Bir yaz mevsimi daha kayıp gidiyor avuçlarımdan,
Ne gurbetten gelen tanıdık bir yüz kaldı,
Ne tarlaların o bereketli kokusu,
Güneş de tasını tarağını topluyor artık...
Her eylül bir hüzün deryasında yüzüyorum.
Her yazın sonu kışa biraz daha yakın...
Ne hissettiğimi bile bilmiyorum,
Ama fark ettim ki; yağmurlar üşütüyor artık beni,
Ve o toprak kokusunu da alamıyorum artık...
Üzerime zoraki giydiğim deri büyük,
Bu eller buruşuk, bu yüz ben değilim.
Derviş! Elimdeki resme bakar mısın?
Gözlerin kenarlarına çizgiler çizen ressam,
Ağaran saçları da hafiften sarartmış,
Sence ben, yaşlı mıyım Derviş?
Ne ayağa kalkıp dışarı bakacak dermanım var,
Ne de kapımı açacak kimsem kaldı,
Yağmurun yağdığını sızan tavandan anlıyorum,
Ve yaprakların düşme sesleri...
Biliyorum. Bu, sonbahar
Ve kışa daha yakınım,
Hadi göçün leylekler,
Son kez görmek istiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYHUDE #Wattys2016
PoesiaBir sevdiğini kaybettin mi sen hiç? Ve onunla birlikte yaşama olan aşkını? Duygularımı dokuyup, dertleşiyorum Bu boş sayfalarla Bir an önce gitmek istiyorum Onun gittiği sonsuzluga Bizimkisi zorunlu bir hasret Kavuşmanın yolu da var elbet Tek ihtiya...
