Falling hard; L.S

18. ✔️

Het hele gesprek met Liam heeft me aan het denken gezet. Ik kan niet verliefd zijn op Louis. Het ergste is nog dat ik de reden ben dat hij nooit meer zal kunnen lopen.

En hij heeft toch een vriendin? Dus dit alles heeft geen zin.

Maar waarom wilt hij me dan blijven zien? Het maakt me niet zoveel uit want ik ben blij dat ik hem kan blijven bezoeken. Daarom ga ik nu ook gewoon.

Ik wil niet dat hij denkt dat ik hem in de steek laat of dat ik hem ben vergeten. Een belofte moet je nakomen.

Ik mag niet dezelfde fout maken dus ik koop iets voor hem voordat ik naar het ziekenhuis ga.

Ik weet de weg nu wel dus zijn kamer vinden was niet zo moeilijk. De deur staat op een kier wat twee dingen kan betekenen.

1. Er is nu iemand bij hem of,
2. Iemand is net weggegaan.

Maar uit zijn kamer komt geen enkel geluid dus ik ga voor optie 2.

Ik open zachtjes de deur en geloof het of niet maar ik zie een engel.

Een engeltje in het ziekenhuisbed met gesloten ogen, zachte haren, rustige ademhaling, glanzende huid, een wit shirt wat te groot is voor zijn kleine lichaam waardoor je een deel van zijn schouder kunt zien en hij ziet er zo vredig uit en-

En ik ben weer eens te lang aan het staren. Niet dat hij het kan zien sinds hij blijkbaar in diepe slaap is.

Ik zucht en ga voorzichtig naast hem zitten in de hoop dat hij niet wakker word.

Ik bijt op mijn lip om niet als een gek te gaan glimlachen. Wat deze jongen toch allemaal met me doet.

Ik lijk nu echt op een freak maar het kan me niet schelen.

'Lou.. Er is vandaag iets raars gebeurd.'
Fluister ik zachtjes, hopend dat hij het niet hoort.

'Liam, een vriend van mij heeft dus iets gezegd.. over jou.'

Ik kijk naar zijn slapende gezicht om zeker te weten dat hij niet wakker is.

'Het klinkt misschien vreemd maar,
Louis ik denk dat..'

Ik hou me adem even in en blaas het weer uit.

'Ik denk dat je het me eigenlijk nooit had moeten vergeven.' Ik neem even een korte pauze voordat ik verder praat.

'Je moest me gewoon meteen wegsturen toen je me voor het eerst zag want nu.. Nu is het onmogelijk voor mij om je alleen te laten.'

Ik pak voorzichtig zijn hand en druk zachtjes mijn lippen erop.

'Ik weet eigenlijk niet of ik dit mag doen omdat je een vriendin hebt. Maar who cares? Op dit moment is het alleen jij en ik.. Ik wil je niet eens delen maar ik weet dat je beter verdiend.'

Ik geef om hem, zo veel binnen zo een korte tijd maar deze jongen doet echt iets met me wat ik niet kan omschrijven.

'Liam wilt je trouwens een keer ontmoeten. Maar ik weet niet of dat een goed idee is.' Ik laat zijn hand los en sta op om een pen en papier te zoeken.

'You can call me
When you feel like
I'm your good time
I'll be your temporary fix
You can own me and we'll call this what you like

Let me be your good night x'

'Wat ben ik aan het doen?' Vraag ik mezelf hardop af als ik zie wat ik heb opgeschreven.

Ik heb toch niks te verliezen dus wat maakt het uit. Ik schrijf mijn telefoonnummer erbij en zet het naast zijn bed.

'Have sweet dreams, love. Oh en ik heb nu wel iets voor je meegenomen wees trots op me.' Fluister ik voordat ik de kamer uitloop met een knoop in mijn maag.

Hij maakt me ziek.

Ziek van verliefdheid.