"İÇİMDEKİ SESİZLİK...

''....Kader Satılmıyor Ki, İyisini Alalım....''

Beklenen geç geliyor, geldiği zaman da insan başka yerlerde oluyo.
Yar yılar geçti her günüm uykusuz. Sana mahkum uykularım, bir kere görsem senin yüzünü. Karşılıklı bir bardak çay içsek, anlatacaklarım var sana. Günler birbirini bırakmadan aralıksız geçiyo. Hayat hiç beklenmedik şeylerle seni karşı karşıya getiriyor. Saatlere sor saniyeler cevap verir sana, uyutum ben hep hayalerimi seni anlatan masalarla... Oda sıkıldı kuramıyo yenibi hayat. Kaderin yolundan yürüyorum, yolum yokuş hep bir uçurum, bir kaç adım ötede ;yine elimde kalem ve çantam devam ediyorum kaderime... Uyur gezer oldum gündüzler uykulu: gidebildiğim en uzak yol kapının önü. Yağan yağmur sel aldı gidiyo, ben seni alamadım ölüyom. Ölmek kolay deyil biliyorum... Sana gönderiyorum bulutları seni korusun güneşten, sen çok uzaksın insafın kaldı şimşeye. Sana karabulutları yoluyorum içini dökesin diye, yolun yol deyil dur bu durakta.

Yeni bi gün kırgınlıklar ardında, yeni bi gün. Küsmeyi denedim olmadı, bi çözüm yolu olmadı... Afetmek yürek ister yer olmadı, meşkuldu kabul etmedi. Eniyisi susmak dır diye düşündüm ama ben içimi dışa vurmadım hiç bir zaman. Elimde bir bardak içi dolu su, içsem içim ferahlicak. Döksem içim acıyacak, düştü elimden bin bir parçaya bölündü, elimle bile dokunamadım. Gözlerimi kanatı, duygularım dağınık bir şarkı gibi sesiz sesiz mırıldanıyorum. Ben bu muyum diye sordum ama oda cevapsız, kendimden utanıyorum. 'Cevap yok...'

''O kırılan kalbi için küsmeyi bulmuş, bakmış afedemiyor, susmayı bulmuş...''

Ben icimdeki duygularima noktalama isaretlerini sigdiramiyorum.