It Started With A Selfie - Larry Stylinson (Dutch)

63.0

TITEL: "DIE ENE MET TANTE MARTHA EN LILI DE HOER."

SCENE 109 (vervolg): Binnen / Burberry Winkel / Overdag

Liam doet net alsof hij naar wat shirts aan het kijken is terwijl hij eigenlijk rond kijkt of hij Harry of Louis ergens ziet.
MEISJE: "Welkom bij Burberry, meneer. Hoe kan ik u vandaag helpen?"
LIAM: "Hallo, ik was eigenlijk benieuwd of je mijn vriend binnen zag-"
MEISJE: "Wacht, jij bent Liam, toch?"
LIAM: (fronsend) "Dat ben ik."
MEISJE: "Ik wist wel dat jij het was!"
LIAM: "Kennen we elkaar?"
MEISJE: "Ik ben een vriendin van je zus, we zaten vroeger bij elkaar in de klas. Ik was altijd bij jou thuis, toen je nog klein was. God, wat ben jij gegroeid, zeg."
LIAM: "Oh, sorry daarvoor. Ik ben heel slecht met namen... en gezichten."
MEISJE: "Geen probleem, joh. Je was waarschijnlijk toch te jong om me te kunnen herinneren."
LIAM: (lacht ongemakkelijk) "Ik zal haar de groetjes doen van je, dan maar."
MEISJE: "Ja, alsjeblieft. Ik heb haar al jaren niet meer gezien. Anyways, wat was er met je vriend?"
LIAM: "Oh, vriend?"
MEISJE: "Yeah, je zei dat je naar je vriend op zoek was, toch?"
LIAM: "Zei ik dat?"
MEISJE: "Soort van, ja."
LIAM: "Oh nee, ik bedoelde shirt. Ik ben op zoek naar een shirt."
MEISJE: "Oh."
LIAM: "Ja, ik zag het in een tijdschrift een tijdje geleden, en ik vond het een heel leuk shirt."
MEISJE: "Nou, waarom zeg me niet hoe hij eruit zag, en dan help ik je om hem te vinden."

Ondertussen zijn Harry en Louis nog steeds in een pashokje. Hun gezichten zijn heel dicht bij elkaar, omdat het een klein hokje is. Harry is erg tevreden met de situatie omdat Louis heel veel moeite moet doen om niet naar Harry's naakte borstkas te kijken.
HARRY: (grijnzend, plagend) "Mijn ogen zijn hierboven."
LOUIS: (bloost) "Oh, ik was niet aan het staren. Het is gewoon dat-"
HARRY: "Het is al goed. Ik vind het eerlijk gezegd leuk om aangestaard te worden."
LOUIS: "Oh, je bent dus een exhibitionist."
HARRY: "Een wat?"
LOUIS: "Exhibitionist? Als in iemand die het leuk vindt om ... je weet wel, naakt te zijn in het openbaar, enzo."
HARRY: "Ik ben eigenlijk niet naakt in het openbaar, nu. Ik was hier alleen voordat jij onverwacht binnen kwam stormen, weet je nog?"
LOUIS: "Oh, daarover."
HARRY: "En dat maakt jou een voyeur."
LOUIS: "Een voyeur?"
HARRY: "Je bent niet de enige van ons twee die dure woorden kent, meneer Gewoon Louis."
LOUIS: (lacht) "Dat heb ik door."
HARRY: (praat langzaam terwijl hij speels zijn vinger over zijn buik laat glijden) "Een voyeur is iemand die opgewonden raakt door het bespioneren van mensen die naakt zijn."
LOUIS: (nerveus, moet veel moeite doen om niet naar Harry's lichaam te kijken) "Oh, is dat zo?"
HARRY: "Yeah, ik zag het woord een keer in de titel van een pornofilm, en toen heb ik het gegoogeld."
LOUIS: (lachend) "Je bent zo hongerig naar kennis, of niet soms?"
HARRY: "En ook naar andere dingen."
LOUIS: "Um." (lacht nerveus) "Nou..."
HARRY: "Bevalt het wat je ziet, meneer de voyeur?"
LOUIS: (doet cool, kijkt rond in de kleine kamer) "Het is een erg fijne kleedkamer, om eerlijk te zijn. Ik ben erdoor versteld." (kijkt naar Harry met een vrolijke gezichtsuitdrukking)
HARRY: (grijnzend, bijt op zijn lip) "Is dat zo?"
LOUIS: "Ja, ik bedoel, kijk naar de spiegels. Ik kan zo zeggen dat ze heel veel moeite hebben gedaan om ze op de juiste manier en plek te plaatsen."
HARRY: "Ik heb heel veel moeite gedaan om de juiste plekken voor mijn tatoeages te kiezen."
LOUIS: (zijn ogen belanden weer op Harry's borstkas) "Dat kan ik zien." (kucht nerveus, kijkt omhoog) "En de belichting die ze gekozen hebben is gewoon... verbazingwekkend. Diepe buiging voor degene die deze winkel ontworpen heeft."
