Destiny By The Moon

Oorlog

AMANDA
Ik val iedereen aan die niet naar mijn pack ruikt. Nathan geeft me rugdekking. Als ik een goed punt heb gevonden concentreer ik me. "Hou ze bezig, ik ga mn kracht inzetten" link ik Nathan. "Niks daarvan, je bent niet sterk genoeg en je hebt het niet kunnen oefenen!" Linkt hij me terug. Pech voor hem. "We staan aan de slechte kant, iedereen wordt moe door het stuk rennnen!" Schreeuw ik via de mind link. "Dit zouden je ouders niet willen" regeert hij terug. "Wat?! Waar zijn ze! Mijn vader zou nooit simson wel laten vechten en hij niet!" "Ze zijn dood.. maar ze wilde dit niet voor jou!" Ik blok Nathan af. Ik moet sterk zijn en concentreer me dan op mijn draak en daarna mijn kolibrie. Ik spring met alle krachten omhoog en blaas me met vuur nog meer omhoog. Waardoor ik net een jetpack van vuur heb. Ik wend snel alle kanten op en blaas het vuur naar alles rogues. Nathan probeert me terug te krijgen op de grond maar het lukt hem niet. Dit is de enige manier om te winnen. Kost wa kost. Langzaam nemen mijn emoties en krachten het over. Ik raak in een trans.

"Je bent niet goed genoeg voor Nathans roedel!" Schreeuwt de moeder van hem. "Door jou zijn we dood!" "Je bent niks!" "Je bent een waardeloze zus!" Ik probeer een weg uit deze trans te vinden. Maar ze sluiten me in. "Waarom kregen we nirt direct Simson" "aan jou hebben we toch niks!" "Waarom heb ik geen betere mate" ik begin te huilen. Ik verlies mijn kracht. De emoties nemen de overhand. Het vuur stopt waardoor ik naar beneden val.

Ik raak de grond. Alles is zwart voor een paar seconden. Dan voel ik een warme hand op mijn hoofd en schiet ik overeind. Nathan zit naast me. We gaan staan. Het gevecht is nog steeds bezig. Nathan heeft een flike snee op zijn gezicht. Ik veeg een traan van mijn wang en druk het op zijn wond waardoor het gelijk geneest. "Charlotte heeft Evita van me gestolen! " schreeuw josh de beta. Ik verstijf voor twee seconden. Nathan ook. Ik weet wat ik moet doen. "Sorry" zeg ik tegen Nathan. Voordat hij kan vragen druk ik hem met al mijn kracht van me af. Hij vliegt 20 meter achter uit. Al snel word hij meegetrokken in het gevecht. Ik sluit mijn ogen. Ik raak weer in een trans. Dit keer een goede. Weer zie ik alke dieren. De vis. Als ik vlak bij de vis ben veranderd hij weer in een haai. Snel vang ik de haai. Ik beland in een andere oorlog. Ik vraag me af wat ik dit keer moet doen om de test te halen. Er komt een gladiator tegen over me staan. Ik noet vechten. Zou het extra kracht zijn? Ik concentreer me. Als hij uit wil halen gaat alles in slowmotion. Als ik heb uitgeweken heb gaat hij weer snel. Dan is het mijn beurt. Ik verwissel mijn voeten en trap hem recht in het gezicht. Strategie. Dat is mijn derde. Dan beland ik weer in een andere test. Wat is dit? Ik hoor bij een dier een test te krijgen. Ik kan kiezen uit twee planten en een mes. Iets zegt me dat ik het mes moet kiezen. Ik pak snel het mes. De planten verdwijnen. Dan komen er twee wilde zwijnen uit de bosjes. Alles gaat weer sloom. Maar dit keer val ik bewust op plekken aan waar ik wat aan heb. Zodra het gelukt belandt ik weer in de echte wereld. Strategie en wijsheid. Ik focus me op mijn kolibrie. Ik ren als de wind tussen de bomen door. Ik ruik Evita al dichterbij komen. Als ik Evita zie spartelen in de armen van Charlotte ren ik nog harder. Ze hoort me niet aankomen wat het makkelijker maakt. Ik geef haar een goeie trap in haar rug waardoor ik Weer in slomotion kom. Ik pak snel Evita er uit en sluit haar op in mijn armen. Ik zet haar neer en ga los op Charlotte. Ze gilt en sparteld. "STOP!" is dat!?!?! SIMSON. Ik stop onmiddellijk en knuffel hem. Hij is zo groot geworden. "Wat is er, ze wilde Evita kidnappen" zeg ik boos. "Ze is mijn mate!" Ik heb een gevoelige snaar geraakt. Dan verschijnt Derek uit de bosjes. Ik ren naar Evita en trek haar mee naar Simson. Als snel komen er hulp troepen van ons aan. Ik loop met Evita naar het leger. Net als ik haar aan iemand wil geven. Komt er een vrouwelijke strijdster naar me toe die Evita in haar armen te neemt. Dan been ik terug naar Derek. "Je verliest" zeg ik bot. "Dat dacht je" zegt hij triomfantelijk op zijn beurt. "Je bent in de minderheid" "nee" "ben je blind ofzo?!" "Wacht maar" hij spuit een goedkoop goedje in mijn gezicht. Het laatste dan ik zie is dat Charlotte naar ons toe kruipt en dan we verdwijnen via druïde stof. Dan wordt alkes voor de zoveelste keer zwart.

NATHAN

Ik kom aanrennen op een open plek waar mensen met grote ogen naar een open plek kijken. " wat is er gebeurt!" Schreeuw ik. Al wetend wat er gebeurt is. Simson komt naar me toe met trsnen in z'n ogen. "Charlotte had Evita, Amanda had Charlotte, ze stopte door mij, Derek kwam, Derek en Amanda praten. Amanda weg via druïde stof met Derek en Charlotte." Ik stort in elkaar. Ik had haar. Ik had haar godverdomme eindekijk "waar is Evita?!" Het kleine meisje kwam huilend op me af rennen. Ik sluit haar in mijn armen en sus haar lieve woordjes toe. Ik voel me langzaam leeg lopen. Waar zal ze zijn!?!

AMANDA.

Als ik wakker word ben ik vast gebonden. Ik brand het touw weg. Ik loop naar de enige deur. Ik begin na te denken. Ik kijk in het slot. Bingo. Ik brand het slot weg. Zodra het is afgekoeld druk ik het slot meganisme om. Piepend gaat de deur open. Ik duw hem verder open waardoor het huis gevuld wordt door een afschuwlijk gepiep. Als de deur helemaal open is. Loop ik langzaam de trap af die zich achter deze deur bevind. Als ik beneden ben zie ik iemand slapen. Ik sluip langzaam door het huis op zoek naar een uitgang. Ik sluip terug om te kijken wie het is. Charlotte. Ik zou haar hier kunnen vermoorden. Maar dan zou Simson kapot zijn. Ik besluit om verder te zoeken. Als ik de uitgang vind open ik de deur en sluip ik richting het bos. In het bos ren ik zo hard als ik kan. Weg bij hun. Nu nog uitzoeken waar ik ben.

Dat was weer een hoofdstuk. 1125 woorden. Wat zal er nu gaan gebeuren? You wil know soon. Maar dit keer schrijf ik pas verder als ik 7 likes heb. Dus like als je verder wil :)

Kusjes MichelleOranje