I Lost My BestFriend

Chapter 19

Dedicate to: Ricca Mae Cagbay

Nhiel's Pov.

Masyado na yata akong hindi napapansin ng taong mahal ko. Tapos ngayon pa na dumating na yung taong mahal nya mula bata pa sya. Siguro panahon na talaga para tumigil ako sa kabaliwan ko sa isang tulad nya. Dapat nga matagal ko ng ginawa ito eh.

Nandito ako sa quadrangle ngayon at nakita ko na rin ang taong mahal ko na kasama ang taong mahal nya. Sinimulan ko ng patugtugin yung aking gitara.

Like I'm gonna lose you

I found my self dreaming
In silver and gold
Like a scene from a movie
That every broken heart knows.

Nung una kitang nakilala sabi ko na mapapasa akin ka gagawin ko ang lahat mag kalapit lang tayo. Nakatingin lang sya dito sa kinaroroonan ko pero hindi ko alam kung ako ba yung tinitignan nya?

We were walking on moonlight
And you pulled me close
Split second and you disappered
And then I was all alone.

Hanggang sa diko na mamalayan tumutulo na pala ang luhang kaninang umaga ko pa pinipigilan.

I woke up in tears
With you by my side
A breath of relief
And I realized
No, we' re not promised tommorow.

Hanggang sa magising ako sa katotohanan na kahit kailan hindi ka pwedeng making akin kasa langit ka at lupa lang ako.

So I'm gonna love you like I'm gonna lose you
And I'm gonna hold you like I'm saying good bye
Wherever we' re standing
I won' t take you for granted
Cause we' ll never know when, when we' ll run out of time.

Nakatitig lang ako sa kanya buong kanta. Nakatayo lang sya at nagtataka sya dahil nasa kanya na naka tingin lahat ng estudyante dito sa quadrangle.

Nagtataka siguro kayo kung bakit ako nandito at kumakanta sa harapan nyo. Sabi ko sabay punas sa luha na tumulo mula sa mata ko. Nandito ako para ipaalam sa taong mahal ko na kahit kailan hindi man lang ako minahal o hindi man lang ako pinag ka interesan na kilalanin, tumitigil na ako,tumitigil sa kabaliwan sayo kasi na realize ko marami namang iba dyan yung kayang tanggapin kung sino ako at ano ang estado ko sa buhay. Siguro nga tama sila hindi tayo bagay, dahil langit ka lupa lang ako. Hindi ko na napigilan alam ko kabaklaan ito pero tumakbo nalang ako pabalik ng class room.

Tama yung naging desisyon ko na layuan nalang sya at tumigil na ako sa kabaliwan kona kahit kailan hindi pwedeng maging kami na kahit kailan hindi nya mapapansin ang tulad ko.

Reynalyn's Pov.

Nandito ako sa cafeteria ngayon kasama ko si rem at marry kung naaalala nyo pa sila. Naisip ko yung ngyari knina naaawa ako kay nhiel.

Flashback

Naglalakad ako papunta ng cafeteria ng bigla akong harangin ni Nhiel.

Kung tatanungin mo ako kung nasaan yung bestfriend ko ang isasagot ko lang sayo hindi ko sya kasama. Ayaw ko naman sabihin sa kanya na ayun yung bestfriend ko nakikipaglandian kay paul, kahit papaano care din ako sa nararamdaman ng mga tao sa paligid ko noh.

Hindi naman yun yung tanong ko eh. Sabi nya at hindi ko alam ah bigla nlang nging malungkot yung mukha nya.

Problema mo ba?

Gusto ko sana na tulungan mo ako papuntahin yung bestfriend mo sa quadrangle.

At ano namang gagawin mo? Kung mag proprppose ka nako pipigilan lang kita hindi sa ayaw kong maging kayo kadi naawa ako sayo kapag giawa mo yan at bastedin ka sa harap ng maraming tao.