dangerous passion. || larry.

Twelve

Bu bölümü @lovevslarry e ithaf ediyorum..

İ.y.i o.k.u.m.a.l.a.r

LOUIS TOMLINSON

Kapı sesiyle açtım gözlerimi.Kafamı kapıya çevirmem ile ağzımdan acı dolu inleme çıktı.Boynum tutulmuştu.Daha doğrusu her yerim...Koltukta yavaşça doğruldum.Tüm bedenim 'dün koltukta yattın' nidalarını verirken elimi boynuma götürerek sıktım.Belki sızı azalır umuduyla yaptığım bu eylem başarısızlıkla sonuçlanınca pes ederek kapıya döndüm.

Hemşire Harry'in serumunu kontrol ediyordu."Uyanıyor." dedi hemşire elindeki küçük fenere benzer cismi Harry'in gözlerine tutarken. Kıpırdayan Harry hemşireyi onaylarken koltuktan kalkarak yatağa yaklaştım.

Gözlerini kırpıştırdıktan sonra eline karnına götürdü Harry.Gözleri dolarken doğrulmaya çalıştı.Kolunu tutarak kalasına engel oldum.Bakışları bana çevrilirken beni daha yeni fark ediyordu sanırım."O iyi mi?" dedi dolu gözleriyle.

Bu kadar mı bağlanmıştı ona bir gün içerisinde?

"Kim?" dedim anlamamazlıktan gelerek.

"Bebeğimiz iyi mi Louis?" dedi hala dolu-dolu olan gözleriyle.\

Bebeğimiz...Bebeğimiz...

Sırf ikimizin spermlerinden oluştu diye ikimizin bebeği mi?Tanrım!!Louis..Kendine gel!Tabii ki bizim bebeğimiz.

"Bebeğin(!) iyi merak etme." dedim sanki bebeğimiz olduğunu kabul etmemiş gibi..

İçeri doktorun girmesiyle bakışlarımı doktora çevirdim.Hasta raporunu alarak inceledi önce.Sonra bakışlarını bize çevirdi.

"Bay Styles.Ben doktor Liam Payne.Durumunuz iyi.Hamilelik dönemlerinde baş dönmeleri normal ama siz yine de stresden uzak durun.Herhangi sorunuz var mı?" dedi adının Liam olduğunu öğrendiyim doktor.

Al işte..Baş dönmeleri bilmem ne..Şimdiden onu rahatsız ediyordu.Şimdiden bizi rahatsız ediyordu.Onun için daha erkendi.Hatta en az 2 yıl erkendi.

Hangi yüzyılda yaşıyorduk ki?Aldırırdık biterdi işte.Bir daha denerdik 2-3 sene sonra.İkimiz içinde ortak bir zaman içerisinde bu konuyu yeniden düşüne bilirdik.

"En yakın zamanda bebeği aldıracağız." dedim düşüncelerimi dile getirerek.Harry'in kafası hızla olduğum tarafa dönerken "Onu aldırmayacağım." dedi.Yüzüne baktığımda gözlerinin yeniden dolduğunu gördüm.

"Eğer bu benim sayemde oluştuysa, ikimiz kararı da gerekli.Ve ben onu istemiyorum." dedim.Kelimeler acımasızca ağzımdan savrulurken gözünden bir kaç damlanın firar ettiğini gördüm.Kendine gelmeliyim!Harry'e bunu yapamam.Onu üzemem.

"Ondan bir eşyaymış gibi bahsedemezsin!O bizim bebeğimiz! Onu aldırmayı nasıl düşünürsün!" dedi kaşlarını çatarak.Ondan bir eşyaymış gibi bahsetmiyordum.Yani amacım bu değildi.Ama elimden gelen başka bir şey yoktu.Eğer bir tık daha olumlu konuşursam Harry'e umut vermiş olurum.Bunu istemiyorum.Kalkışa geçmiş bir uçağın patlamasındansa o uçağın hiç kalkmamasını istiyordum.Harry'i o uçağa bindirmek istemiyordum.

"Harry,baba olmaya hazır değilim diyorum.Neden anlamak istemiyorsun?"

"Beni becermeye 7/24 hazırsın ama!" dedi hırsla.Sersemlemiş ifademle baktım yüzüne sadece.

Onu becerdiğim için mi yanında olduğumu sanıyordu?

Bu kadar mı adiydim Harry'in -okuyucuların- gözünde?

Hayır!Ben onu seviyordum!Bunun yanında başka bircümleye gerek yoktu.

Onu seviyordum..

"Bak...Bebek bezi deyişdirmeye,kirli önlüklerin üzerime bulaşılmasına, gece tiz bir ses yüzünden uyumamaya hazır değilim.İstemiyorum onu.Anlıyormusun?İs-te-mi-yo-rum.Daha erken."