Üşütüyor insanı bu ilk sabahlar..
İlk nihayetsiz bekleyiş,
İlk sahipsizlik, kimsesizlik..
İlk 'günaydın'sızlığım üşütüyor..
Doğdu mu sahi güneş, gök gülümsedi mi mavisiyle sana, bilmiyorum..
Karanlığım gözlerimde birikti geceden; bir perde oldu, açılmaz..
Yarınlarda bir ışık göremiyorum..
Son umudum, bir bardak suyum,
Peynirim, ekmeğim, çayım,
Kış gecelerinde soba üstü kestanem,
Yaz akşamlarında yıldızları izleyişim..
Bir krizanteme aşık oluşum,
Şehirlerden kaçışım, sana koşuşum..
Görmüşler;
"Dinle uzaktan..
Çalan şarkı hicazdan" diye bağırıp ağlıyormuşum..
Ağlatıyor insanı bu ilk sabahlar..
İlk hıçkırık, ilk soluksuzluk..
İlk sarılmak yastıklara,
İlk dayanaksızlığım ağlatıyor..
Bir yağmur hatırlıyorum,
Bir de rüzgar vardı o gün..
Bir köşesinde semtin,
Çiçekler açıyordu yüzümüzde..
Bir nefes emanet etmiştik,
Çürümesin diye ruhumuz içimizde..
Bir adım atınca senin aksine doğru,
Kulağım bir ferman duyuyordu:
"Kaldı damağımda tadı,
Üşümüştüm; ısındım..
Yankılandı içimde adı,
Korkmuştum; sığındım..
Sana.."
Bilmiyordun..
Bilmiyorsun..
Kanatıyor insanı bu ilk sabahlar..
İlk çaresizliğim, çıkarsızlığım..
İlk ellerine uzanamayışım..
İlk hazmedemeyişim kaderi..
Son paramla sana aldığım o oyuncak,
Ve bir de ben, şimdi beş para bile etmeyen..
Gidiyoruz şehirlerden, dönmemek üzere..
Geride hiç birşey bırakmadan,
Yanımıza hiç birşey almadan..
Gülümse gülüm benim, sonbaharım, ana kucağım, baba öğüdüm..
Silinirim hayatından, akşam bile olmadan..
18.08.18 12:21
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kahvesi Gözlerinin
PoetryYüreğim yangın yeri.. Hatırladıkça haddini aşıyor sancılar.. Bir ihanetzedeyim ben.. Anlatıyorum, dinliyor musun? --- İlk birkaç şiir fazla arabesk gelebilir ama ilerledikçe açılıyor :)) Şiir bölümleri serilere ve alfabetik sıraya göre düzenlend...
