Zakład < Yaoi >

I

Zacznijmy... Całość będzie głównie pisana z perspektywy Gabriela, czasem jednak będzie się to zmieniać...
No i musze wykombinować jakieś zdj.........
Dobra, nie przeciągam.

- Ha! A może się boisz? Ale z ciebie baba!
- No chyba ty! Pamiętaj, że brakuje ci do mnie całych czterech lat, młokosie. - fuknąłem na mojego najlepszego kumpla, Bastiana, który powoli mnie wnerwiał. Ledwo skończył 18 lat, a już zachowywał się jak wielki dorosły.
- To co, tchórzysz czy przyjmujesz zakład? - dopytywał się Basti. Jaki miałem wybór?
- Dajesz! - z całą siłą przybiłem mu piątkę. Młody się skrzywił, ale się nie cofnął. Udawał twardego. - Kiedy zaczynamy?
- Dzisiaj. - zarechotał. Spojrzałem na niego wilkiem. - Pakuj swoje rzeczy i spadaj do nawiedzonego domu! Tydzień to tydzień!
- Wiesz, ja cię kiedyś zamorduje! - uderzyłem go pięścią w ramię. Czas zacząć zakład, ale dwie stówy drogą nie chodzą, co nie?

Zapakowałem sobie trochę ciuchów i coś na ząb. Do tego oczywiście śpiwór, koc, parę książek, aparat... Telefon zostawiłem, i tak bym nie mógł go tam naładować.

Bastian czekał na mnie przy ogrodzeniu. Samemu trudno było przez nie przejść, i poza tym chciał się upewnić, czy na pewno tam poszedłem. Co za dupek.

No i się zaczęło. Siedziałem w jednym ze zniszczonych pokoi, szykując sobie miejsce na nocowanie. Nie było tu aż tak źle...
Nagle moją uwagę przykuł jakiś dźwięk. Gdzieś nade mną, jakby ktoś chodził po starych deskach. Zamarłem. Nie, chyba tu nie ma naprawdę duchów...
Zaśmiałem się sam z siebie.
- No nie wariuj, Gabriel, nie jesteś dzieckiem! Duchy nie istnieją... - ponownie się zaśmiałem, teraz tak trochę bardziej niepewnie... Przecież, oczywiście mimo że nie istnieją, duchy nie noszą ciężkich butów, jakie było słychać!
Mój mózg postanowił się zabawić. Podsuwał mi obrazy różnych potworów, zombie, wampirów.....
Jedyne, co mogłem zrobić, to sprawdzenie. Inaczej zwariuje.

Okke, to pierwszy rozdział. Może nie za długi, ale jest. Ocenicie, proszę?