FORTY FIVE

851 19 2
                                    

Lucy's POV

"Anong gusto, mong gawin ko? Kalimutan ko na lang na may pananagutan ako doon sa bata? May responsibilidad din ako sa kanya."

Ito naman kami ni Richard, nagtatalo na naman dahil jan sa lintik na anak nila ni Dawn (sorry for the word). Kaya sa simula pa lang ayaw ko na sa babaeng yun eh. Sya pala ang gugulo sa pamilya ko.

Pamilyang binuo ko,

Pamilya na inalagaan ko,

Iningatan, sa loob ng maraming taon.

"At ano ang ibig mong sabihin? Papanagutan mo ang batang yun? Paano si Julianna? Naiisip mo ba kung ano ang mararamdaman niya?" sigaw ko kay Richard

Natahimik sya bigla, basta talaga pagdating sa anak naming, nag dadalawang isip sya.

"Of course I love Julainna, But----- pinutol ko kung ano pa man ang sasabihin nya

"If that's the case, better na mamili ka saamin, it's either and anak mo kay Dawn or kami ng anak mo."

"Lucy, don't do this" she softly said

"I need your answer now!" sigaw ko ulit sa kanya

Biglang bumukas ang pinto ng kwarto naming and we saw Julianna.

"Your fighting again! Wala na bang kataposan to? Simula nang dumating yang Gabriella na yan, our family turn into hell! She, slam the door, but I restrained her.

"Julianna, pack your things, aalis tayo!" sabi ko sa kanya at direretso ako sa walk in closet sa kwarto namin.

Isa isa kung kinuha ang mga damit ko at pinasok sa malita.

Pilit akong pinipigilan ni Richard pero, hindi ako nagpaawat

"Lucy, please don't do this, wag kayo umalis"

"No" hinarap ko sya "kung pilit mong ipagpipilitan yang batang yan sa pamilyang ito, mas mabuti pa na kami na lang ang lumayo ng anak mo." madiin ang bawat salita na binitiwan ko sa kanya.

Madami na akong na pasok na damit sa malita, isasara ko na sana ito ng biglang sumigaw si Richard

"Ok, fine hindi ko sya kikilalanin, I will act invisible kapag kaharap ko sya, I won't recognize her basta wag lang kayong umalis ni Julianna."

"Ganun, naman pala eh!"

"Alam mo naman na kayo ang buhay ko, Hindi ko kayo kayang mawala" he said again

I smile evilly.

'Sabi ko na nga ba, hindi mo rin kami matitiis." Sabi ko habang isa isang binabalik ang mga gamit ko sa closet.

---------------------------------------------------------

Richard's POV

"What did I say?

I won't recognize her?

I will act invisible,

"Gosh, Richard ang tanga, tanga mo!" I said habang sinisipa ang gulong ng kotse ko.

Pilit kong kinakausap ang sarili ko dahil hindi ko talaga alam ang gagawin.

Nasa Garage ako ng bahay nang bigla kong nakita si Julianna na papalapit sa akin

She Hug me and I hug her back

"Dad promise me, na I will be your princess, your only princess." She said

"Of course ikaw lang ang princess ni Daddy" I answer

"Only Dad, Only" sabi niya ng may diin

---------------------------------

THANK YOU PO


Revealed IdentityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon