Kâfi

26 0 0
                                    

Balkonun pervazından yansıyan ışığın
gözlerime bu kahverengiyi dolduran
bu baht karasına gebe yaz akşamüstünün ciğerinden kopan ufuk kadar turuncusun sen..

Varsın;
yirmi dörtte bir saat karşımda durup,
kalan birlerde birsin içimde içimle..

Şu tepenin iki yanından geçen yollar sana mı varır?
Yoksa burnunun kenarından aşağı kıvrılan iki kadim çizgi midir onlar?

Aklım karışık..

Şu deniz yanağın mıdır sabah altıda çarşaf gibi?
Şu toprak gözlerin midir?
Şu gök göğsün müdür?
Şu kuytuluk hüznüm müdür bana kalan gün batınca?

Gönlüm yavan..

Bir havan gibi süzülürken ismin fikrimin semasında bir acı ıslıkla,
tuzun yanağıma düşsün;
ne gâm?

Dedim ya,
varsın;
yirmi dörtte bir saat karşımda durup
kalan birlerde birsin içimde içimle..

hasretin kâfi..
vuslat istemez.

Kahvesi GözlerininHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin