Twilight

Hoofdstuk 22 Nieuw

Hee sorry dat ik niet uploade maar we hebben een toetsweek. Het begon woensdag. Dan hebben we weekend dus nu en dan tot het einde van de week dus ik upload waarschijnlijk niet veel maar daarna hebben we VAKANTIE. Dus dan wel maar ik denk dat dit boek aan een eind komt. Misschien komt er nog een vervolg als één van jullie een leuk idee heeft of ik zelf. Het hoeft echt maar één zin te zijn. Dus als je iets hebt vertel me.!

Carlisle p.o.v.

Ik keek geschokt toe hoe mijn zoon die verwonderd naar de ketting keek. Toen viel hij neer. Op de grond. Ik sprinte naar hem en hielp hem op maar hij was nog steeds bewusteloos.

'Emmet.' zeg ik en hij loopt gelijk binnen.

'Wauw. Wat is hier gebeurd?' vraagt hij.

'Neem Edward mee naar beneden.' zeg ik. Emmet neemt Edward over en ik kijk dan naar Bella. Ik pak de ketting. Het is een hartje met wit en rood. Het enige wat ik me kan bedenken is bloedrood en krijtwit. Als ik de achterkant heb gelezen kan ik niks anders dan opgelucht voelen.
Esmé komt binnen en ik geef haar een kus.

'Wat is er aan de hand?' vraagt ze. 'Hoe kan het überhaupt dat Edward niet bij bewustzijn is?'

'Geen idee. Bella moest veranderd worden maar toen Edward haar beet was ze opeens wakker. Ik weet het niet precies. De ketting zegt dat ze een half-vampier word. Net zoals Anthony en Renesmee en als ze de ketting af doet volledig vampier word.' leg ik haar uit. Ze knikt.

'Ik pak een sponsje.' mompelt ze. Ik knik. Dan laat ik Bella alleen en loop naar mijn zoon. Hij licht op de bank..

'Eleazer?' vraag ik.

'Ik heb geen idee. Ik heb het nog nooit gezien.' zegt hij en dan beweegt Edward. Zijn vingers. Ze bewegen een beetje. Gelijk pak ik zijn hand.

'Edward.' zeg ik. Langzaam opent hij zijn ogen. Ze zweven een beetje door de kamer tot ze op mij landen.

'Wat...Waar is Bella?' vroeg hij.

'Boven.' zeg ik.

'Mijn kinderen?' vraagt hij.

'Hier.' zeg ik. Hij knikt. Zijn ogen vliegen naar Alice en Rose die zijn kinderen vast houden. Hij gaat rechtop zitten.

'Mag ik ze?' vraagt hij dan.

'Voel je je wel goed?' vroeg ik hem. Edward geeft me een glimlach.

'Maak je geen zorgen pap, ik voel me prima.' belooft hij me. Met een zucht knik ik. Alice en Rose geven hem zijn kinderen die ondertussen al zo gegroeid zijn dat ze bijna zelf kunnen zitten.

Hij geeft antwoord op hun vragen en dan horen we Esmé gillen. Gelijk rennen Edward en ik naar boven. De kinderen nog in Edwards armen.

We rennen de deur in en zien Esmé op de stoel. Ze kijkt ongelovig naar Bella die nog stil ligt.

'Esmé?' vraag ik bezorgd.

'Ze....ze...' stottert ze.

'St...' probeer ik haar te sussen.

Dsn zie ik dat Edward naar de ketting staart. Hij loopt erheen en hij zet zijn kinderen op de tafel die gelijk tegen Bella aan gaan liggen. Hij pakt de ketting. Dan draait hij hem naar mij toe.