Kahvesi Gözlerinin

Çünkü Olmaz

İtinayla aşka bulanmış olan her kalbe selam olsun..
sonunda "yalanmış" diyen her aşığa selam olsun..
selam olsun bülbüle, hem güle de selam olsun..
zeytine, incire, gökteki hilale,
yanaklardaki yaşlara, sevdaya adanmış başlara selam olsun..
selam olsun ayrılığa bizi kıran..
selam olsun bu acıya, içimizde saplı kalan..

ve sana kahve gözlüm..
gülüşüne selam olsun..
her sabah yüzüne çarptığın suya,
gözlerinin sevdası uykuya,
içindeki korkuya selam olsun..

biliyorum bazı zaman adımı anıyorsun..
anma..
düşünme beni..
sana dönemem..
gelsen ben bıraktığın sen değilim..
dönsem sen benim olan sen değilsin..
zaman oldu görmeyeli gülünce,
dudağının yanaklarına değdiği yeri..
çizgileri unuttum ortaya çıkan yüzün asıldığından..
hem ben gurbette sevda mahkemelerinde,
yokluğunla defalarca asıldığımdan,
dönemem..
çünkü olmaz..
böyle daha iyi..

hem bu saatten sonra bir olsak da ben yeniden çözemem seni, yeniden anlayamam..
ne gücüm ne de aklım yetmez ki..
sen yeniden tanıyamazsın beni, yeniden öğrenemezsin, yeniden bulamazsın içimdeki seni..
yani ağır gelir, yani bile bile lades olur...
içimize dert olur yine, canımız kanar susmaktan..
çünkü olmaz...
böyle daha iyi..

hani ilk konuştuğumuz sokakta,
nasıl anlatmıştın bana şimdiki beni ve çaresizliğimi,
kalbime saplanmış cam kırıkları var..
ben iyileşmem demiştin,
çeksen kanar, çekmesen acır..
geçmez uğraşma demiştin..
farklı kırıklar, farklı bi kalp ama hal aynı..
ve geçmez, söylediklerin doğru..
ne yaparsan yap geçmiyor,
çünkü hep aynı sokaktan geçiyor ayrılığın yolu...

zaten gözyaşından tanımıştım seni o sokakta..
ve yanına geldiğimde sen gitmiştin senden,
sonra beni de aldın ya benden, belliydi..
belliydi sonu başından, bu masalın sonu belliydi..
çünkü olmaz...
böyle daha iyi..

hem inadetmek ihanet olur bir'e, ikiyken ikimizde..
nasıl elma bir'dir, bölersin.. işte öyle..
iki yarısı bir elmanın, iki ayrı bahçede..
kurumuş yaprakların altında çürüsün sessizce..

bu da hasb-i halim sana..
ve seninle..
ve seninle gözlerinin kahverengisi bir düşte,
sonbahara karışsın sakallarım..
utancından kıpkırmızı olsun rüyalar..
masmavi olsun sevincinden..
uykular bembeyaz olsun..
sonra o kırıklar batsın kalbe, kan çıksın..
bozulsun rüyalar bi manası olmasın..
her sabah açılsın gözlerim, arasın arasın;
bulamasın..

çünkü olmaz..
böyle daha iyi..

çünkü olmaz..
böyle,daha iyi...

Emirhan Aktaş - Telif hakları saklıdır.