Revealed Identity

FORTY EIGHT

Chapter 48

Julianna's POV

Eight ng dumating ako sa bahay, mukhang nasa kwarto na sila Daddy and Mommy. The past weeks medyo late na akong umuuwi ng bahay, because when that truth revealed. Palagi ng nag aaway si Mom and Dad, and I don't want to see it.

I open the door and saw one of the maids,

"Nasaan sila?" tanong ko

"Ah, kanina pa po sila pumasok sa kwarto nila Ma'am"

Tiningnan ko sya ng masama and she know what does it mean

"Kanina po nag talo sila, pero hindi naman nag tagal" sagot niya ulit.

I went to my room but I saw my Dad

"Hey! It's late bakit ngayon ka lang?" tanong niya sakin.

"Dad, it's just eight? And you know naman kung bakit ako umuuwi ng ganitong oras."

"Julianna, don't make it as an excause, Yes nag-aaway kami ng mommy mo pero sana magipaalam mo saamin kung saan ka at anong oras ka uuwi para hindi naman kami mag-alala."

"For what pa Dad! As if you both care."

Tinalikuran ko sya pero pinigilan nya ako.

He handed me a cute stuff toy.

"This should be my peace offering for what I did, but it seems I will buy another one for what happened tonight." Dad gently said and turn his back.

I look at the stuff toy, I looks so childish but I'll keep this one.

--------------------------------------------

Gabriella's POV

ANNOUNCEMENTS

There would be a Camp Organize of all catholic schools here in Manila. For all whose interested to join please see Mrs. Jean Vellar.

"Gab, sasali ka ba?" Tanong ni Reylen

"Hindi ko pa alam eh, hindi pa ako nakakapag paalam kay Mama, baka hindi ako payagan."

"Ano ka ba, masaya kaya yan." Pinilit ni Reylen

"Sige magpapaalam ako kay Mama mamaya." Sagot ko

"Bakit mamaya pa last day na ng registration ngayon, tara na" Agad akong hinila ni Reylen at papasok sa loob ng registration room.

Agad nyang nilagay ang pangalan ko sa list, kaya hindi na ako naka tanggi.

"Paano yan, pag hindi pumayag si Mama." Tanong ko kay Reylen

"Papayag yan, ano ka ba think positive lang" sagot naman niya...

"Ayyy bahala na nga..." sabi ko na lang.

---------------------------------------------------------------

Richard's POV

It was gloomy, the staff and crew in the set is worrying about the weather. Baka hindi matapos ang shoot nagagawin nila for this day dahil mukhang uulan.

"Ano ba! Rain or Shine mag tatake tayo, bukas na ang airing nito sa TV kahit isang scene wala pa tayong nakukunan. Hindi naman pweding puro commercial na lang panoorin ng mga tao bukas." Umuusok ang ilong na sabi ni Direk.

Naghanda na ang lahat dahil wala talagang plano ang director na icancel ito kahit maulan. Kawawa naman yung mga kukunang artista sa labas baka tuluyang bumigay ang langit at mabasa sila.

Hindi pa nangangalahati ang kinukunan nila ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Ako naman na naghihintay sa isang tabi ay halos mabasa din.

Nakita ko si Dawn na papalapit kung saan naroroon ang ibang mga kasama namin. Basang basa ito at mukhang giniginaw na.

We're not in good terms right now pero agad kung kinuha ang towel sa staff at inabot sa kanya.

"Thank you." Tugon niya at agad na kinuha ang towel para magpunas.

"Ito namang si Direk ayaw pa kasing ipostpone. Mas lalo tayong madedelay nito eh." I murmured

"Rush na kasi eh, By the way thank you ulit doon sa stuff toy na binigay mo, she really like it." she said

"Maliit na bagay lang naman yun, kulang pa ata yun."

Pumasok sya sa loob at sumunod naman ako.

"So how's Lucy and Julianna?" she started

"Ganun parin, they can't still understand."

"Don't worry, matatangap din naman nila siguro ang sitwasyon, pero hindi nga lang nagyon." She said.

"Sana nga." Sagot ko

Halos ilang minuto din ang tinagal ng ulan. Hanggang sa tumila ito at nag balik kami sa trabaho

-----------------------------------

Dawn's POV

"Nasaan na sina Emily at Marco!" tawag ni direk sa mga character namin ni Richard. " Sila na ang kukunan dito." Sigaw nito sa mega phone na hawak.

Agad akong pumunta sa kung saan kami kukunan. Halos magkasabay lang kaming dumating ni Richard. Maya-maya isa-isa kaming nagpwesto.

"1, 2, 3 ACTION."

Nagsisigaw si Richard mula sa labas atulad ng nakalagay sa script parang gusto kung matawa, pero hindi maari dahil madami ng nasayang na oras.

"Emily lumabas ka jan! Mag-usap tayo, kausapin mo ako!"

Lumabas si Emily mula sa kubo na tinutuluyan nilang mag-ama at hinarap si Marco. Kasabay nito ang pag buhos muli ng malakas na ulan na kanina pa gustong bumigay.

"Wala na tayong dapat pang pag-usapan Marco. Hindi pa ba malinaw sayo? Hindi nakita mahal!

"Hindi ako naniniwala Emily, alam ko, nararamdaman ko, mahal mo ako."

"Walang pagmamahalang naganap Marco, ginamit mo ako? ginamit din kita, naggamitan lang tayo."

"Hindi ako aalis dito hangga't hindi mo sinasabi na mahal mo ako Emily!"

"Ilang beses ko bang dapat sa bihin sayo na hindi kita mahal. Alam mo kung anong mahal? Yung sisngsing na binigay mo. Bininta ko na."

"Hindi ako naniniwala Emily"

"Umalis kana Marco bago pa magdilim ang paningin ko at kung ano pa ang magawa ko sayo."

Damang dama, ko ang eksenang yun. Parang dati lang kaso, noon ako yung humihingi na mahalin nya ulit, kaso ngayon eksena lang to.

Unti- unti niyang hinawakan ang mukha ko na may mga butil ng luha mula sa mga mata ko.

"Umalis kana Marco paki-usap." Pagmamakaawa ko sa kanya

"And CUT! Nice take!" sigaw ni Direk mula sa pwesto nito agad kong iniwas ang tingin k okay Richard at agad na tumakbo papunta sa tent ko. Nakalimutan kung umuulan pala, kaya basing basa ako pagdating sa tent ko.

"Miss Dawn bakit naman po kayo nag paulan?" salubong sakin ni Mhavic, sabay abot ng towel.

"Mhav, lumabas ka muna please."

Tiningnan ko sya at nakita ko sa mukha nya nag pagtataka. Hanngang sa siguro naiintindihan, na niya ang ibig kung ipahiwatig kaya lumabas din sya.

Muling nag umpisang pumatak ang mga luhang kanina pa gustong lumabas.

-----------------------------------------------

(sorry po kung mali- mali man yung dialogue doon sa scene nila Marco at Emily, pero sa pagkakaalam ko ganun yun :)

Thank you po sa pag babasa

Votes and Comments accepted.

sorry for the errors