Revealed Identity

THIRTY ONE

Richard's POV

"Kasi anak mo, sya Richard, anak natin si Gabriella"

Tama ba ang narinig ko?

Anak ko daw?

Anak namin?

Matagal bago ako nakabawi sapagkabigla.

"Dad you have another child?" sigaw ni Julianna

"No!" kaagad kung sagot

Natawa na lang ako "Dawn is this your way para maabswelto ang anak mo?"

I'm already contented in my family, kaya please huwag kanang gumawa ng issue na ikasisira ng pamilya ko. Dahil hindi ko alam ang gagawin ko kapag iniwan nila ako.

Hinila ko ang si Julianna at umalis kami sa kung sa lugar nay un.

-------------------------------------

Mga ilang oras na ang nakalipas ng pero hindi pa rin, matangal sa isip ko ang sinabi ni Dawn

"And why should I do that? Eh hindi ko nga masyadong kilala yan. Bigla nalang yan sumpot at pinakilala mo na anak mo"

"Kasi anak mo, sya Richard, anak natin si Gabriella"

No.... hindi pwede to.. I don't want to ruin my family, I'm sure it would affect Lucy especially Julianna, I love my family, pero paano kung anak ko nga talaga si Gabriella? I also have a responsibility to her kapag nag kataon.

Hindi na ko makapahihintay ng bukas to ask Dawn for this, I went to her tent. But I saw her assistant instead.

"Where's Dawn?" tanong ko kay Mhavic

"Ay kayo po pala Sir Gomz, bilang umuwi po Ms. Dawn, sumama po kasi ang pakiramdam nya." Sagot naman nito.

"Sige thank you, babalik na lang ako bukas"

----------------------------------------

Dawn's POV

"Gab, can you please stop crying?" naiiritang sabi ko.

Nandito kami ngayon sa sasakyan, bila na lang akong umuwi ng wala sa oras dahil medyo, sumama ang pakiramdam ko at itong si Gabriella naman, hindi tumitigil sa pag iyak.

"Bakit ba kasi hindi ka nag salita kanina? Tapos ngayon iiyak iyak ka jan? Ano ba talaga ang nagyari?" tanong ko ulit.

Imbis na sumagot , mas lalong lumakas ang paghikbi nya kaya nasigaw ko sya ng hindi sinasadya.

"Gabriella ano ba? Iiyak ka na lang ba jan? Paano ko malalaman kung ano ba talaga ang nangyari? Paano kita maidedefined kung tatahimik kanalang jan?" sigaw ko sa kanya

"Si Julianna ang nauna Ma! Si Julianna!" Sagot nya habang tumutulo pa rin ang luha nya.

"Then sana hindi mo na pintulan, alam mo naman yang si Julianna." I said calmly

"Pero Ma, sumusobra na kasi sya eh. Hinuhusgahan nya ako"

"Alam na ni Richard na anak ka nya, and the way she act kanina, Don't know kung kaya kanyang tangapin"

Wala na akong alam na maisagot, sobrang sumasakit ang ulo ko, dahil na rin siguro sa pagod, mas nag palala pa ang mabis na pangyayari kanina.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising ako sa sunod sunod na busina ng kotse. Nasa labas na pala kami ng gate.

Kaagad namang binuksan ng guard ang gate. Ibinaba kami ng kotse sa entrance ng bahay. Bago bumaba nilingon ko si Gabriella, na akala ko nakatulog na. Namamaga na ang mata nya sakakaiyak pero hindi pa rin sya tumitigil. Bumaba ako ng koste sumunod naman sya.

Diretso akong pumasok ng bahay, ang tahimik siguro hindi pa nakaka uwi si anton at ang mga bata. Laking gulat ko na lang nag makita kung sumulpot si anton mula sa kusina, na may dalang wine glass at bote ng wine

"Oh Hun? I thought may taping ka? And Gab, what happened to your eyes?"sunod sunod na tanong ni Anton.

"Sige po, Pa, Ma. Mauna na po ako sa taas. Good night po." Garalgal na paalam ni Gabriella.

"Are you alright?"Tanong ulit ni Anton

"Yes Pa, matutulog na po ako."

Patakbong tinakbo ni Gab ang hagdan, ng nasa huling hakbang na sya natisud sya."

"Gab, careful." Sigaw ni Anton sa kanya.

"I'm fine Pa" tugon nya at pilit na ngumiti. Agad agad syang dumiretso sa kwarto nya.

"Hun? Is she really ok? Tanong ni Anton sakin.

"I will tell you Hun, but hindi muna ngayon. Medyo masama kasi ang pakiramdam ko." I kiss his check and say good night.

Umakyat na din ako sa kwarto namin.

Anton left confuse.