A gdy zapadnie zmrok

Rozdział 4. Intruz

Rodzina. To słowo ciągle chodziło po głowie Azzy, gdy ponownie zakładała swoją czarną zbroje. Po tym jak bez słowa zostawiła Olivera, wspomnienia zalewały ją gwałtownie z miarowymi odstępami. Twarz ojca pojawiała się przed oczami jak jakaś zmora, aby po chwili zostawić ją w spokoju.

Z ciężkim westchnieniem przemierzyła drogę do fortecy. Nie postrzeżenie wślizgnęła się do swojego pokoju i zamknęła drzwi, przesuwając pod nie komodę. Położyła się zmęczona nie dbając o to by się ponownie przebrać. Na szczęście nie musiała długo czekać bo już po chwili zasnęła.

*******

Obudziła ją czyjaś obecność. Korzystając z tego, że leżała tyłem do intruza, powoli przesunęła rękę do klingi miecza. Chwyciła ją i gwałtownie się odwróciła, celując ostrzem wprost we włamywacza.

- Oliver? - szepnęła zdziwiona.

Chłopak przełknął głośno ślinę patrząc na dłoń, którą odruchowo złapał broń. Po gładkim metalu powoli spływała stróżka krwi.

- Mogłabyś to zabrać? - spytał uprzejmie, nie okazując nawet oznaki bólu.

Brunetka kiwnęła, lecz zanim spełniła jego prośbę rozejrzała się po pomieszczeniu.

- Jak tu wszedłeś? - swój zaspany wzrok przeniosła na mebel blokujący otwarcie drzwi. - Śledziłeś mnie - rzuciła oskarżycielsko.

- Nie odpowiedziałaś mi wczoraj - zauważył, oglądając ranę.

- Moja odpowiedź brzmi nie.

- Twoje oczy mówią co innego - odpowiedział, uśmiechając się lekko.

Nie zareagowała na to, wstała, po czym wyjęła z drewnianej skrzyneczki kawałek bandaża. Usiadła naprzeciwko Queen'a.

- Daj - mruknęła, sięgając po jego dłoń.

Zawahał się chwilę, lecz w końcu pozwolił się opatrzyć.

- Już drugi raz...

- Co wiesz o mojej rodzinie - przerwała mu, z całej siły zaciskając węzeł.

Chłopak syknął cicho.

- Mówiłaś, że Cię to nie obchodzi.

Azza zmrużyła oczy i przeszła się po pokoju. Oliver przyglądał jej się uważnie, po czym w końcu otworzył usta, aby przerwać ciszę.

- Allison... - chłopak wstał powoli.

- Allison nie żyje! Umarła 5 lat temu! - krzyknęła nagle, zaciskając dłonie w pięści. Cała aż kipiała ze złości. - Odeszła rozumiesz?! Nie żyje!

Wtem drzwi, które były zastawione przez komodę otworzyły się z hukiem, uderzając o małą toaletkę przy ścianie. Przestraszona spojrzała na osobę stojącą w progu i zamarła.

- Ra's Al Ghul - szepnęła niedowierzając.

- Masz rację Azzo... Jesteś trupem...

------------------------------

Dam dam damna początku chciałam jeszcze wam życzyć zdrowych, spokojnych Świąt! :D spełnienia marzeń i dużo prezentów :* XD mam nadzieję że się podoba gwiazdkujcie, komentujcie, obserwujcie i do następnego :*