Herşey Bir yere kadar (47) Final

54 6 4
                                    

Lunapark'tan dönerken hayatıma şöyle bir göz attım. Ben kimim, nasıl buraya geldim ve hatta  kim derdi benim Ecmelle olucağımı. Hayat çok garip ama zaten boyle değilmidir hayat daha biz anne rahmindeyken kaderimiz yazılıyor. Aslında evet hepimiz günde okadar insanla karşılaşiyoruzki  hatta evlenecegimiz insani taniyoruz belki , belki ayni yerde oturduk ,belki arkadasiz belkide kavgaliyiz ama insanlarin kaderinde yazılı yaşayacagi herşey Ecmel de benim kaderimde yazılıymış. Kim derdi ki Hayatını kurtaran bir ögretmenin senin hayatın olacak şaka gibi gelirdi ama oldu işte tüm gerçekliğiyle. Hatta olmasıyla birlikte ailem oldu yıllardır görmediğim abimi buldum onu her ne kadar erken kaybetsemde o benim abimdi. Hayat garip iste ama sansliyim ben ya sevdiğim insanlar yanımda hayatıma şükür ediyorum yinede 2 tane mis gibi evladım oldu Allahimdan baska ne isterim ki.

 Her sabah kalktıgımda bir kere daha sukur ediyorum çünku benim için hayırlısı buymuş diye geçmisimde çok zorluk çektim ama suan bakıyorumki zorluklarımım karşılığını alıyorum Mevlananin da dedigi gibi Gözyaşının bile görevi varmıs ardından gelecek sevinç için temizlik yaparmış çok gözyası akıttım ama karsıligi güzel oldu.Gece ısıkları söndürdügumde geçmisimde silindi kotu anılarımda.

Bazen en güzel hikâyeniz hiç ummadığınız bir anda başlar. Sonsuza dek süreceğine inanmazssınız. Gözlerinizi açtığınızda her şey birden eskisi gibi yaşanmaya devam edecek korkusuyla inanmazssınız. Hâlbuki gözleriniz kapalıyken onun kalp seslerini senin için attığını hissettiğin için inanmaya başlarsınız.. Gözlerinizi açtığınız anda bir baş dönmesi ve dizlerinizdeki hafiflikte ayaklarınnın bağı çözülmüş gibi hissettiğinde bunun hayal değil de gerçek olduğunu anlıyorsun. Ardından bir dünya ağırlığındaki yükü omuzlarınızdan kalktığını  hissediyorsunu ve kalbinizdeki büyük boşluğun dolduğunu . Rüya mı acaba diye düşünmeye başlıyorsun ve eğer bu bir rüyaysa uyanmak istemediğin bir duygu oluyor. Kimselere  anlatmak istemiyorsunuz sadece sizde kalsın sizin gördüğünüzü başkası görmesin istercesine sahipleniyorsunuz belki bencilce diyorsunuz ama sadece sizde kalsın istiyorsunuz. Ecmer de benim için bu işte onu kimseler görmesin sadece ben göreyim istiyordum ve bizim aşkımız tüm saflığıyla masumiyetiyle kazandı ve bizlere çok güzel evlatlar verdi yaşımız her ne kadar ilerlerse ilerlesin içimizdeki Aşk Her an daha çok büyüyor ve içimizdeki o çocukluk hiçbir zaman ölmüyor.

( ECMER VE ASİ LUNAPARK )

( ECMER VE ASİ LUNAPARK )

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.





Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Arkadaşlar evet uzun süre ara vermek zorundaydım hikayede ve hikayeye baktığımda hayat insana sadece mutlu son vermiyor evet Asi  ve Ecmer mutlu oldu ama Asinin hep bir yanı eksik kaldı burada Final yaptım çunkü okunma sayısı azaldığı için üzdü beni ama olsun  bu aşamaya kadar bana  destek olan benim için en büyük motivasyon olan #MerAs çiftini yaşatan sizlerden idesteklerini esirgemeyen okuyucularıma çok teşekkür ederim. SarmAşık ailesi iyiki varsınız.

❋ SarmAŞIK"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin