Kapitulli 5.

179 19 22
                                    

3 dite me vone

Ishte ora 4 e mengjesit kur une u zgjova dhe u ula prane dritares te veshtroja per here te fundit Tiranen. Nuk e prisja te me rridhnin lote sepse do te me mungonte kjo pamje kaq magjepsese, sic ishte lindja e diellit, sepse ky vend nuk eshte imi, une vij nga nje planet tjeter nga Toka. Por kisha shume vite qe jetoja ketu dhe njihja cdo cep te ketij qyteti dhe cdo njeri qe ka jetuar dhe vdekur. E cuditshme apo jo?
U ngita nga vendi dhe shkova te beja nje dush. Me pas pergatita mengjes te zakonshem,mora valixhen dhe zbrita poshte. Nje makine me priste te me conte ne aeroport....ishte Keisi. U ula ne makine dhe u nisem. Gjate rruges nuk bera ze, as ajo. Thjesht lashe lotet te me rridhnin dhe nuk fola. ?Ajo dukej e merzitur, me nje fytyre te ngrysur dhe te heshtur. Aty nuk qendroa me dhe thashe: ''Kaq inat do te me mbash se do te largohem?'' Aty fytyra e saj u zbut dhe tha: ''Nuk e di, por them se jo.'' aty sikur u qetesova dhe thashe me vete:''Shpresoj Keisi ime... shpresoj.''

* * *

Arritem ne aeroport dhe kaliam sigurine dhe pritem ulur ne karrige. Ne fakt kishim edhe 45 min kohe para se te ndaheshim, keshtu qe u rehatova ne karrige. Por me pas ndjeva nje gumezhine te brendshme, por jo tek une, por te Keisi. Me siguri nuk kishte ngrene. Per fat te mire aty afer ndodhej nje kafene....Dani's. Ishte shume e njohur per ne te dyja sepse dkur keisi ishte akoma studente, ne uleshim atje dhe une i shpjegoja gjerat qe kishte paartesi ose thjesht edhe per ne kafe. Kam qene gjithmone pedagoge e rrepte(dhe jam), keshtu qe nuk e toleroja Keisin asnjeher, si ne klase, si jashte klase, dhe asaj kjo i pelqente.

Pa folur, u ngrita, e terhoqa lehte nga krahu dhe e cova atje.Ajo nuk kundershtoi, sepse e dinte pse shkuam atje. Keisi zgjodhi vendin per tu ulur ndera une porosita gjerat e saj te preferuara, ku me kryesorja ishte Bubble Tea me cokollate. Mora porosine dhe u ula perballe saj. i drejtova tabakane dhe i pergatita gjerat. Ajo ne fillim nuk beri ze por me pas,ngadale filloi te hante. Une vetem porosita nje Bubble Tea me luleshtrydhe. Pasi mbaruam, ndenjem te heshtura derisa ajo foli:

K--Abby...me fal. Vetem keto dy fjal me gezuan pa mase. buzeqesha dhe thjesht pohova me koke. Pasi u larguam nga kafeneja, degjohet zeri qe me lajmeroi se duhet te beheshim gati. Shikoja njerez qe ndaheshin me familjet e tyre dhe miqte, ndersa une kisha kete vajze kaq te mire sa per 1000. U perqafuam fort.

K--Me premto se sapo te arrish do te me telefonosh!

A--Patjeter!

K--Kujdesu per veten dakort! Hwaiting unni!(Forca moter ne koreanisht)

A--hahhaha gomawoyoooo(faleminderit ne koreanisht)

Shkova ne rradhe, i tregova vajzes qe merrej me passaportat passaporten time dhe kalova me sukses. Pasi kalova, ktheva koken dhe pashe Keisin qe me pershendeti edhe njeher. Buzeqesha dhe ktheva koken per te ecur perpara! Seoul, me prit!

Me ne fund e bera edhe kapitullin e 5. Tani fillojne aventuratt!!!!!

Mos harroni te beni vote/share/comment. Faleminderit!

-KejsiGerdeci ♥♥♥




My Alien Girlfriend [SHQIP] ✔️Where stories live. Discover now