HARRY: (lachend) "Oké, nu voel ik me stom."
LOUIS: "Waarom?"
HARRY: "De hele dag probeer ik al het pashokje in het glippen terwijl jij je aan het omkleden was, weet je? Maar ik denk dat ik het de verkeerde aanpak gaf door... het gewoon aardig te vragen. Ik had gewoon naar binnen moeten stappen, zoals jij deed."
LOUIS: "Sorry daarvoor. Het is gewoon dat ik iemand tegen kwam die ik echt, echt niet wilde zien vandaag."
HARRY: (ongelovig) "Is dat zo?"
LOUIS: "Ja, en de enige manier om hem te ontwijken zodat ik niet met hem hoefde te praten, was om me in het hokje te verstoppen."
HARRY: "Wat jammer nou dat dit het enige hokje is in de hele winkel, nietwaar?"
LOUIS: (lachend) "Ik zie wat je bedoeld. Ik had natuurlijk ook gewoon een andere kunnen pakken, daar heb je absoluut gelijk in. Maar wat? Bedenk je eens als ik een hokje binnen stapte waar een oude, naakte vrouw zich aan het omkleden was."
HARRY: "Dat zou heel erg zijn."
LOUIS: "Ja, het zou heel erg ongepast zijn van me om dat te doen." (ze lachen beide) "Dus ik overweeg mijn opties." (gebruikt zijn handen als weegschaal) "Shirtloze Harry of Oma's naakte kont." (fronst, denkt even na) "Je was zeker de juiste keuze."
HARRY: (sarcastisch, lachend) "Aw, dat is het liefste wat iemand ooit tegen me gezegd heeft."
LOUIS: "Ben ik dan vergeven?"
HARRY: "Je hebt jezelf een goed alibi gegeven, dat is zeker." (verrast door zichzelf) "Alibi? Nog zo'n duur woord. Gosh, ik ben op dreef vandaag."
LOUIS: (kucht, slikt) "Dat ben je zeker."
HARRY: "Voordelen van het kijken naar Drop Dead Diva op het werk. Je leert heel veel wettelijke termen."
LOUIS: (fronst) "Drop Dead Diva?"
HARRY: "Het is een TV show over een model die overlijdt en dan wakker wordt in het lichaam van een heel erg slimme advocaat met overgewicht." (knikt, overtuigend) "Good stuff."
LOUIS: (sarcastisch) "Zo'n verrijking van de hersenen."
HARRY: "Weet ik. Het is net Freaky Friday, maar dan zonder LiLo."
LOUIS: (trots, blij) "Lilo als in Lilo en Stitch?"
HARRY: (beledigd) "LiLo als in Lindsay Lohan, hallo? God! Wat dom van mij dat ik werkelijk dacht dat mensen iets leerden op Yale!"
LOUIS: "De school wordt zwaar overschat, weet je dat?"
HARRY: "Ik heb het door." (ze lachen) "Dus, terug naar de wettelijke termen, zou het niet eerlijk zijn als we allebei in deze shirtloze situatie zaten?"
LOUIS: (nerveus) "Um."
HARRY: "Ik probeer hier een goede Amerikaan te zijn, Louis. Je weet hoe het gaat. 'I pledge allegiance'... Bla, bla, bla, bla, iets over Banana Republic... bla, bla, bla ..." (trots, lachend) "With Liberty and Justice for all."
LOUIS: (sarcastisch) "Je liefde voor het vaderland verbaast me, Harry."
HARRY: "Echt, he? Ik ben totaal voor de VS." (begint uit het niets te zingen terwijl hij doet alsof hij een deelnemer is aan een schoonheidswedstrijd) "He's beauty and he's grace. He is king of fifty states... He is Mister United States."
LOUIS: (lachend) "Dit zou echt op YouTube moeten."
HARRY: "Stop met het steeds veranderen van het onderwerp en zorg dat er gelijkheid komt in deze kleedkamer." (gaat dichterbij Louis staan) "Je moet echt dat shirt uit doen ... als in nu."
LOUIS: (kucht nerveus, draait zich om om naar buiten te kunnen kijken) "Ik denk dat die persoon waar ik me voor verstopte, nu wel weg is. Ik denk dat ik nu wel naar buiten kan."
HARRY: "Wie is deze persoon?"
LOUIS: "Um... Het is mijn tante Martha."
HARRY: "De Mysterieuze tante Martha."
LOUIS: "Ja, ze is heel aardig en alles, maar als ze eenmaal begint met praten, weet ze niet meer hoe ze moet stoppen."
Louis probeert nog steeds te kijken of hij Liam ergens ziet. Harry tikt Louis op zijn schouder en Louis draait zich om.
HARRY: (probeert zijn gezicht zo dicht mogelijk bij die van Louis te krijgen) "Ik denk niet dat je het moet riskeren om Tante M. tegen het lijf te lopen." (fluisterend) "Ik heb gehoord dat ze een erg gevaarlijke vrouw is."
