KADIN

44 7 17
                                    

Yağmur yağdı yine yüreğimin en ücra köşesine.
Senmisin baharın kıskandığı kadın?
Senmisin rüzgarın tenini bir yudum su gibi,
İlmik ilmik dokuduğu,
O kimsenin okuyamadığı roman.

Süslenmiş bir masaldı sanki,
Dört bir yanı çevrili dikenlerle,
Sevdanın sıratında yürür gibi,
Senmisin göklerin hakimiyetinde yüzen kadın?
Elleriyle besleyip sevdasını,
Bir gülüşüyle öper gibi yüreğimin tam ortasından.
O kimsesiz çoculların kimsesi,
Bir gözdeki sevda çiçeği,
Kırk asrın sevgilisi, sen misin?

Hani nerde o gülerken kısılan gözlerin?
Utanırkan kızaran yanaklarına ne oldu?
Hangi çirkin hikaye uğruna kirlendi o masum tebessüm?
Söylesene kadın,
Nerde benim sende olan yarım?

SESSİZ DÖNÜŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin