Burning Eden | Newt (dutch, the scorch trials)

H24: Haar Echte Identiteit

"Mijn echte naam..?" vraag ik verbaasd, en op dat moment lijkt mijn hart stil te staan; had ik een andere naam?

Wat is er aan de hand?!

Ondanks de onduidelijkheid van deze onbekende vrouw, voel ik toch Newt's hand langs mijn lichaam glijden en pakt hij stevig de mijne vast; het zorgt voor de steun dat ik onverwachts nodig heb, en ook al hebben we ruzie, had ik het niet liever van iemand anders gewild.

"Wat weet u wat ik niet weet?"

"Je moeder wilde dat ik het zou vertellen als je er klaar voor was, maar ik was net te laat toen je het labyrint in werd gestuurd," begint ze, waardoor ik alsmaar nieuwsgieriger wordt.

"Ze had een neppe naam voor je uitgekozen zodat je echte identiteit geheim zou blijven, omdat ze bang was toen ze je naar WICKED stuurde. Je moeder vertrouwde mij met je echte naam, en wilde dat Ava het niet kwam te weten."

Ik kijk haar nog verbaasder aan dan ik al deed, maar daardoor stap ik ietsje naar voren waardoor ik Newt automatisch meetrek.

Nu ze zo over mijn moeder praat, begint mijn hart nog sneller te kloppen en de tranen vormen zich langzaam in mijn ogen.

Ik heb, ondanks alles, altijd al willen weten waar mijn moeder was gebleven na de Vuring. Nu heb ik eindelijk iemand gevonden die haar heeft gekend, van wie geen herinneringen zijn gewist dus kom ik nu eindelijk achter de waarheid?

"Heb je mijn moeder gekend en voor WICKED gewerkt?" vraag ik verbaasd, en tot mijn grote verbazing knikt ze, en dan kan ik me alleen maar zoveel scenario's bedenken.

Mijn moeder, waar is ze gebleven..?

"Beide vragen zijn waar, maar daar kan ik je later misschien meer over vertellen. Laten we het erop houden dat Ava je echte naam niet mocht weten, en je neppe naam, werd je echte naam die je zou herinneren; Elisabeth, als je begrijpt wat ik bedoel."

De puzzelstukjes komen langzaam bij elkaar als ze haar verhaal vertelt, maar ik begrijp het nog niet helemaal en misschien zal ik dat nooit kunnen.

Als ik het ergens allemaal gewoon kon herinneren..!

"Dus Elisabeth is niet mijn echte naam?" vraag ik verbaasd, en ze schudt haar hoofd waardoor ik naar beneden kijk en steeds harder in Newt's hand begin te knijpen; hij lijkt het gelukkig nu ook niet erg te vinden.

Het lijkt me ook echt niet meer uit te maken wat dan wel mijn echte naam is, maar eerder of mijn moeder nog leeft.

Ik kan niks anders doen dan het toch maar te vragen, want misschien komt ze met een antwoord waar ik heel lang op heb gewacht. Misschien kan ik haar nog vinden als dit allemaal voorbij is.

"Is mijn moeder dood?" vraag ik hoopvol, maar echter schud ze haar hoofd en haalt ze haar schouders op, wat van alles kan betekenen.

"Ik weet niet waar ze is. Ze kan ook dood zijn, maar dat weet ik niet zeker."

Ik knik sip, waardoor ik een heel klein beetje hoop krijg maar ik weet dat ik deze hoop niet moet achtervolgen; het is een fifty-fifty situatie.

Ik heb het zo vaak tegen de anderen gezegd, dat hoop een gevaarlijk iets is en dus moet ik nu niet deze fout maken.

Ik wil gewoon heel graag weten waar ze is, maar omdat ik geen antwoord kan krijgen op deze vraag kan ik natuurlijk wel de andere stellen, waar deze vrouw wel een antwoord op heeft.

"Wat was mijn echte naam?"

Ik stel misschien verschillende vragen door elkaar, maar het kan niet anders als je ineens te veel informatie tegelijkertijd krijgt. Ik zie de vrouw dan ook kort slikken, en mijn hart klopt alweer sneller.