LOUIS: (nerveus, ongemakkelijk door de kleine afstand, maar vind het eigenlijk leuk) "Ik weet bijna helemaal zeker dat ze weg is."
HARRY: (staart naar Louis' ogen, dan naar zijn mond, en weer terug naar zijn ogen) "ik denk dat ik haar stem kan horen." (fluisterend) "Ze kan daar nog steeds zijn."
LOUIS: (slikt, staart naar Harry's mond, bijt op zijn eigen lip) "Denk je? Ik hoor helemaal niets."
HARRY: "Ik ook niet. Het enige waar ik op dit moment aan kan denken, ben jij."
LOUIS: (staart in Harry's ogen, stotterend) "Ik... Jij... Um... Ik..."
HARRY: "Ja, daar heb je wel een punt, meneer."
Ze beginnen beide te lachen. Louis kijkt naar beneden, maar Harry legt een vinger onder zijn kin en tilt zijn gezicht omhoog.
HARRY: "Kijk me aan."
LOUIS: (nerveus, stottert nog steeds) "Dat is wat ik aan het doen ben."
HARRY: "Louis..."
LOUIS: "Ja?" (slikt)
HARRY: "Ik wil het, ik wil het heel, heel graag."
LOUIS: "Maar wat doen we dan met tante Martha?"
HARRY: "Nou... Fuck Tante Martha!"
LOUIS: (grappend) "Hey, ze is als een moeder voor me."
HARRY: (lacht, dan weer serieus) "Nee, ik meen het. Ik kan me echt niet meer inhouden."
LOUIS: "Ik weet het." (beschaamd, zuchtend) "Ik ook niet."
HARRY: "Ik weet dat ik half naakt ben en dat niet de beste plek op de wereld is, maar..."
LOUIS: "Wat probeer je toch te zeggen? Dit is een fucking geweldige kleedkamer." (fluisterend) "Kijk naar de spiegels."
HARRY: (lachend, tevreden) "Je hebt gelijk. Hoe kon ik het in mijn hoofd halen? Het is een Burberry kleedkamer, in Gods naam!"
LOUIS: (lacht tegen Harry's mond) "Yeah."
HARRY: "Als in... Eerste zoen goals?"
Ze lachen beide even maar dan begint de lach te vervagen, terwijl ze elkaar de hele tijd in de ogen aankijken. Louis is erg nerveus maar ook erg vastberaden. Harry is erg gelukkig, en de glinstering in zijn ogen is niet te ontkennen.
Louis zucht. Harry lacht breed. Dan beginnen hun gezichten langzaam dichterbij elkaar te komen.
Harry doet zijn ogen dicht, en, als hun lippen op het punt staan om elkaar te raken, raakt Louis in paniek en doet een stap naar links.
Aangezien Harry zijn ogen dicht heeft en verwachtte dat hij uiteindelijk Louis' lippen zou raken, blijft hij naar voren leunen totdat hij uiteindelijk de gordijnen van het pashokje raakt.

Hij opent zijn ogen en probeert zijn evenwicht te behouden, maar het is te laat. Hij valt op de grond, buiten het pashokje.
HARRY: (half naakt op de grond) "What the hell?"
LOUIS: (fronsend, schaamt zich heel erg) "Sorry."
Het geluid zorgt ervoor dat Liam en de verkoopster zich draaien naar de richting waar Harry is.
LIAM: (fronsend) "Harry? Ben jij dat?"
HARRY: "Shit!"
LIAM: "Hey! Wat doe jij nu hier?" (achterdochtig) "En waarom ben je naakt?"
LOUIS: (lipleest) "Wat?" (doet snel het gordijn weer dicht om zich voor Liam te verstoppen)
HARRY: (staat op) "Luister, Liam. Ik heb nu echt geen tijd voor je."
LIAM: "Waarom ben je zo gemeen tegen me?"
MEISJE: "Jullie twee kennen elkaar?"
LIAM: (bezorgd, tegen het meisje) "Wacht, jij kent hem?"
MEISJE: "Natuurlijk ken ik Harry! Hij is onze favoriete klant."
LIAM: (kucht nerveus) "Um, Harry en ik hebben wat gemeenschappelijke vrienden. Dat is alles."
HARRY: "On-fucking-gelooflijk."
LIAM: (fluistert in Harry's oor) "Ze is een vriendin van mijn zus. Zeg alsjeblieft niets."
HARRY: "Ja, gemeenschappelijke vrienden, dat is waar. En..." (geniet van het moment) "Ze zijn allemaal homo."
LIAM: (slikt, nerveus) "Ja, ik ben heel erg... open minded daarover, snap je."
MEISJE: "Wat goed van je."
LIAM: "Ja, toch?"
HARRY: "Ja, zo erg goed van hem. Je hebt geen idee hoe aardig Liam is tegen al onze homo-vrienden. Hij weet absoluut hoe je een gay man goed moet laten voelen." (tegen Liam) "Oké dan. Het was leuk je weer te zien, Liam. Zo jammer dat je weer zo snel weg moet."
LIAM: "Oh, ik kan eigenlijk wel even op je wachten. Je misschien een lift naar huis geven?"
