BÖLÜM 16 ( YİNE Mİ KARANLIK ? ......."hoş geldin) Part II

790 252 80
                                    

BÖLÜMÜN DEVAMI ARKADAŞLAR :)))RESİMDEKİ DE  KERİM <3 <3 

Ben onun bu edepsizliğine karşılık sinirle topuğumu yere vurdum ve terbiyesiz diye bağırdım. hoca ikinci defa bana sinirli bi şekilde baktı tekrardan özür diledim ve bir daha olmasın gibisinden konuşma yaptı önüne döndü...

ben hala o çocuğu yerimden nasıl kaldırırım gibisinden planlar kuruyordum  ve hep te başarısız oluyordum. 

sonunda pes ettim ve onun yanına oturdum . zil çaldığında yerimden hızlıca kalktım ve kızlar tuvaletine gittim.

erkekler tuvaletine gidecek halim yok zaten :) saçımı falan düzelttikten sonra dışarı çıktım ve kantinin yolunu tuttum tam merdivenlerden inerken arkadan birisi çarptı ve ileri doğru atıldım son anda belimden birisinin tutmasıyla dengemi sağladım. arkama baktığımda Ecmeri gördüm ve gülümsemeye başladım. o da gülümsedi ve kulağıma eğildi.

"biraz daha dikkatli olmalısın sevgilim sonuçta bana lazımsın demi " dedi ve çapkınca göz kırptı.

ben o anda kıpkırmızı olduğuma yemin edebilirdim. hızlıca kendimi toparladım ve "çok sağolun hocam " dedim. o ise gülümsemeye devam ediyordu.

yavaşça merdivenlerden indim aşk sarhoşu olmuştum adeta.

salak salak kantine doğru bakmaya başladım. ne alacağımı bilmiyordum Ecmer eteğimin cebine 100 lira koymuştu ve onun mahçupluğu hala üzerimde duruyordu. 

kantinden bir didi alarak çıktım ve sınıfa doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladım. tekrardan arkadan birisi çarptı ve didi üzerime döküldü. 

"didiyle fazla  öpüşme istersen  " bu o çocuktu terbiyesiz .

ben ne güzel didimle aşk yaşıyordum fakat o artık yoktu birazı üzerime ve birazı da yere dökülmüştü . üzüntülü gözlerle ona baktım ve didi kutusunu alıp çöpe attım. o çocuğu en kısa zamanda tartaklamam gerekiyordu. hemde acilen. 

kantine tekrardan gittim ve bir ıslak mendil aldım ve üzerimi silmeye koyuldum. üzerimi silme işim bitmemişti fakat ıslak mendilim bitmişti . sinirle boş paketi çöpe attım ve ıslak bir kedi gibi sınıfa girdim. herkes bana bakıyordu . birden gülmeye başladılar.

"ne var lan ne gülüyorsunuz ?" bu ses o çocuktan geliyordu.

hem beni rezil etsin hem de savunsun ve korusun bu ne dengesiz tavırlar böyle ?

herkes o çocuğa baktı ve gülümsemeleri yüzlerinde soldu. ben usulca yerime geçtim ve masaya kafamı koydum uyuklamaya başladım. aslında o mendebur çocuğun yüzünü görmek istemiyordum.

kolumu dürtüklemeye başladı ve "pişşt baksana " dedi.

"ne var ne oldu ?" gayet sinirli bir tavırla karşılık vermiştim. 

" bu kadar asabi olma bence güzelliğine yazık"

bir insan bu kadar yılışık olabilir miydi ki acaba ?olabilirmiş o çocuğu tanıdıktan sonra öğrendim bende .

"sanane benim güzelliğimden mendebur suratlı "

"ne- ne dedin ?" kahkaha atıyordu ve tüm sınıf bize bakıyordu.

❋ SarmAŞIK&quot;Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin