Say Love.

20 - Bitch.

-Dylan P.O.V

"Wil je me naar bed brengen?" Vraagt zacht Janell aan me.
Ik til haar zo op dat ze haar armen om mijn nek moet slaan en haar benen om mijn middel terwijl ze haar hoofd op mijn schouder laat rusten. Om er voor te zorgen dat ze niet valt keg ik mijn rechter arm onder haar billen zodat ze goed op haar blek blijft. Voorzichtig loop ik naar mijn kamer en leg haar op mijn bed. Ze slaapt al. Ik hoop dat ze zich niet onderspuugd. Voor de zekerheid kleed ik haar voorzichtig uit en doe mijn best om niet naar haar mooie viguur in die sexy lingery die ze aan heeft te kijken. Ik trek bij haar een joggingbroek en een sweater van mij aan en til haar op nieuw op zodat ik haar onder de dekens kan leggen. Zelf ga ik op de hoek van het bed zitten en haal mijn handen door mijn haar als er ineens een blonde meid van ongeveer Janell haar leeftijd binnen komt lopen.
"Wat heb jij met Janey gedaan?" Sist ze boos.
"Ze is gedrogeerd dus heb haar laten spugen en haar vervolgens in bed gelegd." Antwoord ik bezorgd.
"Mooizo." Zegt ze kortaf tegen me terwijl ze bezorgd naar Janell kijkt.
"Wie ben jij?" Vraag ik aan haar als ik zie dat ze zich echt oprecht zorgen maakt om Janell.
"Ik ben Hanna, ik ben haar beste vriendin. Haar broer heeft met mijn ouders geregeld dat ik bij ze kon komen wonen maar het was een verassing voor Nova. En wie ben jij?" Vraagt ze in een vlaag van woorden.
"Wie is Nova?" Vraag ik verward.
Het meisje rolt met haar ogen en loopt naar me toe pakt mijn gezicht vast en draait mijn hoofd de kant van Janell op.
"Dat daar, is Janell Nova Gonzalez. 18 jaar en is hier net komen wonen. En wie ben jij?" Vraagt ze nogmaals opdringerig.
Nova, die naam past nog beter bij haar, prachtig.
"Ik ben Dylan." Zeg ik.
"Ik kan je wel vermoorden wist je dat?!" Snauwt ze naar me. Ik heb hier geen zin in ben hier te moe voor.
"Nee dat wist ik niet tot je het zei." Zeg ik sarcastisch en vermoeid.
"Assface." Bijt ze me toe.
"Waarom, wat heb ik fout gedaan?" Vraag ik verontwaardigd.
"Je hebt haar gekust, ze is gek op je sinds ze je heeft ontmoet en dan heb je een hoogblonde barbiepop beneden staan als vriendin!" Sist ze opnieuw kwaad naar me.
Janell is gek op me.
"En ik ben gek op haar. Ik heb al weken geen gevoelens meer voor Mary en ik wil het al uitmaken met haar sinds ik Janey ontmoet heb alleen is het moment er nog niet voor geweest. Maar vanavond is die er wel. Ik wil het uitmaken voor haar, wat ze er mee doet moet ze zelf weten maar voor haar wil ik single zijn. Zij is de persoon met wie ik samen wil zijn, niet Mary." Leg ik uit.
"Ja zal wel, ik ben niet blij met je maat! Haal een washandje voor me en maak die nat alsjeblieft. Ik ga haar hier niet met uitgelopen makeup laten liggen." Zegt ze tegen me en voor de zoveelste keer snauwt ze het naar me. "Pak zelf maar, de batkamer is links de gang in en de tweede deur rechts." Zeg ik kortaf.
Ik ben dit een beetje zat dat gensnauw. Ik heb zojuist haar beste vriendin een bezoekje naar het ziekenhuis afgenomen, en laat dat nou net de persoon zijn die mijn hart op hol laat slaan.
"Dit is jouw huis, jouw feest dus pak jij het maar." Zegt ze snel.
"Hanna, het maakt me niet uit dat je haar beste vriendin bent maar ik heb Janell beloofd dat ik niet van haar zijde zou wijken. Ookal was het haar vader die me weg wilde slepen had ik dat niet toegelaten dus of je pakt dat washandje zelf of ze blijft zo liggen ik vind haar hoe dan ook prachtig." Zeg ik snauwend tegen haar.
God she's such a bitch zij en niemand krijgt me weg van haar zijde klaar!