HARRY: "Nah, dat hoef je echt niet te doen. Ik heb al eens op dat paard gereden, en, geloof me, het is niets waarin in geïnteresseerd ben om het nog een keer te doen."
LIAM: (nerveus, stotterend, tegen het meisje) "Ik noem mijn auto soms mijn paard."
HARRY: "Ja, Liam is niet heel goede rijder, wist je dat? Hij heeft geen respect voor borden en... Hij is er gewoon heel slecht in."
MEISJE: "Oh, Lili, kom op. Je moet wel veilig zijn op de weg.
HARRY: "Lili?" (lachend) "Wacht, Lili?"
LIAM: (geïrriteerd) "Zo noemde me zus mij vroeger altijd."
HARRY: "Oké dan, Lili." (bedreigend) "Onze gemeenschappelijke vriend komt me zo ophalen. Wat was zijn naam? Wat was zijn naam? Oh, tuurlijk! Het was Louis." (fronsend, verward, fluisterend tegen zichzelf) "Wacht, het was letterlijk Louis."
LIAM: (stotterend) "Oké, ja." (tegen het meisje) "Hij heeft gelijk. Ik moet gaan."
HARRY: "Dag, Lili."
LIAM: "Ik bel je later wel." (het meisje fronst dus Liam zoekt snel naar een smoesje) "Om het over die surpriseparty te hebben voor onze vriend, weet je wel."
HARRY: "Oh nee, dat hoef je helemaal niet te doen. Het feestje is al helemaal gepland."
LIAM: "Oké dan. Ik denk dat ik maar ga. Fijne dag, jullie twee."
Liam zwaait ongemakkelijk en verlaat de winkel.
MEISJE: (tegen Harry) "God, hij is zo knap geworden. Ik weet nog hoe grappig zijn haar er altijd uit zag, toen hij jonger was."
HARRY: "Het is een eikel."
MEISJE: "Echt?"
HARRY: "Ja, al onze vrienden haten hem."
MEISJE: "Serieus? Oh, wat maakt het uit. Hij is het kleine broertje van een vriendin. Hoe kom ik erbij om er maar aan te denken?" (aarzelt, lacht) "Um, maar... gewoon uit nieuwsgierigheid. Hij is hetero, toch?"
HARRY: "Straight as my hair."
MEISJE: (fronsend) "Maar je hebt krullend haar."
HARRY: "Oh, ja." (lacht) "Zo hetero als het maar kan, dan." (draait zich om en gaat weer het pakhokje in)
MEISJE: "Laat maar weten als je andere maten nodig hebt, of broeken, ofzo, Harry. Ik ben hiervoor."

Harry komt weer in het pashokje. Louis kijkt opgelucht, maar vol berouw.
HARRY: (wijst zijn vinger naar Louis, schudt zijn hoofd) "Jij!"
LOUIS: "Alsjeblieft, ga me niet zitten JIJ'en. Het spijt me?"
HARRY: "Dat gaat je hier niet meer uithalen."
LOUIS: (zet een puppyface op) "Het spijt me heel, heel erg."
HARRY: (probeert niet naar hem te kijken) "Stop met de puppyface. Het gaat niet voor je werken, niet deze keer!"
LOUIS: "Ik ... raakte in paniek, oke? Het was helemaal niet mijn bedoeling dat je op de grond zou vallen, en alles wat erna gebeurde. Het was niet expres, ik meen het."
HARRY: "Daar heb ik het helemaal niet over, wat trouwens echt niet cool was, bro. Niet cool."
LOUIS: "Ik weet het, ik weet het."
HARRY: (verheft zijn stem, beschuldigend) "Ik heb het over jou en Liam!"
LOUIS: "Ik en Liam? Wat?" (nerveus, stotterend) "Liam, Hoe?"
HARRY: "Liam Hoe? Meer als... als.. Liam Hoer!"
LOUIS: "Ik heb geen idee waar je het over hebt."
HARRY: "Liam als in Lili, je vriendje!"
LOUIS: "Wat?"
HARRY: "Ja, stop alsjeblieft met ontkennen, wil je? Dat is waarom je me in eerste instantie een valse naam gaf. Omdat je een vriendje hebt!"
LOUIS: "Nee, dat heb ik niet. Ik meen het!"
HARRY: "De Tante Martha ding was gewoon een leugen! Je wilde niet dat hij je hier zou zien en dat is waarom je je verstopte!"
LOUIS: "Nee, nee, nee, dat is niet waar. Ik meen het!"
HARRY: "Leugenaar."
LOUIS: "Oké." (zucht) "Ik geef het op!"
HARRY: "Ik wist het!" (pruilt, boos) "Ik kan niet geloven dat je een vriendje hebt! Ik voel me zo gebruikt!"
LOUIS: "Nee, hij is niet mijn vriendje, helemaal niet zelfs! Hij is Nialls neef... Hij is zeker weten niet mijn vriendje! Hoe zou hij mijn vriendje kunnen zijn?"
