"İÇİMDEKİ SESİZLİK...

'ÖMÜR'
Konuş benimle; gülümsedi evet sen ömür dedi.
Bana tek kulandığı kelimeydi 'ömür'....
Yürümeye devam etik ve geçen yaşadığı bi olaydan bahseti, güldük ve konu konuyu açtı. İyce saçmaladık, her şeyden bahsedik ama kendimizden bahsedemedik. İkimizde ne yapacağmızı bilmiyorduk oysa.
Yoruldum sırtımı duvara dayadım. Biraz yaklaştı yanıma başım eyik elimle oynuyorum!.
Ömür,
Çok özledim!
Seni cok seviyorum.
Nerdesin yoksun uzun zamandır, göremiyorum seni.
-Evdeydim çıkmıyordum dışarıya ondan görememişsindir beni...
Ömür olmuyo ya sensiz olmuyo ben seni hep istiyorum. Yanımda baktığım her yerde gözümün daldığ yerdesin ömür.
Gözlerime baktı ve sarılmak istediğni hisedirdi. Bakamadım gözlerine kalbim ağlıyordu çünkü. Gözlerim de doldu. Birden soğuk havanın ardından yağmur yağmaya başladı..
Ömür bak hayatıma bi sen varsın bide her senden sonra yağan yağmur.(her bir birimize kavuştuğmuzda yağmur yağıyor. Güneşli ve güzel günlerde birbirimizi göremiyoruz o yüzden yaz dil benim hayatım son baharda başlayıp ilk baharda bitiyo nedensiz bi yağmurla...) ya sen ol ömrüm boyunca yada bırak seni bana getiren yağmura haps olayım.
Ben...
-Ya senin olayım ömrüm yetiği kadar ya yağmur gibi olduğun o yerde kuruyayım izinle. İlk defa dokundu bana. Önce omzuma dokundu gözlerime baktı ömrüm dedi ve sarıldı anlımdan öptü bundan sonra benim sin sen, bu karşındaki adamın tek yaşama nedenisin dedi ve elerini çekti çünkü sarılmadım ben. Çünkü üzemezdim onu onun gel gitli bi hayatı vardı.
Ömrüm susma artık bağır çağır içindeki sesizlik sadece yüreğime fısıldıyo kulaklarıma deyil. Nolursun birkez nefesini hisedeyim tenimde. Benim olduğnu bileyim susma, sen benimsin benim ömrüm....
Ben seni hayalerde deyil gerçekte, ömrüm yetince sevmek istiyorum.
Sana sahip olmak için sevmedim seni seninle bi 'ömür' paylaşmak için sevdim ve sevmeyede devam edeceğim...