je bent precies wat je zoekt in een Alpha. Ik wil dat je vecht voor je toekomst. En als je mate vind zeg dan tegen haar namens mij:' mijn zus zou van je houden'. Op dit moment is het leven oke. Het is te verdragen. Ik red me wel. Ik ga trouwen in de zomer. Het is gedwongen maar als nog. " woede werd erger en erger. Ik ga die gast vermoordem. Niemand behalve ik mag trouwen met mijn mate" Nathan, ik wil dat je trouwt. Ik wil dat je met een wolf trouwt die haar man verloren is. Ik wil dat je gelukkig word. "" maar dat gaat niet zonder jou!" Schreeuw ik door het huis. Wetend dat ze het niet zal horen. Ook weet ik nu zeker dat ze e moed heeft opgegeven. Ze gaat me de locatie niet geven. Ze heeft het opgegeven. Ze heeft mij opgegeven... Ze gaat weer verder, alsof ze wist dat ik zo reageren.

" En als laatste wil ik een ding zeggen tegen jou ouders" wat wil ze tegen mijn ouders zeggen?!wat is er zo belangrijk dat ze dit in een afscheidsvideo doet? " mevrouw wood, ik heb respect voor je. Ik heb respect dat je het territorium zo groot heb weten te maken. Ik heb respect voor het hebben van een goed leven. Ik heb respect voor je. Ik mag dan misschien krachten hebben waardoor mensen me als machtig of krachtig zien. Maar dat zegt nog niks over mijn gevoel er bij of hoe ik om ga met typische Luna taken. Je hebt gelijk is was en ben het niet waart de Luna zijn. Nogmaals sorry voor alle problemen en doden die ik heb veroorzaakt."" WAT?!?!? Ze heeft respect voor iemand die haar onterechten dingen heeft verteld?!?! Nog steeds is ze niet klaar."Mocht ik hier sterven dat weet ik dat ik trots kan zijn op mijn roedels. Dat ik trots kan zijn op mijn familie , en op mij mate. Als ik sterf wil ik dat jullie weten dat het me spijt.Nathan, het spijt me, en het spijt me dat ik je eerste kind draag en dat ik je liet denken dat ik goed voor je was. Het spijt me Simson, dat ik geen goede zus voor je was. Het spijt me ouders, het spijt me wereld" daar eindigt het. Ze veegt de laatste traan weg. Ik zit in shock van haar laatste woorden. Ik spoel het filmpje 20 seconde terug. " Nathan,het spijt me, en het spijt me dat ik je eerst kind draag" daar stop ik hem. Ik speel het stukje duizend de keren opnieuw af. Tot dat iemand mijn kamer binnen loopt. Natalie. Ik laat haar het filmpje zien. Ze kijkt met grote ogen. De tranen glijden over haar wangen. Bij het laatste stukje kijkt ze me geshockeerd aan. " ik wordt vader in een maand" zeg ik droog, emotieloos, gevoelloos. "We moeten haar halen. Het moet!" Schreeuwt ze naar me. " ALSOF IK DAT NOG NIET WIST EN WILDE!!" Schreeuw ik op mijn beurt terug. Ze schrikt. "Sorry, je hebt gelijk" ik knik. "Je bedoeld het goed" we zijn even stil. " je weet dat dit moeten laten zien aan Simon en je roedel?" Zegt ze dan iets stiller, " later, ik moet het eerst verwerken" ik meen het. " het is je mate dat verwerk je niet even?!" Ze wordt chagrijnig. " geef me gewoon even de tijd ja! Ik hoor godverdomme net dat ik vader wordt terwijl mijn kind en vrouw ergens zijn waar ik nooit kan zijn in maand. Echt waarom gaat het snel bij wolven?!" Ik zak in elkaar. Ik wil dit niet. Ik wil haar. Sinds ze er niet meer is is het leeg. Ik slaap slecht en eet nauwelijks. Ook al had ze wel gewilde dat ik gezond zou proberen te doen. Wat moet ik doen?! Moet ik het laten zien? "Nee je moet het eerst zelf doen" zegt Jake mijn wolf. Ik geef mijn wolf gelijk.