HARRY: (walgend) "Je hebt een relatie met je eigen neef!"
LOUIS: (verheft zijn stem) "Nee, ik heb geen relatie met mijn neef! What the hell?"
HARRY: "Je bent Nialls neef. Dat betekent dat je ook Liams neef bent." (zijn mond valt open, verheft zijn stem) "Jullie zijn allemaal neven. Het is... Het is... (walgt nog meer, fluisterend) "Incest!"
LOUIS: "Nee, nee, nee. Geloof me als ik zeg dat hij niet mijn neef is, of mijn vriendje, of wat dan ook. Ik wilde hem gewoon niet onder ogen komen omdat... omdat..." (zucht, verslagen) "Tante Martha!"
HARRY: "Stop alsjeblieft om die onschuldige vrouw erbij te betrekken!"
LOUIS: (praat heel snel zonder erbij na te denken) "Hij is de zoon van tante Martha en je weet hoe vervelend tante Martha kan zijn. Dus ik wilde niet dat ze wisten dat ik weer in S.Law was, want als ze daar achter komen, willen ze weer van alles met me gaan doen. En daar heb ik geen zin in."
HARRY: "Maar je woont nu bij Nialls ouders. Hoe kunnen ze niet weten dat je daar bent?"
LOUIS: "We hebben het haar niet verteld wat... we ontlopen haar allemaal." (blij met zijn smoes) "Ja, alle Horans ontwijken tante Martha. Het is een familie ding."
HARRY: "Waarom zijn jullie allemaal zo gemeen tegen haar? Ze klinkt als een heel leuke tante."
LOUIS: "Oh Harry, geloof me. Je zou haar ook willen ontwijken als je haar kende."
HARRY: "Ik geloof er geen woord van."
LOUIS: "Maar het is de waarheid! Liam is niet mijn vriendje, echt niet. Ik beloof het."
HARRY: "Ik weet niet meer wat ik moet geloven." (zucht) "Mijn hoofd doet pijn."
LOUIS: "Ja, we hebben het woord neef veel te vaak gebruikt vandaag. Ik snap er ook niets meer van."
HARRY: "Het doet pijn, omdat ik er op gevallen was, jij idioot!"
LOUIS: (pruilt) "Het spijt me.
HARRY: "Raad eens? Je gaat nu geen kusjes meer krijgen van mij."
LOUIS: (pruilt met puppy ogen) "Maar."
HARRY: "Niets maar!" (kijkt weg) "Ik ga je niet aankijken. Ik kan je stomme puppyface niet weerstaan."
LOUIS: "Wacht..." (argwanend) "Hoe ken jij Liam eigenlijk?"
HARRY: "Wat?" (ongemakkelijk) "Daar gaat het helemaal niet om!"
LOUIS: "Nou, daar ging het niet om. Maar nu wel!"
HARRY: "Ik kan niet geloven dat ik op deze manier ondervraagd wordt."
LOUIS: "Het is maar één vraag en het heeft maar twee mogelijke antwoorden." (aandringend) "Hoe kennen jij en Liam elkaar?"
HARRY: "Ik ken hem via... via... via tante Martha?"

SCENE 110: Binnen / Woonkamer van de Tomlinsons / Overdag
Emma en Cara zitten op de bank terwijl Johannah hen koffie brengt.
CARA: "Dat was veruit de beste bruschetta die ik ooit in mijn leven gegeten heb!"
JOHANNAH: "Oh, dankjewel, lieverd. Dat is erg aardig van je."
EMMA: (tegen Cara) "Je had gewoon heel erg honger, shut up."
JOHANNAH: (tegen Emma, sassy) "Sorry?"
EMMA: "Zonder twijfel, de beste bruschetta op de hele wereld. Kan niet anders!"
CARA: "Ugh, ik ben zo moe en ik zou zo een dutje kunnen doen!"
EMMA: "Ja, we moeten maar eens gaan. Onze Uber kan hier elk moment zijn."
CARA: "Maar deze bank, joh." (gaat lekkerder zitten) "Laat me gewoon even mijn ogen uitrusten voor een paar seconden." (Cara doet haar ogen dicht, en valt in een diepe slaap)
EMMA: "Serieus? Zo snel?"
JOHANNAH: "Waarom doe jij ook niet even je ogen dicht, lieverd?"
EMMA: "Oh, dat is niet verstandig. Ik ben bang dat we dan onze Uber missen, en ik probeer mijn 5 sterren te houden."
JOHANNAH: "Ik maak jullie wel wakker als hij er is."
EMMA: "Ik denk niet dat dat nodig is, mevrouw T. Ik wacht wel tot..." (gaapt) "Het zou niet lang meer duren voordat..." (ze moet moeite doen om haar ogen open te houden)
Johannah brengt haar een dekentje en een lekker kussen.
JOHANNAH: "Alsjeblieft, liefje. Ik maak je wakker. Geen zorgen."
