Say Love.

15 - What The Fuck.

Ik draag dit hoofdstuk op aan arianaGrandelover-26 en @DanishadeBoer die ik helaas niet kan taggen maar als je t leest meid dit hoofdstuk is voor jullie omdat jullie heel trouw ook mijj 2e verhaal leuk vinden! Superbedankt! Vandaar een hoofdstujje voor jullie en ik hoop dat jullie hem leuk vinden! Xoxo Maura x

-Janell P.O.V.

Met een mond vol tanden sta ik daar, Nate en Dylan zien me niet daarvoor zijn ze te druk in gesprek over het optreden van Avicii.
Het blonde meisje groet me met een knik.
"Als je die klem uit je haar haalt dan kan je beter zien hoe lang je haar is." Zegt ze kort af.
"Dankje, Ik ben Janell."Zeg ik zachtjes terwijl ik de klem uit mijn haar haal, in mijn tas stop en me realiseer dat haar vriend me op mijn mondhoek heeft gekust. Ondertussen probeert Blake de aandacht van de jongens te krijgen.
"Jongens ik wil dat jullie mijn nichtje leren kennen." Zegt ze als ze eindelijk opletten.
Het leek me het beste als ik deed alsof ik ze nog nooit eerder had gezien, laat staat met een van de twee gezoend heb.
"Hoi." Zeg ik zelfverzekerd.
De twee jongens die precies wisten wie ik was staarden me met grote ogen aan. Als Dylan geen vriendin had gehad dan had ik nu heel hard moeten lachen om hun gezichten, classic. Maar ik moest doorzetten, ik zag dat Mary boos naar haar vriend keek omdat hij me zo aan staat te staren. Ik steek mijn hand uit naar Dylan.
"Ik ben Janell het nichtje van Blake" Zeg ik snel, hopend dat hij de hint begrijpt. Gelukkig deed hij dat ook en schudde me de hand.
"Hoi Janell, ik ben Dylan en dit is Nate." Zegt hij terwijl hij nog steeds mijn hand vast heeft en er een zacht kneepje in geeft voor hij mijn hand los laat.
"Wat leuk om eindelijk een familie lid van mijn meid te ontmoeten." Zegt Nate vrolijk voor hij me in een omhelzing trekt die ik wat ongemakkelijk beantwoord.
"Pas op voor Mary, ze is geen eerlijke vechter." Fluistert hij in mijn oor zodat alleen ik hem hoor en dat niemand ziet dat hij wat tegen me zei.
Niet alleen Mary is een oneerlijke vechter, maar ook ik kan vals spelen.
"Game on." Zeg ik geluidloos tegen Nate die gelukkig de enige is die het ziet. Hij doet zijn stinkende best om zijn lach in te houden.
Ik draai me om naar Dylan.
"Mary is vast en zeker jouw vriendin, jullie zijn zó leuk samen!" Zeg ik gefaked enthousiast.
Mary begint te stralen.
"Vind je dat echt?" Vraagt ze.
'Uhm nee, maar ik probeer die sukkel van zijn stuk te brengen omdat hij me kuste terwijl hij een fucking vriendin heeft.'Denk ik.
"Ja tuurlijk, anders zou ik het niet zeggen." Zeg ik met een sarcastische toon die alleen Nate, Dylan en ik kunnen horen.
"Ik zal je je kamer even laten zien" Zegt Dylan.
"Misschien straks." Antwoord ik meer kortaf dan ik het bedoelde, maar ja. Gezegd is gezegd.
Ik draai me om en mompel tegen mezelf als ik weg loop, shit ik slaap hier vanavond.
"Ik heb whisky nodig." Zeg ik nog net binnen gehoor afstand en verdwijn richting de bar waar ik een dubbele whisky met ijs bestel.
Na een paar flinke teugen achter elkaar te nemen is hij op en zet ik het glas met een klap neer op de bar en ik moest toegeven dat ik hem best voelde zitten.