Zaman herşeyin yarasıdır. ...
Geçmişte yada gelecekte herkesin bir yarası vardır yaşadığı. Kimisi görünür kimisi ise en derinde saklanır. Hiç durmadan kanayan yarasıyla yaşamayı öğrenen insanlar vardır, herkesden uzak yaşayan, yaraların da ki iz bırakan insanlarla yaşamayı öğrenen... Karanlık geceleri vardır aydınlıkta kaybolan geçmişiyle.
En çok da keşkeleri olur insanın, kocaman hayatlarına sığdırdıkları, Küçük keşkeleri...
Yapmayı isteyipte cesaret edemedikleri için pişmanlık duydukları günleri vardır. En çok da tüm cılarını gözyaşlarına sakladıkları zamanları olur. Gündüz onlar için karanlık, gece ise aydınlıktır. Gündüzleri kaybolan yollarını geceleri gözyaşlarının ışık tutmasıyla bulurlar...
Zaman herkesin yarasıdır... Maskeleri olur insanın. Üzgün olmalarına rağmen mutlu görünürler, ağlarken bile gülerler. En çok da zaman acıtır onları, zamanla açılır yaraları, zamanla öğrenirler acıyla yaşamayı. Bilinmezliğin içinde yaşarken, sevmeyi öğrenirler. Peki ya sevdikleri şey öğrenmek mi yoksa öğrendikleri şey sevmeyi bilmek mi?
ZAMAN herkesin yarasıdır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ DÖNÜŞ
ChickLitKoca bir sessizlikti okyanusum, Her dalgasında çığlıkların kol gezdiği koca bir sessizlik. Susmaktı seni yaşamak, Bir ölü misali soğuk tenimle konuşarak susmaktı... Yağmur ki sana adamıştı kendisini, Bir ölüm perdesiyle uzattığı elini son nefes...