EMMA: (mompelend) "Ik slaap niet, mevrouw T. Ik laat alleen... mijn ogen..." (gaapt) "rusten..." (Emma valt ook in slaap)
JOHANNAH: "Dat is waarom je ook nooit moet gaan joggen met een lege maag." (Johannah loopt naar de trapt, roept) "Lottie, lieverd. Ik ben thuis!"

TUSSENSTUK: Buiten / De straat / Overdag
De Uber staat geparkeerd tegenover het huis van de Tomlinsons. Hij belt Emma om haar te laten weten dat hij er is, maar ze neemt niet op. Hij gaat meteen naar voicemail.
CHAUFFEUR: (in de telefoon) "Luister, Emma? Ik sta nu al een tijdje voor de deur te wachten en ik heb je al vier keer gebeld, maar je neemt niet op. Aangezien ik je nergens zie, moet ik nu wel gaan. Sorry daarvoor." (eindigt het gesprek, pissig, tegen zichzelf) "Die bitch krijgt geen sterren van mij."

SCENE 111: Binnen / Saint Lawrence Winkelcentrum / Overdag
Harry en Louis lopen met nog meer tassen in hun handen en Louis heeft al een nieuwe outfit aan.
HARRY: (bezorgd) "Waarom praat je niet?"
LOUIS: "Zonder reden."
HARRY: "Het zit dus goed tussen ons?"
LOUIS: "Ja."
HARRY: "Het spijt me dat ik je net van incest beschuldigde."
LOUIS: "Het is al goed."
HARRY: "Het is goed dat je geen relatie hebt met Liam. Dat zou zo ongemakkelijk zijn."
LOUIS: "Noem... zijn naam... niet eens."
HARRY: (blij, plagend) "Ben je jaloers?"
LOUIS: (beledigd) "Nee, dat ben ik niet... Waarom zou ik jaloers zijn?" (houdt zijn kaken op elkaar) "Het gebeurde voordat je mij ontmoette, toch?"
HARRY: "Ja."
LOUIS: "En het is helemaal over, nu?"
HARRY: "Dat is het."
LOUIS: "En je weet helemaal zeker, toch?"
HARRY: "Dat weet ik."
LOUIS: "En het zal nooit meer gebeuren, toch?"
HARRY: (lachend) "Echt niet."
LOUIS: "En je zal meer met hem spreken of naar hem kijken of ook maar in dezelfde kamer zijn als hij, toch?"
HARRY: (lachend) "Je klinkt toch een beetje jaloers."
LOUIS: "Nee, dat ben ik niet. Ik ... haat hem nu gewoon tot op het bot."
HARRY: (plagend) "Ja, jaloers. Zeker weten jaloers."
LOUIS: "Stop! Ik zei dat ik niet jaloers was. Waarom zou ik jaloers zijn? Omdat jij hem gezoend hebt? Omdat jij... Ugh!" (nerveus) "Laten we het alsjeblieft over iets anders hebben?"
HARRY: (tevreden) "Ja, laten we dat doen."
LOUIS: "Yeah, laten we dat doen."
HARRY: "En dat zijn we aan het doen."
LOUIS: "Ik kan het gewoon niet geloven. Hoe durft hij?"
HARRY: (lachend) "Ik dacht dat we het niet meer over hem gingen hebben."
LOUIS: "Vanaf nu. En dan nooit meer in dit leven. Als in nooit, nooit, nooit meer."
HARRY: "Dat klinkt goed."
LOUIS: "Vind ik ook."
HARRY: "Dus... Ben je blij met je nieuwe kleding?"
LOUIS: (roept) "Hij is werkelijk walgelijk!"
Harry lacht. Louis begint ook te lachen.
LOUIS: "Sorry. Ik ben eigenlijk heel erg blij met mijn nieuwe kleding. Ik heb alleen wat moeite om me aan te passen aan deze jeans."
HARRY: "Hij staat je geweldig en, om die reden, ben ik misschien opnieuw aan het nadenken over het hele ding dat ik zei dat je geen kusjes meer van mij zou krijgen."
LOUIS: "Ik ben nog niet klaar om dat te heroverwegen. Nog niet."
HARRY: "Waarom word ik nu gestraft? Ik weet zeker dat jij ook een verleden hebt."
LOUIS: "Nee, ik heb geen verleden. Wie heeft nu een verleden? Verleden zijn voor die stiekeme hufters als die klootzak!" (ze lachen weer beide) "Oke, laatste keer. Beloofd."
HARRY: "Het is misschien wel beter dat het niet op die manier gebeurd is. Ik bedoel, een pashokje? Ik, half naakt? Het is zeker niet hoe eerste zoenen zouden moeten gaan."
LOUIS: "Hoe zouden ze dan moeten gaan?"
HARRY: "Ik weet het niet. Misschien op een dak... met... je weet wel, vuurwerk en rozenblaadjes vliegen door de lucht en een Michael Bublé liedje speelt op de achtergrond." (laat zich meeslepen) "Ik draag dat nieuwe shirt wat ik net gekocht heb, en jij draagt het Skate Tough shirt, weet je. Iets wat meer alledaags is."
