YÜZLEŞME (Tamamlandı)

Bölüm 14

Sabah erkenden uyanıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Samira'da benden biraz sonra kalkıp bana yardım etmeye başladı. Birlikte çabucak bir şeyler hazırladıktan sonra Samira Bora'yı uyandırmak için odasına gitti. Bir süre sonra Bora'da bize katıldı ve kahvaltımızı yapmaya başladık.

''Ellerinize sağlık hanımlar''

Samira gülümseyerek karşılık verirken ben de aynı şekilde gülümsedim.

''Afiyet olsun, ne zaman çıkarız''

Bora sıkıntılı bir nefes aldıktan sonra cevap verdi.

''Kısa bir duş alayım, sonra da hazırlanıp çıkarız''

Samira meraklı gözlerle bize bakınca Bora ona döndü.

''Bizim ufak birkaç işimiz var ama çok sürmez.''

Samira aşağı yukarı kafasını salladıktan sonra yanımızdan kalktı. Samira mutfaktan çıktıktan sonra Bora'ya döndüm.

''Sen duşa gir ben de buraları toparlayayım''

Bora yerinden kalkınca aradığım fırsatı yakalamanın sevinciyle mutfağı toparlamaya başladım. Banyo kapısının sesini duyduğum gibi Samira'ya belli etmeden Bora'nın odasında girdim ve ihtiyacım olan şeyleri aldım. Aynı hızla yatak odasına girip çantama attım. Umarım Bora fark etmez.

Mutfaktaki işim bittiğinde yatak odasına üzerime rahat bir şeyler geçirdim. Kafama da uygun şapkayı takıp çantamı aldım ve odadan çıktım. Bora duştan çıkmış ve odasına girmişti. Gergin bir bekleyişin ardından gülümseyerek odadan çıkması içimi ferahlatmıştı.

''Ben hazırım sen de hazırsan çıkalım''

Rahat bir tavırla cevap verdim.

''Hazırım''

Bora Samira'nın yanına gidip saçlarını karıştırdı.

''Biz çıkıyoruz ufaklık rahat dur, bir saate kalmaz döneriz''

Samira kafasını sallayınca kapıya doğru yürüdüm. Ayağıma spor ayakkabıları da geçirdiğim gibi kendimi dışarıya attım.

''Güzel kamufle olmuşsun, kalabalık ortamlarda kafanı yere eğersen kimse seni tanımaz''

Bora bunları Selçuk ya da adamlarından birine rastlarsam diye söylüyordu. Bilmiyordu ki Selçuk'un ta kendisi ile görüşecektim.

''Dikkat ederim. Eczaneden çıktıktan sonra biraz alış veriş yapabilirim. Geç kalırsam telefonlaşırız''

Bora çatık kaşlarla cevap verdi.

''İhtiyacın olan neyse birlikte alırız. Tehlikeye girmene gerek yok''

''Kadınsal ihtiyaçlar, yalnız gitsem daha iyi''

Bora hiçbir şey söylemeden arabanın kapılarını açtı.Sürücü koltuğuna geçtiğinde ben de yanındaki koltuğa oturdum.Sessiz süren yolcuğun ardından sakin sayılabilecek bir sokaktaki eczanenin önünde durduk.

''Seni burada bırakıyorum. Bu para yeterli mi? Dönerken de taksiyle dön. Sakın yürümeye kalkma''

Bora'dan parayı alıp çantama attım.

''Merak etme, telefonum açık olacak.Haberleşiriz''

Bora'nın cevap vermesini beklemeden arabadan indim. Araba hareket etmeden önce bir süre Bora ile bakışlarımız kesişti.Hafifçe elimi kaldırıp hoşça kal dedim.Belki de bu onu son görüşümdü.Neler olacağını bilmiyordum.Ama her şeyi göze alıp güzel bir plan hazırlamıştım.