{Until Dawn} - After Dawn

Hoofdstuk 12

Ik voel hoe we over een hobbel heenrijden. Traag open ik mijn ogen. Het is avond en we rijden over een snelweg. Josh heeft het stuur overgenomen zodat ik even kon slapen. Mijn handen zijn ijskoud geworden en ik ga weer rechtop zitten. Ik gaap even en rek me een beetje uit, voor zo ver dat kan in zo'n kleine ruimte. Met een zucht laat ik mezelf weer achterover vallen. Ik trek de mouw van mijn trui om mijn hand heen. Josh kijkt me kort aan en glimlacht. 'Als je het koud hebt mag je mijn trui wel pakken.' Hij knikt naar de achterbank waar zijn trui ligt.

Ik maak mijn riem los en ga op mijn knieën zitten. Ik draai me om en probeer de trui te pakken, wat lukt. Ik ga weer zitten en doe hem aan. Ik doe mijn riem weer om en inhaleer de geur die van de trui afkomt. Het ruikt naar Josh, wat wel logisch is. Ik ril kort van de kou en kijk naar de weg. We zijn nu al halverwege thuis en de avond is ondertussen alweer gevallen. Josh legt zijn hand op mijn been. 'Zullen we kijken of er een hotel in de buurt is?'

Ik knik en ga overeind zitten. Ik rommel wat door het kastje voor me en haal de map er uit. Met koude vingers open ik hem en probeer ik uit te vogelen waar we rijden. Na een minuutje heb ik de weg gevonden. Met mijn vinger volg ik het lijntje op het papier. 'Het dichtbij zijnde hotel is 2 uur hiervandaan. We zijn een beetje in the middle of nowhere.'

Josh zucht en kijkt kort op de map. 'Wat nu? Want ik heb geen behoefte om nog 2 uur lang te rijden.'

Ik klap de kaart weer op en ga weer achterover zitten. Met mijn voorhoofd leun ik tegen het raam en staar ik naar buiten. Het valt weer stil. Na een paar minuten reageer ik pas. 'We kunnen gewoon de auto parkeren en hierin slapen. We kunnen de stoelen achter ons dubbel vouwen, dan passen we daar vast wel.'

Josh kijkt over zijn schouder naar de achterbank. 'Goed plan.' Zonder nog te twijfelen draait hij aan het stuur en zet hij de auto stil aan de zijkant van de weg. Hij draait de motor uit en de koplampen dimmen, totdat het helemaal donker word. Ik open mijn rugzak, die ik voor me heb neergezet, en haal er een zaklamp uit. Ik druk hem aan en gooi de deur open. Ik open de andere autodeur en bekijk de achterbank even. Na een paar seconden gaat ook de andere deur open en verschijnt Josh aan de andere kant van de auto. Hij knikt mijn kant op. 'Kan je me even bijschijnen?'

Voor een paar seconden kijk ik aan. Herinneringen aan het begin van die avond schieten me weer te boven. Toen Josh en ik samen de boiler aan gingen zetten. Ik schud mijn hoofd en richt de lichtbundel op de stoel aan Josh' kant. Hij glimlacht en begint te rommelen aan de zijkant van de stoel. Rillend van de kou probeer ik de lichtbundel stil te houden. Dit gaat een lange nacht worden.

Omg het spijt me zo dat ik al in 2 weken niet geupdate heb! Mijn beste vriendin was jarig en ik had super veel toetsen en huiswerk, maar ja. Volgend hoofdstuk komt dit weekend, aangezien het dan vakantie is (WOEHOE!) Bedankt voor het lezen!

Doei!