Im Still The Gangster Queen

Chapter 14

Shizuka

Shiro drive the car home. 

Ni isa sa amin hindi nagsalita. It's like silence devoured our skill to speak.

"Shiz. Alam kong mali ang ginawa ko kanina. I'm sorry" he broke the silence.

"Okay lang. Alam ko namang ginawa mo lang iyon para hindi ako masaktan lalo" I smiled bitterly

It's silent again. After a few seconds nagsalita ulit si Shiro.

"At tsaka narinig ko ang pinagusapan niyo nung wala ako kwarto ni Akina" he said

Nanigas ako sa sinabi niya. 

"N-narinig mo?" I asked. Tumango siya.

I let everything he said process in my head. How much of it did he heard?

"So what did you hear?" tanong ko

"Yung sinabi ni Aki na dapat layuan kita." he said with a hint of sadness in his voice.

"Wala kang kasalanan Shiro okay?"

"Pero Shiz sa tingin ko may punto rin si Akina. "

"Wag mong sabihin na lalayo ka sa akin?" tanong ko. Ayaw kong lumayo siya sa akin. Ayaw kong iwanan niya ako dahil lang sa sinabi ni Aki. Wala naman mali diba kung manatili lang si Shiro sa tabi ko?

Huminto ang kotse when the light turned red. Tinignan niya ako at saka hinawakan ang kaliwang kamay. 

"Hindi ako lalayo sayo." sabi niya with an assuring smile. Napangiti naman rin ako at tumango-tango. I know you won't Shiro. I know you won't.

He continue driving as the light signaled go.

Tahimik nanaman. Walang umiimik. No one dared to make a sound. Sa totoo lang ayaw ko rin naman magsalita. Gusto ko lang matulog, magpahinga at kalimutan lahat ng problema. Pero hindi eh kahit gaano ko man pilitin, kalimutan o kaya man lang hindi ma distorbo hindi parin ito tumatalab. Nagpapansin parin ito. 

Bakit ba lahat ng lang ng problema *KSP? (*kulang sa pansin)

The only way to end this is to face it. 

From all the talk with Aki nakalimutan ko na ang dapat kong gawin. 

Okay. First nagkawatak-watak ang BG at kailangan ko itong ibalik ulit. Second I have to prove them wrong na hindi si Shiro ang may kasalanan ng lahat at mas lalong hindi ako. Si Lea naman talaga diba? At pangatlo hindi ko alam kung anong uunahin. Pang-apat hindi ko alam anong gagawin ko. I need help pero hindi ko alam kanino humingi ng tulong. 

"Shiro kanino ba ako pwede humingi ng tulong." tanong ko sa kanya. 

I sure not even the police can help me. 

Napaisip siya ng ilang sandali. 

"I got it." he said out of the blue.

"What do you mean?" tanong ko.

Mabilis naman niyang ni-u turn ang kotse and drove fast. Well he caught me by surprise at sino ba naman ang tao mag u-u turn sa tabi ng isang no-u-turn sign diba? Mabuti naman at walang pulis kundi siguro hinabol na kami ng mga iyon. 

"Asan ba tayo pupunta?"

"Sa bahay ko" sagot niya. I watch his face with a smile.

"Anong gagawin natin sa bahay mo? Look Shiro wala akong oras para makipaglambigan sayo ha. Ayusin muna natin problema ko." I reminded him. 

"Alam ko. Pero may mga tao akong kilala pwede tumulong sa iyo. Just trust me on this." he said. 

By that tumahimik na lang ako at hindi na nagtanong-tanong pa. Parang isa pa lang ata ang kakampi ko rito. It's just me and Shiro.