Revealed Identity

TWENTY THREE

Gabriella's POV

I arrive in the set. Agad kong hinanap si Mama kaso medyo maraming tao kaya hindi ko sya nakita kaagad, kaya nag tanong ako sa isang lalaking nakatalikod

"Excause me po, pwede po magtanong?"

"Yes,ano yun? Pakibilisan lang at busy ako" mataray sagot ng lalaki, este bakla pala. Hindi sya straight.

"Saan po dito yung tent ni Ms. Dawn?" tanong ko ulit

"Ay , naku.... isa ka siguro sa makukulit na fans ni Ms. Dawn. Tingnan mo ni hindi ka nga nakapagoalit ng uniform, makapunta lang dito. Kinukunan pa sya ngayon. Saka hindi ka pwedeng pumunta o pumasok sa tent ng mga cast baka may mawala sa mga gamit nila. Sige na doon ka muna mag hintay."

Grabe mukha na ba akong magnanakaw ngayon? Kung dati katulong ngayon magnanakaw? Aytsss. Hindi na ako nakapagbihis kanina kasi tinatamad na ako, saying ang oras. Saan ko kaya aantayin si Mama? Wala naman akong kilalang pweding makausap umalis na rin si Manong Jack kasi day off nya na bukas alangan naman na dito pa sya magpaumaga diba?

Umupo na lang ako sa isang madilim na tabi medyo malayo, dun sa madaming tao. Dito ko nalang hihintayin si Mama. Anong oras kay matatapos yong scene nila? Umupo ako sa isang sanga ngpuno na mukhang natumba. Bigla kong naalala ang sinabi ni Manong kanina. Wala naming dapat kaingitan si Kristy sa akin. Mabuti nga maraming oras nyang nakasama sina Mama at Papa Anton. Hindi nya naranasan na humingi ng attention. Eh ako simula palang bata ako. Nanlilimos na ako ng attention, una sa kinalakihan kong pamilya, tapos ngayon sa totoo kung Papa.

Kaya kung tutuosin maswerte sya.

"Gabriella?" napalingon ako sa tinig na narinig ko

"Pa-----Whaaaaaaaaaaaaaaaaa,

Dahil sa muntikan kong paglingon na out of balance ako sa pag kakaupo ko. Pinikit ko ang mata ko dahil alam kong masakit ang mahulog. Hindi naman masyadong kataasan ang sanga na inuupuan ko siguro mga limang talampakan lang mula sa paa ko. Kahit na masakit pa rin kapag nahulog ka. Pero hindi ko naramdaman na bumagsak ako, may sumalo sakin. Dahan- dahan kong minulat ko ang mga mata ko. Biglang nawala ang takot ko ng nakita ko kung sino ang sumalo sa akin. Ang totoo kung Papa.

"Sa susunod mag-ingat ka, teka ang daming upuan doon bakit ditto ka umupo?" tanong ni Sir/Papa/Daddy hindi ko alam kung anong itatawag ko.

"Ah.... eh wala po kasi akong kakilala doon saka masyado pong maingay kaya dito na lang po ako" sagot ko pinigilan kong hindi mautal, success naman.

"Halika na, doon ka magstay sa tent ng Mama mo, malamok dito" sabi niya

Parang gusting tumalong ng puso ko. Kahit paano concern ang totoo kung Papa sa akin.

"Anong oras po pala matatapos ang scene ni Mama?" tanong ko, naiilang kasi ako, na nahihiya, na iwan

"I think hindi na rin magtatagal yan. Kumain kana ba? Baka gutom kana?"

"Ay hindi po kumain po ako habang nasa biyahe kanina"

"Good by----

Natigil ang sasabihin ng totoo kung Papa ng biglang dumating si Mama.

"Mag kasama pala kayo? Gab you didn't text me na nandito kana."

Mama smiled at me. Mukhang alam nya talaga kung anong nasa isip ko

Hay .... basta ako Masaya ako, kahit paano unti unti kong nakikilala ang totoo kung Papa

---------------------------------------------------------

Thank you for reading

Votes and comments