PİLLİ BEBEK

Final: 6 Yıl Sonra

"Alexandra, en yakın arkadaşım oldu her zaman. Benden yardım istediği ilk zamanı hatırlıyorum. Masumdu benim Alexandra'm. Ondan sonra hep çok yakın olduk onunla, hiç ayrılmadık. Her sırrımızı açtık birbirimize. Onu çok seviyorum. Canım arkadaşım, eğer beni duyuyorsan lütfen gittiğin yerde mutlu olmaya bak."

Gözlerinden yaşlar süzülürken, boğazında ki yumruya rağmen zar zor konuşabilmişti Madeline. Elinde ki kırmızı gülü, mezarına bırakmıştı ve konuklar arasında ki yerini almıştı.

On kişi anca katılmıştı cenazeye. Fazla yakını, tanıdığı olmadığı için, sakindi cenaze.

Simsiyah takım elbisesiyle Matt çıktı. Elinde beyaz güller vardı. Gözleri kıpkırmızı, dudakları mosmordu.

"Alex. Onu her zaman sevdim. İlk gördüğüm andan beri onu hep sevdim. Asi çıkışları, tavırları hep hoşuma gitmişti. Beni kendime getiren kadındı o. Alex benim herşeyimdi. Şimdi bir boşluktayım, uzay boşluğu gibi. Nefes almak zor, zaman kavramı yok. Hep iyi biriydi o, çok güçlüydü. Hep gülümserdi. Ve balkona astığı iç çamaşırları çok güzeldi. Beni isteseydi, sevseydi şu an onunla yatak odasında olurdum ama..neyse. Sevgili Alexandra, seni çok seviyorum ve çok özledim."

Elindeki gülleri bıraktıktan sonra ağır adımlarla yerine geçti. Gözyaşlarını saklamaya çalışmadı. Siyah mendiliyle sildi yüzünü.

Will Curian çıktığında kameralar daha fazla çekmeye başlamışlardı. Kamera istememişti Will fakat engel olana aşkolsun. Gelmişlerdi bile.

"Alexandra, benim pilli bebeğim. Yerimhane de tek dayanağımdı. Ailemdi. Herşeyimdi. Konuşacak takatim yok, kusura bakmayın. Kendimi hissetmiyorum artık, kendimi suçlu hissediyorum. Bu aşkın altında ezildim yıllarca, onu buldum demişken gitti. Sevgilim, pilli bebeğim, aşkım. Gittiğin yerde beni unutma olur mu? Pilli Bebeğin pili bitti diye de kötü bi espri yapma orda sakın. Seni çok seviyorum pilli bebeğim."

Elindeki pembe gülleri, bıraktı. Ağlamıyordu ama gözlerinde yaşlar birikmişti. Mezarının başında bir şarkı mırıldandı.

My love
(Aşkım)

Don't leave me
(Beni bırakma)

I love you my love
(Seni seviyorum aşkım)

You and I
(Sen ve ben)

We are together
(Birlikteyiz)

Doğaçlama yaptığı şarkısını durdurmuştu, devam etmeye gücü yoktu çünkü.

Cenaze bittiğinde, Kylie, Will'in yanına yaklaştı. Will, sert bir şekilde konuşmaya başladı.

"Sakın Kylie, sakın bana yaklaşma. O patronlarına da söyle, artık kendilerine başka kukla bulsunlar." Bu sert çıkıştan sonra Kylie bir daha Will'in yanına hiç yaklaşmadı.

6 YIL SONRA:

"Alan, çok sancım var ağğğğ" karnı burnunda olan kadın, gırtlağının son noktasına kadar bağırıyordu. "Alan, doktor çağıaarrrr" bağırmaktan sesi kısılmak üzereydi.

"Hayatım, doktor ilaç yaptı ya sana, bir iki dakika sonra iyi olcaksın. Aşkım lütfen, bak sakin ol nolur. Tut elimi."

Alan, baba olmanın heyecanı ile karısının elini sıkı sıkı tutuyordu. Madeline ise hissettiği acıyla her dakika daha fazla bağırıyordu.

Doktor, odalarına girdiğinde Madeline biraz daha sakindi.

"Ağrınız dinmiş olmalı, hazır mısınız?"

Kafa sallayarak "Hazırım" diyor.

Ve minicik bir erkek hayata merhaba diyor.

İki saat sonra, bebeğini eline ilk aldığında titriyor Alan.

"Nasıl tutmalıyım bilmiyorum."

"Alan, birşeyi bilsen şaşarım."

"Biliyorum, onun ismi William, bunu biliyorum. Hoşgeldin Will, hoşgeldin hayatıma."

"Onu özlüyorsun değil mi?"

"Hemde çok." diyor Alan, en yakın arkadaşına olanlar aklına geliyor. Gözleri yine sulanıyor.

William Jake Curian, dün gece evinde ölü bulundu.

İki gün önce bir cenaze de konuşma yapan Curian, aşırı doz uyuşturucu aldığı için küvetinde ölü bulundu.

Tüm hayranları olarak, çok üzgünüz.

Diğer tarafta mutlu ol William Jake Curian. Seni seviyoruz.

Olayın aslını biliyordu Alan ve bunu bir kişiye bile anlatsa ailesine zarar geleceğini de farkındaydı.

Mr.C'nin emirlerine karşı gelen ve sözleşmeyi yırtan Will, sadece bir gün sonra ölmüştü.

Alan'ın düşüncelerini bölen, kapı tıklatma sesiydi. Gelen Matt ve Frasley'di.

Matt ile Frasley, iki yıl önce evlenmişlerdi. Alex'in yasını daha yeni tutmayı bırakmış ve ona her daim destek olan Frasley ile evlenmişti. Onu seviyordu, iyi davranıyordu. Alex kadar sevmese de Frasley onun eşiydi ve hamileydi.

Frasley 8 aylık hamileydi üstelikte kızdı.

"Merhaba yeni baba ve yeni anne." dedi girer girmez. Elinde kocaman bir çiçek vardı Matt'in. Çiçeği bırakıp karısının oturması için yardım etti.

"Yakında size de biz böyle diyeceğiz."

"Çok güzel Made, tebrik ederim." Frasley çocuğa büyülenmiş gibi bakıyordu.

"Teşekkürler." Gülümsedi Madeline ve başında kırmızı kurdelasıyla ve pijamasıyla o kadar tatlıydı ki orda onu öpmek istedi Alan.

"İsmi ne?" diye sordu Matt.

"William."

"Will" diye fısıldadı Matt. "Bu çocuğu sevmek istiyorum dostum, başka ismi yok mu?"

"Var tabi." diye atladı Madeline. "Jake, William Jake."

"Gerçekten mi?" Gözlerini devirirken, oda da bir gülümseme belirdi. Herkes gayet mutluydu, buna ihtiyaçları vardı en azından.

"Peki siz?"

"İsmi belli bile." dedi Frasley. "Alexandra."

Madeline ağlamaya başlamıştı. Matt'in bunu yapabileceğini tahmin edebiliyordu aslında.

Sohbetlerine devam ederlerken, dördünün de sevinçleri yüzlerinden okunuyordu.

Kim bilir, belki Will ve Alex'in yolları ileriki zamanlarda tekrar birleşirdi.

Ama mutlu bir son olmasını umut edelim, mutlu olsun.