Hoofdstuk 4 gepakt.

815 45 4
                                    

hoi...

--

Bella p.o.v.
Ik loop naar Newtons winkel en check me in.

'He Bella.' hoor ik Mike gelijk zeggen. Ik mocht hem echt niet wetend wat hij ongeveer dacht.

'Hoi Mike.' mompel ik en dan loop ik naar het magezijn. Mike loopt me gewoon achterna.

'Ga met me op een date.' zegt hij bijna dwingend.

'Wat?' vraag ik doen alsof ik hem niet verstaan heb terwijl ik de tenten hoezen oppak en ermee weg loop.

'Ga met me mee uit,' herhaald hij zich weer.

'Zo vraag je een meisje niet.' zeg ik en ik ga op me knieën om de tenten in het vak te leggen. Ik voel Mikes ogen staren op mijn kond.

'Kan je het zien?' vraag ik hem. Hij knikt gewoon stom starend waardoor ik gelijk weg loop.

'Je hebt me nog niet geantwoord.' zegt hij terwijl hij me achterna loopt.

'Nee. Ik ga niet met je mee. Ik heb een vriendje.' zeg ik me mond voorbij pratend.

'Wie dan?'

'Marc.' zeg ik gelijk. Marc was me beste vriend in Phoenix of wat het dichtste bij een vriend kwam.

'Hoe lang al?'

'Twee jaar.' zeg ik weer gelijk.

'Hm...Je weet dat lange afstands relaties niet werken. Hij ligt vast al met een ander in bed.'

'Dat is hoe jij bent maar E..Marc is niet zo.' zeg ik struikelend over mijn woorden.Dan loop ik weg en gelukkig laat Mike me met rust.

'Heb je het al gehoord?' hoor ik een man tegen een andere man zeggen.

'Wat?'

'Nou over die vermiste mensen.'

'Ja, drie. Ik denk dat het een beer is.'

'Een beer valt mensen niet snel aan.' zegt de andere man. Ik reken de veters voor de vrouw af en doe dan mijn shortje af en leg die onder de balie.

'Mevrouw Newton?' vraag ik terwijl ik op de deur klop.

'Ja Bella? Ga je?' 

'Ja.'

'Oké rij veilig.'

'Ja.' zeg ik en dan loop ik weg naar me auto.

Edward p.o.v.

Als ik het huis binnenloop zitten Jasper en Emmet te gamen. Rosalie is wie weet waar en Alice is nieuwe jurken aan het ontwerpen. Mam was in de tuin bezig en pap is nog op het werk. Geërgerd loop ik naar boven als ik door heb dat iedereen zijn gedachen aan het verbergen is.

Als het eindelijk tijd is om naar Bella te gaan ren ik het huis uit. Ik spring haar kamer binnen en ze trekt me gelijk naar haar toe. Ik geef haar een klein kusje maar ben gelijk afgeleid.

Een paar seconden later merk ik dat ik echt terug moet gaan trekken. Ik kan het gewoon niet. Ik kus haar in haar nek en ze hapt naar adem. Ik kus haar op haar sleutelbeen en ze kreunt. Ik rek haar dichter tegen me aan.

'Edward.' mompelt ze en dan heb ik pas door dat ik haar kleren aan het scheuren ben. Gelijk trek ik me terug.

'Sorry.' mompel ik. Ze geft me gewoon een glimlach en een lichte kus.

'Het is oké.' mompelt ze. Ze staat op en trekt haarshirt uit. Ik kijk naar haar blote rug en moet alles in me hebben om haar niet aan te raken. Ze doet een ander shirt aan en draait zich dan om. Ik steek mijn armen naaar haar uit en ze komt weer op me schoot.

'Je moet slapen.' zeg ik. Bella knikt zachtjes ik kan de teleurstelling op haar gezicht zien. Ik trek de deken over ons heen en binnen een paar minuten is mijn Bella in slaap.

