"İÇİMDEKİ SESİZLİK...

Bugün senle doğdum. Güne senle aydınlanmak istedim. Sen varmışsın gibi yaşamak istiyorum bugünümü...
İyki bugün sana sahip oldum.
Dün gece seni hayal edim, yüzünü canlandırsım gözlerimde ve senin yüzünü gözünü ezberledim. Senle uyandım bu sabah sanki yastığımı biriyle daha paylastım ona yer verdim. Sadece kendimi hayatımı tek deyil ömrümü bu güne sığdırmış gibi bu günü ömürlük yaşamış gibiydim. Sesiz sesiz konuşmadan bi heycan bi telaşla yaşadım.
- Evdeyim ve tekim kimse yok hayalimden başka, kalvaltı yaptık ve bana yardım eti mutfağı toplayıp temizledik o yerleri karıştırdı ben izledim ben düzeltim o izledi beni. Her atığm adımımı kaldırdığmda yerime ayak basıyordu oysaki hayaldi sesiz sesiz yaşıyorum. Dışarı çıktık el ele sanki gerçekten eleri elerimdeydi yürüdük sahilde oturduk denize karşı.
Onu gerçekten yaşatıyordum yanımda hayal meyal.
İlkdefa el ele gördüğüm çifleri gördüğümde yüreğim parçalanmıyordu. Sağ elimi sol elimle avutuyordum yumruk yapıp sıkmıyordum canımı yakmıyordum. Kendime simit aldım malum deniz havası acıktırır insanı. Üşüdüm sarıldı gözlerime bakıp gülümsedi başını omuzuma yasladı ve gercekten sesini duymuş gibi oldum irkildim. Biri elini omuzuma dokundurdu irkildim, çok kapılmıştım hayaline oysaki. Arkamı döndüm ve o hayal deyil gerçekten o 'allahım ' inanamıyorum şoktayım. Ayağa kalktım napcağmı bilemedim.
O-Meraba, napıyorsun, nasısın...
Ben- İyiyyyyyim yyya seeen nasısın
O- İyiyimde sen iyi dilsin, neyin var?
Ben- yo yok bişeyim öyle sıkıldım hava almaya geldim iyiyim teşekürler.
O- aman iyi olda ben dahada bişey istemem.
Ben- sen napıyon buraya gelirmisin sen!
O- Sabah uyandım direkmen kendimi dışarı atım ve ayaklarım beni buraya getirdi. Bir saatir buralardayım. Sen nezamandır burdasın?
Ben- Bende bir saat oldu geleli. Kimse yoktu evde sıkıldım çıktım dışarı kendimi burda buldum biraz deniz havası almak istediğmi hisedim. İşte öyle... 'İçimden' (allahım inanamıyorum ya hayalken gercek oldu.)
O- zamanın varmı biraz dolaşalım beraber...
Ben- Evet var aksama kadar müsaitim.
O-Gel hadi gezelim...
Ben- tamam.
Gezdik, yürüdük ve ben onlayım daha ne isteye bilirim ki. Yağmur yağmaya başladı bana bakıp gülümsedi hadi gel şu kafenin bahçesinde oturalım, yağmura karşı seni izliyeyim dedi.
O anlatı ben dinledim. Gülümsedi çok özlediğmi anladım, izledim sesizce gülümsedim hep küçük sesiz tebesümle. Nede muhteşemsin sen yar. Yarim yaradan acı, tatlısı.....
Seni sevmekte ne güzel bi duygu