Heart and Discord

Chapter 11

Chapter 11

Sean's pov

~flashback~

"Hijo next week pupunta tayo sa Bicol for a visit."

 "Your not kidding mom? Are you serious on that thing?."

 "Of course i'm serious di ba matagal mo ng gustong makita ang princess mo? But we were stay for a couple of days there is that alright with you son?."

 "But why? Can we stay for a week not days?."

 "Sorry sweety me & your dad have a business trip actually siningit lang talaga namin ang pagpunta sa Bicol hope you undertsand dear."

"I understand!"

After 1 week

"Dad stop the car I need to buy some gift for her."

"Sure son"

"Sweety don't forget to buy choco milk and cookies for her."

"Thanks for reminding me mom."

"Always welcome sweety."

I went to a flower shop to buy her fave red tullip ito lang ang nagiisang bulalak na hindi siya nababahing.

Afterwards I went to a store to buy her fave drink & cookies but when I got in the cashier to pay all the stuff someone caught my attention outside the store, I saw a girl with a big smile on her face while holding the hands of a guy.

"Excuses me hijo ang haba na  kasi ng pila bibilhin mo pa ba ang mga yan?"

"Aaah sorry yup so how much?"

"150 lang"

"Here and keep the change."

Habang papalabas ng store kitang kita ko parin silang dalawa na masaya na parang walang bukas na naghihintay kaya nakabangga ako ng isang matanda na iika ika na kung lumakad muntikan pang matumba buti nalang at nasalo ko.

"Sorry po!"

"Hijo may problema ba?"

"Aah wala po sorry po talaga"

"Hindi lahat ng nakikita ng mga mata ay pawang katotohanan, kadalasan ang mga mata pa ang nagsisilbing hadlang sa kasiyahan ng tao dahil binubulag tayo nito at minsan tinatakpan ang katotohanan kaya kung ano manyang nakikita ng mga malulungkot mong mga mata ay huwag kang maniwala pakinggan mo ang sinasabi ng iyong puso at paniwalaan mo ang dapat at ang tama."

"Huh?Ano po? Alam niyo lola gutom lang yan sa inyo na po ito pati rin tong mga bulaklak sige po mauna na po ako sa inyo lagi po sana kayong mag-ingat."

Habang papatakbo na palayo narinig kong sumigaw si lola.

"LAGI MONG TATANDAAN HINDI LAHAT NG NAKIKITA NG MGA MATA AY PURO KATOTOHANAN."

Pero hindi ko na yun pinansin at patuloy pa rin ako sa pagtakbo hanggang sa nakarating ako sa isang parke at umupo sa ilalim ng puno.

Bakit niya ako niloko? Bakit hindi siya tumupad sa pangako?bakit? Bakit?.

~end of flashback

"Hoy bro kung iniisip mo parin ba ang nangyari? kalimu-"

"Shut up!"

"Ok fine pero maiba tayo! Lakas ng dating natin kanina at yung tula na ginawa mo para kay Icy iba dude ang galing, your the man bro!."

"I SAID SHUT UP!."

"Chillax lang pero gawa mo ba talaga yung tula kanina?."

"NO! gawa yun ni skailhuv."

"skailhuv?"

"Oo nga si skailhuv."

"Di ba wala ka namang pinsan na name ay skailhuv?"

"Meron si Xerra yung kasama ko noon sa party ni Phen sa Caramoan."

"Aaah yung pinsan mo na writer, galing naman niya naipahiwatig niya sa tula ang mga nararamdaman mo kay Icy at yung tanong na gusto mong itanong ay nandoon na  magpapagawa rin nga para sa babe ko "

"Malabong mangyari yang iniisip mo hindi ka niya gagawan ng tula kung walang kapalit at sinong babe ang tinutukoy mo?."

"Babe? Wala 'yun... isa lang yun sa pinopormahan ko, ano bang kapalit ang hinihingi niya sa tingin ko naman kaya ko kung ano man yun, ako pa!"

"Sinasabi ko na sa'yo hindi mo kakayanin ang ipapagawa niya."

"Weeeh di nga? Sige ano bang ipinagawa niya sayo? Kung ikaw nga nakaya mo ako pa kaya!."

"Hindi ako nagpagawa sa kanya ng tula, matagal ko ng nabasa sa mga gawa niya basta long story at kung tinatanong mo kung ano ang mga bagay na ipapagawa niya sa'yo well hindi basta basta."

"So ano nga?."

"Papakainin ka lang naman niya ng 20 plates of pepper, pwede ring bungee jumping sa mount everest or sky diving for 100 times & many to mention dude."

"What? Sadista naman pala yang pinsan mo wag nalang mahal ko pa ang buhay ko! Kala ko wala ng mas lala pa sa pagpapahirap  na pinapagawa mo sa mga bangaw mo na nababaliw para idate ka lang!tss malala pa pala yang pinsan mo kawawa naman ang bf nun, teka may bf ba?."

 " OO meron! Wala ka bang lakad ngayon?"

"Buti at pinaalala mo sa akin salamat talaga kaya nga mahal kita" saka niya ako ninalikan sa pisngi.

"Ano ba umalis kana nga lang! Nakakadiri ka."

"Wahahaha bye dude"

"Tss!"

"Tama na ang pageemote mo dito sige alis na ako" Pagka alis na pag kaalis ni Rhon humiga ako sa upuan para matulog.

Pinikit ko ang mga mata ko kaso naaalala ko lang ulit ang nangyari kanina. Napa sabunot ako sa buhok ko, ang sabi ko tatanggapin ko kung anuman ang maging sagot niya pero heto ako ngayon nag luluksa. Tae!

Mahirap mag move on  kasing hirap ito ng isang napaka importanteng bagay na pinakaiingatan mo sa buong buhay mo kahit na sira sira na ito at pilit na ipinapatapon sa'yo ng magulang mo.

Ang pag-ibig ko para sa kanya ay hindi tulad ng basurang pwedeng itapon na basta basta nalang.

Siya ang pangalawang babaeng nagpatibok ng puso ko at sa pagkakataong ito hindi ako tatakbo dahil hindi na ako ang batang duwag noon.