LOUIS: (lachend) "Dat is een heel, heel alledaags scenario."
HARRY: "Dat is het zeker."
LOUIS: "Nou, we hebben nog steeds de hele zomer voor ons, weet je? We zouden niets moeten overhaasten."
HARRY: (zucht, droevig) "Daarover."
LOUIS: "Wat is er?"
HARRY: "Er is iets dat ik je moet vertellen."
LOUIS: "Heeft het iets te maken met die walgelijke manhoer?"
HARRY: (lachend) "Nee, dat heeft het niet. Kunnen we daar even gaan zitten?"
LOUIS: "Tuurlijk." (zucht) "Moet ik bezorgd zijn?"
HARRY: "Totaal niet." (Harry gaat zitten, Louis gaat naast hem zitten) "Nou..."
LOUIS: "Dat klinkt als slecht nieuws."
HARRY: "Dat is ook, soort van." (neemt een grote hap adem) "Oké, hier gaan we."

TUSSENSTUK: Binnen / Woonkamer van de Tomlinsons / Overdag
Cara wordt wakker uit haar dutje. Ze opent haar ogen, en ziet dat Emma in een diepe slaap ligt, snurkend met haar mond wijd open.
CARA: "Ew." (Cara staat op en kijkt rond de woonkamer) "Mevrouw Tomlinson?"
Niemand antwoordt dus ze begint rond te lopen om de kamer goed te bekijken.
CARA: "Fat LouLou's huis, he? Interessant."

SCENE 111 (vervolg) "Binnen / Saint Lawrence Winkelcentrum / Overdag
Harry en Louis zitten naast elkaar.
LOUIS: "Maar Harry!" (enthousiast) "Dat is geweldig nieuws!"
HARRY: (onzeker) "Denk je?"
LOUIS: "Neem je me nu in de maling? Dit is je droom, toch?"
HARRY: "Dat klopt."
LOUIS: "Het is een enorme kans voor je! Hoe komt het dat je niet in de rondte aan het springen bent? Je zou dit moeten vieren."
HARRY: "Nou, de waarheid is dat ik echt heel erg enthousiast bent, maar..."
LOUIS: "Maar wat?"
HARRY: "Ik ben... nou, kijk me niet raar aan, maar ik ben ook enthousiast over alles wat er tussen ons kan gebeuren." (bezorgd) "Echt stom van me, nietwaar?"
LOUIS: (lachend) "Als jij dat bent, dan ben ik dat ook..." (zucht, beschaamd) "Ik ben ook heel blij met ons."
HARRY: (lachend) "En..." (droevig) "Nu moet ik de stad uit, en jij gaat straks weer terug naar New Haven en... ik weet het niet. Het voelt vreemd."
LOUIS: "Het hoeft helemaal niet vreemd te voelen. God, ik ben zo blij en enthousiast voor jou, Harry. Dit is geweldig."
HARRY: "Nou, het is maar een auditie. Ik weet niet eens of ik de rol wel krijg, of niet."
LOUIS: "Het is toch een grote stap."
HARRY: "Maar als het goed gaat, en ik krijg de rol, moet ik verhuizen en... We kunnen dan niet meer afspreken."
LOUIS: "Zegt wie?"
HARRY: "Nou, San Francisco is best ver." (fronsend) "Toch?"
LOUIS: "En wie zegt dat ik hier moet blijven?"
HARRY: "Wat?"
LOUIS: "Nou, ik ben de hele zomer vrij, en mijn eerste plan was om rond te gaan reizen. Ik hoef niet de hele tijd in Saint Lawrence te blijven, ik wil dat niet eens en... San Francisco is een geweldige stad die ik al heel lang niet bezocht heb. Ik kan daar heen gaan... En als je vrij bent, kunnen we daar afspreken en wat leuks gaan doen."
HARRY: (plagend) "Ik denk dat ik even mijn agenda moet nakijken. Weet je, ik ben waarschijnlijk te druk."
LOUIS: "Ja, daar ging ik al vanuit."
HARRY: (grijnzend) "Um... Ik ben misschien een paar avonden vrij."
LOUIS: (lachend) "Nou, ik loop waarschijnlijk rond op The Castro. Dus als je tijd hebt, moet je me maar bellen en we kunnen wel wat regelen."
HARRY: (lacht ook) "Jij bent gek, nietwaar?"
LOUIS: "Nou, jij bent gekker."
HARRY: (emotioneel, blij) "Zou je dat serieus voor mij doen? Ik bedoel, naar San Francisco gaan, alleen om bij mij te zijn?"
LOUIS: "Alleen om bij jou te zijn? Ik kijk er eerlijk gezegd heel erg naar uit om rondjes te gaan lopen op The Castro."
HARRY: (stoot tegen Louis' arm) "Shut up."
LOUIS: (lacht, wordt dan serieus) "Natuurlijk zou ik dat doen. Tenzij... Tenzij dit gewoon een excuus is voor jou om mij niet meer te hoeven zien, zodat je vrij bent om met Lili de Hoer te kunnen zijn."
HARRY: "Lili de Hoer. Dat vind ik goed klinken. Het zou een porno moeten zijn."
LOUIS: (lacht heel hard) "We gaan eens een serieus gesprek hebben over jou en je kleine obsessie voor titels van pornofilms dingetje, oké?"
HARRY: "Oke, maar niet vandaag, alsjeblieft?"
Ze lachen en, als ze weer naar elkaar kijken, worden ze weer wat serieuzer.
HARRY: "Bedankt dat je zo bent."
LOUIS: (lachend) "Hoe ben ik dan?"
HARRY: "Je weet wel... Zo perfect als jij bent."
LOUIS: (lachend) "Ik ben verre van perfect."
HARRY: "Niet zo ver als jij denkt. Niet voor mij, ten minste." (staart naar Louis) "God! Als je eens wist hoe erg ik wens dat ik je eerder had ontmoet."
LOUIS: (zucht, kijkt naar de grond, en daarna weer naar Harry) "Misschien hebben we elkaar wel eerder ontmoet, weet je?"
HARRY: "Ik denk het niet. Ik weet vrij zeker dat ik je wel zou herinneren als ik je eerder had gezien."
LOUIS: (droevig) "Misschien keek je gewoon niet goed genoeg en dat is waarom je me niet kan herinneren."
HARRY: (lachend) "Dat zou leuk zijn, toch? Als we elkaar al eerder hadden ontmoet... in de trein of bij Starbucks, ofzo."
LOUIS: "Yeah, ik denk het wel."
HARRY: "En misschien was het niet de juiste tijd voor ons... om elkaar echt te kennen, weet je?"
LOUIS: "Ik weet dat heel zeker."
HARRY: (zucht) "Ik haat dat ik dit moet stoppen, maar ik denk dat ik maar eens moet gaan. Ik moet mijn spullen nog pakken en ik moet over minder dan twee uur op LAX zijn."
LOUIS: "Oké, ik rij wel, zodat je je spullen kan pakken, en ik naar mijn huis kan om wat dingen op te halen. Dan kom ik terug naar jouw huis om jou op te halen. Hoe klinkt dat?"
HARRY: (blij) "Klinkt als een plan en ik weet dat ik het al gezegd heb, maar je hoeft me echt niet helemaal naar het vliegveld de rijden. Ik bedoel, het is te ver."
LOUIS: "Ik weet dat ik het ook al gezegd heb, maar ik moet toch naar het vliegveld om Niall op te halen, dus... Laat het nu maar zitten en laat me je naar het vliegveld rijden, omdat ik het echt heel graag wil."
HARRY: (lachend) "Oké dan. Je mag me er heen brengen."

SCENE 112: Binnen / Huis van de Tomlinsons / Overdag
Cara komt een kamer binnen wat op een kantoor lijkt. Ze kijkt rond of er iemand is, maar de kamer is niemand.
CARA: "Mevrouw Tomlinson?" (ze krijgt geen antwoord dus ze begint rond te kijken door de kamer) "Nou, nou, er moet toch, ten minste, een foto zijn."
Ze vindt geen fotolijstjes maar ze realiseert zich dat de computer aan staat. Ze beweegt wat met de muis en heeft een klein feestje wanneer ze ziet dat er geen wachtwoord nodig is.
CARA: "Oké, waar zijn de foto's?"
Ondertussen, in de woonkamer, wordt Emma wakker. Ze raakt in paniek als ze ziet dat Cara niet meer naast haar ligt, en staat snel op.
EMMA: "Cara? Oh nee, nee, nee, nee, nee. Dit is niet goed!"
Cara is nog steeds bezig op de computer wanneer ze de map met foto's vindt en erop klikt. Ze leest een paar titels, maar niets lijkt haar aandacht te trekken. Totdat ze en map vindt met de titel 'Louis in New Haven 2015'."
CARA: (blij) "Dat is het! Jeej!"
Ze opent de map en begint door de foto's te scrollen. Ze ziet alleen foto's van Louis' kamer op de campus.
CARA: "Dat is een fucking mooi appartement om in te wonen. Goed gedaan, Louis. Goed gedaan." (ze gaat verder door de foto's maar ziet geen foto waar mensen op staan) "Waar ben je, LouLou? Waar ben je?"
Eindelijk komt er foto op het scherm waar mensen op staan. Het is er een van Louis, breed lachend en geeft Rosario een knuffel.
CARA: (haar mond valt open, verward) "Wat? Kevin en Louis kennen elkaar?"
Emma komt het kantoor binnen.
EMMA: (beschuldigend, roepend) "Waar denk je dat je mee bezig bent?"
CARA: (gefocust op het scherm) "Shut up, ik ben ergens mee bezig."
Cara bekijkt de foto goed, en haar uitdrukking veranderd wanneer ze de titel van de foto leest.
EMMA: "Cara! Dat is nogal brutaal! Doe die computer nu uit!"
CARA: (leest hardop) "Louis met Rosario, de werkster." (kijkt naar Emma) "Wat de fuck is dit?"