* volgende morgen op school*

Ik loop naar biologie vandaag gingen we een film kijken. Ik kan moeilijk mijn opwinding bedrukken. Tot mijn blijdschap zit Bella al bij de tafel en is niemand anders in het lokaal. Ik gaf haar een kus voordat de mr. Banner naar binnen liep. Zwijgend zaten we naast elkaar. Als de lichten uitzijn voelt de druk om Bella aan te raken des te meer. Al snel zie ik Bella er ook moeite mee hebben. Lichtjes leg ik mijn hand op haar knie en begin het te masseren. Bella krijgt eerst een geschokt gezicht dan kijkt ze me aan in het donker en voel ik Bella's zachte hand op me been.

Als ik mijn hand naar binnen beweeg knijpt Bella gelijk haar benen tegen elkaar aan en ze doet me na. Ik knijp mijn benen ook bij elkaar maar niet te hard om haar pijn te doen. Als ze haar hand naar voren beweegt knijp ik hem stil terwijl ik mijn eigenhand dichterbij beweeg. Ik voel haar met al haar kracht proberen me tegen te houden.

Wat zijn ze aan het doen? Hoor ik mr. Banner opeens zeggen. Gelijk leg ik onze handen op tafel en als mr. Banner ons ziet knikt hij goedkeurend. Als het uur eindelijk is afgelopen kan ik me niet meer tegenhouden en trek ik Bella mee naar het lokaal dat al heel lang leeg staat.

'Wat....' begint Bella maar dan druk ik mijn lippen dwingend op de hare.

Als snel zijn we alles om ons heen vergeten. Ik til Bella op de tafel en ze wapperd haar benen om me heupen. Ik kreun tegen haar aan en mijn handen zoeken de rand van haar shirt terwijl Bella de knoopjes van mijn bloes probeert los te maken.

'WAT DOEN JULLIE HIER!' Komt opeens een stem. We laten elkaar geschokt los om recht in de ogen van de gymleraar te kijken.

'Uh...' is al dat we kunnen uitbrengen.

'DIRECTEUR NU!'' zegt hij boos. We knikken en lopen met gebogen hoofden naar de Directeur.

'We worden geschorst.' mompelt Bella. Ik knik.

Als we het kantoor binnenlopen legt hij het snel aan de Directeur uit. Na een tijdje horen we dat we geschorst zijn voor een week en belt hij onze ouders. Eerst mijn moeder die zo geschokt is dat ze eerst niks uit kan brengen.  We horen haar oké zeggen. Dan belt de diricteur Charlie maar die is ingesprek. Als we hem aan de lijn krijgen kan ik Bella zien zweten. Hij geeft de telefoon aan haar.

'Hoi pap.' mompeld ze. Man wat wil ik haar nu graag geruststellen maar dan krijgen we alleen meer straf.

'Wat hoor ik nou, Bella'?' vraagt Charlie.

'Sorry.' mompelt ze. Ik hoor Charlie zuchten aan de andere kant van de lijn.

'Oké we praten hier later nog wel over. Je moet met de Cullens mee naar huis. Je slaapt bij hun de rest van de week omdat ik niet op je kan letten.' zegt hij.

'Ok.' zegt Bella verrast.

'Wees braaf Bella.'

 'Ja. Doei, hou van je pap.'

'Hou ook van jou Bells.' dan hangt Charlie op.

Een paar minuten later lopen we samen naar mijn Volvo. Ik heb Bella maar opgetild omdat ze van schok gewoon was gaan huilen. Het brak mijn hart. We gaan achterin zitten in de Volvo en ik zet Clair de Lune op om haar te kalmeren. Het werkte en we wisselden van plaats in het laatste uur.

Ik zag de anderen aankomen in mijn ooghoek zo ik waarschuwde Bella vast. Ze knikte.

'Ik ben er klaar voor.' zij ze zachtjes.

--

En??

Dus ze hebben een beetje problemen met niet bij elkaar zijn.

Voor de duidelijkheid om het voor jullie wat beter te laten begrijpen is het voor hun gevoel dat ze elkaar al twee jaar kennen. Ze weten veel over elkaar enz.

Gr.

Nadia

TwilightWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu