Gidişin oldu bu sessizlik. Sorgusuz, sualsiz geceler gibiydi gidişin. Yabancılaşmış bir "Merhaba" hüznü vardı ellerinde. "Hoşçakal" gözleriyle, avuçlarından akan gözyaşı nağmeleri çalıyor şimdi her şarkıda. Her notada gidişinin hüznü, verilen sözlerin sahteliği duruyor.
Gidişin oldu bu sessizlik. Bir "Merhaba" fırtınası gibiydi hayaller. Kararmış beyazlığın içindeki, simsiyah aydınlıktı sendeki gidiş. Yarım kalmış cümleleri tamamlıyordu eksik kalan yalnızlığım. Sensizliği çeyrek geçiyor şimdi kalanlar. Ve gidişinin hüznü duruyor buruk bir tebessümde.
Gidişin oldu bu sessizlik. Çaresiz bakışların sessiz çığlığıyla yalvarıyordu o küçük çocuk. Kanayan her yarasını senden açılan taze bir yarayla kapatıyordu. Alışmış olmanın yokluğunda kayboluyordu cümlelerin içinde. Her satır başında durup beklerken hüzün meleğini, adını sayıklıyordu durmadan. Artık yaşayan ölü değil, ölüydü yaşananlar...
Gidişin oldu bu sessizlik. Gidişinle soldu tüm renkler. Renksizlikle renklendi hayallerim. Gidişinle götürdün yarım kalmış mutluluğumu. Şimdi her satır bana, senden kalmış bir "merhaba" hüznü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZ DÖNÜŞ
ChickLitKoca bir sessizlikti okyanusum, Her dalgasında çığlıkların kol gezdiği koca bir sessizlik. Susmaktı seni yaşamak, Bir ölü misali soğuk tenimle konuşarak susmaktı... Yağmur ki sana adamıştı kendisini, Bir ölüm perdesiyle uzattığı elini son nefes...
