YÜZLEŞME (Tamamlandı)

Bölüm 11

Bir süre Selcuk'un yüzüne baktıktan sonra ne cevap vermem gerektiğini düşündüm.Ellerim terlemeye başlamıştı.

"Evet,bu akşam da bir arkadaşımla buluşacağım"

Hafifçe gülümsedi,vereceği cevabi çok merak ediyordum.

"Bir akşamda birlikte çıksak,çok mu ısrarcı olurum"

Konuşmaları duymamıştı.İçime düşen rahatlamayla hafifçe gülümsedim.Fakat o gülümsememi yanlış anladı.

"Bu güzel gülümseme evet demek mi?"

Akşam dışarı çıkmak demek yeni bir ev krizi yaşamak demekti.Beni almak ya da bırakmak için evime gelmek isteyecekti.

Sığınabileceğim tek çözüme sığındım ve cevap verdim.

"Yasemin hanıma ayıp olmasın"

Selçuk bunu beklemiyormuş gibi hafifçe kaslarını çattı.

"Yasemin rahatsız olduğu zamanlarda yalnız kalmayı tercih eder"

Aklıma gelen fikirle cevap verdim.

"Akşam çıkmayalım,sizin içinde uygunsa hafta sonu gündüz buluşabiliriz"

"Tamam anlaştık öyleyse bu hafta sonu"

Gülümseyerek kafamı salladım.En azından evden almasına ya da bırakmasına gerek kalmamıştı.

Selçuk odadan çıktıktan sonra masaya oturup ellerimle kafami sıkmaya başladım.Bu iş çok yorucu olmaya başlamıştı ben eski hayatımı özlüyordum.

Akşam olduğunda Bora yine beni şirketin arkasında bekliyordu.Hemen arabaya atlayıp ona döndüm.

''Araştırdın mı? Kimmiş diğer ortaklar''

Bora sıkıntılı bir nefes verdikten sonra cevap verdi.

''Selçuk'tan başka ortak yok, asılsız dedikodu sadece, sen ne yaptın nasıl geçti günün''

''Selçuk bana yine akşam çıkmayı teklif etti, bende yeni bir kriz yaşamamak için hafta sonu buluşabileceğimizi söyledim''

Bora hiç bir şey söylemeden kontağı çevirdi.Eve gidene kadar da hiç bir şey konuşmadık.

Samira yine harika yemekler hazırlamıştı.Samira'nın beni sevmediğini düşünmüştüm ama bu kızın gözlerindeki soğukluk değildi.Yüzünde anlamlandıramadığım bir hüzün kaplıydı.İçimden bir ses onunda hayatının çok iyi olmadığını söylüyordu.Çok güzel bir kızdı aslında.Yüzü porselen bebekleri andırıyordu.Abi kardeş güzel yaratılmıştı.Hayatları da güzel olur umarım.

Yemek masasına oturduğumuzda bir kaşık çorba alıp gülümdedim.

''Bana ders vermeni istiyorum Samira, bu yemekler harika''

Samira hafifçe gülümsedikten sonra tekrar yemeğine döndü.Onunla iletişim kurmalıydım.Belki konuşmaya karar verirdi. Samira'dan gözlerimi alıp Bora'ya döndüğümde onun da bana baktığını fark ettim.Bu bakışlarla bir kaç gündür karşılaşıyordum.Önceki gibi değil.Daha derin daha duygulu.Bana bir şeyler anlatmak istiyor da söyleyemiyor gibi.Suçsuzluğum ortaya çıktığında bu minik aile ile görüşmeye devam edecektim.Tabii eğer onlarda isterse.