Burning Eden | Newt (dutch, the scorch trials)

H19: De Vijand Van Mijn Vijand, Is Mijn Vriend

"Ik dacht het even niet." zegt plots een andere bekende stem, en mijn hart schiet naar mijn keel van een pistool wat op ons wordt gericht; het is Barkley.

Ik pak trillend Teresa vast, die mij ook angstig vasthoud want zij was de laatste die ik had bevrijd. Alleen voordat we überhaupt konden ontsnappen, heeft iemand ons betrapt!

Ik dacht dat het Jorge was voor een moment. Barkley gaf me al de kriebels van de angst toen ik aankwam in dit gebouw, maar ik had niet gedacht dat hij degene zou zijn die ons zou betrappen.

Ik kijk angstig richting hem, en zie dat hij in zijn ene hand een pistool heeft, en in de andere een walkietalkie.

Waarom heeft Barkley dit? Wat is hij van plan met ons? Is dit ons einde?!

Ondertussen zijn we op een kluitje bij elkaar gekomen, want iedereen was van plan om in dezelfde richting te lopen, maar daar hadden we helaas geen tijd voor.

"Janson, ik heb ze. Niet schieten op ons, ik breng ze naar je." zegt Barkley in de walkietalkie, maar niks hoor ik vanuit de andere kant komen, terwijl hij nog steeds met zijn pistool op ons staat gericht.

Barkley kijkt ons ook boos aan, en ik merk in zijn ogen dat het iets is wat hij graag wilt; heeft WICKED hem glorie belooft?

Is dit wat de mensheid is geworden?

De belletjes beginnen al snel te rinkelen bij mij. Het was dus niet Jorge die aan de WICKED's kant stond, en dat daardoor Janson hier nu is, maar Barkley.

Vertrouw niemand.

Ondanks de situatie, voel ik toch aan Thomas' houding dat hij iets van plan is. Hij ademt sneller dan ik, en hij is boos. Alleen er is niks wat we kunnen doen, toch...?

Mijn intuïtie is alleen al snel fout, en mijn hart maakt een sprongetje als Thomas ineens Barkley aanvalt!

Thomas grijpt naar het pistool, en de trekker wordt door de paniek één keer over gehaald, waardoor mijn hele lichaam zowat verstijft van angst; niemand is dood of gewond, maar de paniek is toegeslagen en het gaat te snel voor woorden.

Wat deed Thomas nou?!

Het lukt hem alleen niet om Barkley tegen te houden, want hij duwt Thomas hard naar achter en richt zijn pistool weer op ons.

Thomas komt trillend terug naar onze groep, en we houden hem tegen voordat hij weer zo'n onverwachtse beslissing maakt.

"Jullie komen hier niet mee weg." zegt Barkley streng, en ik merk dat hij de trekker wil overhalen, wat me ineens ver weg moet denken aan het moment met Gally toen hij Chuck dood schoot, en dat vergeet ik natuurlijk nooit meer.

Is dit ons einde? Zijn we voor dit zo ver gekomen?!

Een plotselinge schot galmt door mijn trommelvlies, en mijn hart schiet naar mijn keel; Barkley heeft geschoten!

Ben ik dood? Zijn de anderen dood?!

Ik kijk trillend naar beneden, maar ik zie geen bloedvlek op mijn shirt, en anders had ik de pijn wel gevoeld. Ik weet niet hoe het is om dood te gaan, dus ik kan het eigenlijk niet weten.

Het dringt me alleen even later door dat Barkley niemand van ons heeft geraakt, als ik angstig naar de rest kijk, maar het is juist híj die is dood geschoten, waarna Barkley al snel vooruit op de grond valt, wat betekent dat hij van achter neer is geschoten.

Ik kijk angstig maar opgelucht richting het meisje dat achter hem verschijnt met een pistool in haar ene hand, en een rugzak op haar rug.

"Kom op, volg me." zegt ze zelfverzekerd, en werpt nog snel een blik op een dode Barkley maar wij kunnen alleen maar verbaasd naar haar kijken, terwijl niemand beweegt.