CHAPTER 36
Ascy’s POV.
Nandito rin pala kami magkikita ni Faiel sa Isla. Naghiwalay pa kami ng flight. Kasama ko si Lolo.. At narito kami ni Lolo ngayon sa isla…
Nakita ko ang hinahanap ko sa sahig… Puno ng grasa…
“Faiel..” I called him. But he didn’t seem to hear me. He just kept on doing what ever he is doing down there.
Para syang mekaniko ng kotse. Half naked ang covered with grease. SO hot… kyaaa!! >///<
Haha.. Patay ako kay Miss Aikou kapag nalaman nya na ganito ang takbo ng utak ko tungkol sa uniko hijo nya… can’t help it.
“Don’t you think he shouldn’t have taken his shirt off?” si Miss Aikou pala yun. Tumawa lang ang lolo ko.
“Well if I was given a body like that I would run through the fields butt naked! Haha!!” Lolo. natawa ako kay lolo.
“Haha! If I had a body like that I’d thank my mother for her genes..” Si Miss Aikou. sabay labas ng dila..
biglang naging seryoso ang mood.
“Have you told him?” Untag ni lolo. Umiling si Miss Aikou. “Do you plan on telling him?” umiling ulit si Miss Aikou.
“Why bother? He doesn’t need me any more,, his mother is acting like a mother to him already..”
“In front of me!!” sabat ko.. Sadja naman. Biglang lumabas si Far mula sa ilalim nung kung anong contraption.
“Tapos ko na yung… aba, may mga bisita pala!” he sat up.
“Faiel, let’s go inside.” Sabi ni Miss Aikou.
“M’kay.” He packed the tool box and stood up.
“Are you really fine with him not knowing who his real mother is?” usisa ng lolo ko… Ewan ko ba. Naliligo si Faiel sa mga oras na ito… kaya heto nanaman sila sa topic na to..
Pinuntahan ko si Faiel sa kwarto nya. Nagbibihis na sya.
“El, magagalit ka ba sa tunay mong nanay kapag ngpakilala sya sayo?”
“huh? Bakit bigla mong naitanong?”
“Just answer the question.”
“Syempre hindi… In fact, Pasasalamatan ko pa nga sya eh!!” nakahinga ako… infairness. Okey sa kanya ang ganung pangyayari. “I mean I do owe her this angelic appearance.” He smiled weakly. “And my miserable existance…”
Tumawa sya ng pagak.. There was pain in his voice. “It’s funny. Miss Aikou asked me the same thing last week. Haha!!” parang nablangko ang mga mata ni Faiel..
“pero ina mo parin sya!”
“There’s that.. and also, the fact that she left me to my father’s wife to actually survive death for like... every now and then? ha!… so much for a mother, ne?”
he chuckled… but there was now emotion in his eyes… nothing but pain..
“How could she let me suffer?” nagdilim ang expression nya.. “ I almost died yet she didn’t seemed to care.. She never showed up… she never stood up for me.”
I saw a tear roll down his face..
“She was never…a mother to me.”
Sobrang sakit nga naman siguro non para sa isang anak.. hindi nya naman kasalanan na baog ang nanay nya at ang magkaanak sa labas lamang ang tanging paraan para magkaroon ng tagapagmana ang ama nya.
“Pero Faiel… Paano… paano kung sabihin ko sayo na..”
hindi ko alam kung ano ang isusunod ko… Naging ina naman sa kanya si Miss Aikou eh… Ang pinagkakamali lang ay kalian man ay hindi nya sinabi sa anak na siya ang tunay na ina nito… halos buong buhay ni Faiel ay inakala nya na hindi siya kalian man naging katanggap tanggap sa ina…
sabi ni Tito, last year lang naman nalaman ng magkapatid na anak sila sa labas at sa magkaibang ina pa.
“Paano kung… paano kung…”
nanginginig ang boses ko. Sasabihin ko ba na kilala ko ang ina nya? Ayokong mamuhi sya sa ina nya…
“Paano kung ako ang ina mo?” nagulat ako… sobra. Nakikinig pala si Miss Aikou.
“Ha… don’t joke with me. Imposible po yan..” natatawang naiiyak na may galit? Ewan… hindi ko rin maidescribe ang pagkakasabing iyon ni Faiel.
Sobrang daming emosyon.. siguro sa ngayon ay litong lito na sya.
“Pero Faiel… Ako nga ang ina mo.” Hinataw ni Faiel ang lamesa. Nabasag ang bubog nito…
Napatignin nalang ako sa sahig at pinagmasdan ang mga patak ng dugo.
“Kung ganon, bakit kalian man ay hindi mo sinabi sa akin?!” sumigaw si Faiel.. Pumatak rin ang luha ni Miss Aikou.
“Dahil hindi ako pinayagan ng iyong ama na sabihin iyon sa iyo!!”
lumapit siya at niyakap ang anak. Nanatiling nakakuyom ang kamao ni Faiel.
“Dahil don, nagawang tiisin ng kunsensya mo ang lahat ng paghihirap ko? Ilang taon akong naghirap at inakala na srili kong ina ang gustong pumatay sakin? Ilang taon akong halos mamatay pero patuloy na umaasa na tatanggapin ako ng sarili kong ina? Ilang taong impyerno ang buhay ng anak mo, at nagawa mo iyon tiisin?”
itinulak ni Faiel palayo ang ina. Nasalo ko naman si Miss Aikou.
“Faiel tama na!!” walang tigil ang luha ng ina.. Napakasakit para sa isang ina ang tanggapin ang ganong mga salita.
“Patawarin mo ako…. Imu sumimasen... Imu hijo ni zan'nen” nadudurog ang puso ko… Kahit ako nasasaktan.
Halos ina na sa akin si Miss Aikou… At alam nyo naman kung gaano ko kamahal si Faiel..
Naiintindihan ko ang pareho nilang sitwasyon.. pero bakit ganon… Hindi nila naiisip kung ano ang lagay ng isat isa.
“Psshh…” tinalikuran na kami ni Faiel. “Hindi ko kalianman matatanggap ang tunay kong ina. Mas gugustuhin ko pa na manatili sa poder ng anak ng impyernong ina ko ngayon kesa tunay kong ina na hinayaan akong mabulok sa piling ng iba.” I saw him stagger.
Wala pang apat na hakbang ay nagcollapse si Faiel.
hindi pala kinaya ng puso ni Faiel ang sama ng loob… If you could recall, humina na ng husto ang puso nya mula nung narevive sya… kung hindi nya dahil dun sa kung anong ikinabit ni Miss Aikou, patay na sya ngayon..
