AUTHOR'S NOTE:
Hi everyone. Maraming salamat po sa pagbabasa, pagvovote, at pagcocomment sa mga chapters. I really appreciate it. Salamat po talaga. Maraming salamat din sa mga nagfo-follow sa akin. Thank you po and God bless :)
Gusto ko po sana magdedic kaso ang hirap po kasi sa mobile ako nag uupdate. Sorry po. Kaya dito na lang. :)
Shoutout kina:
(1) Nicn_reading (2) Whiterose_06 (3) JrdLindz (4) Vaccine2 (5) Kenichi032
(6) Ericamae_S (7) MaRicheldaPenaranda (8) JewisJonas. (9) Seiju294 (10) Mikz_Choco03Gale
Napabalikwas ako ng bangon ng may kung anong malakas na tunog ang umalingawngaw sa katahimikan ng gabi.
Akala ko nananaginip lang ako at babalik na sana ako sa paghiga ngunit may putok ulit akong narinig. Ngunit this time, sunod-sunod na. Kinabahan na ako.
Tumayo ako at lalabas sana ng kwarto when the door suddenly open wide. At iniluwa nito si Red na may hawak na baril. Ang pangamba ay mababakas sa mukha nito.
Lumapit siya sa akin tsaka niya ako hinila palabas.
"Wait, Red. What's happening?" Tanong ko ngunit wala akong nakuhang sagot.
"Red, Wait. Wala akong tsinelas." Ngunit nakalabas na kami sa kwarto ko. Di niya parin ako iniintindi. Hinihila niya na ako papunta sa dulo ng pasilyo kung saan naroon ang pintuan sa rooftop.
"Red, whats happening?" Nasa rooftop na kami ngayon. Nanginginig ang mga kamay niya habang sinasara ang pintuan. Kumuha rin siya ng mga upuang nasa rooftop at iniharang ito sa pinto.
"Red! Please tell me. Whats going on?" Hinarap niya ako. Hinawakan niya ang dalawang balikat ko. The gun on his hand touches my skin. At naaasiwa ako. He examined me, from head to toe. Waring chinecheck kung ayos lang ako. He is still shaking.
"Red!" Pero di parin siya sumasagot. He's still checking me.
"RED!" Sinigawan ko siya para naman mapukaw ang tuliro niyang isip.
"I'm fine. Paki alis muna ng baril mo. Its scaring me." Sinunod naman niya ang utos ko. Binalik niya ito sa kanyang tagiliran.
"Whats happening Red? Nira-raid ba tayo ng mga pulis?"
"Hindi. Mga tauhan ni Limuel. Nalaman yata na si King ang nagtip sa PDEA." He is trembling while biting his lips.
"Are you afraid?" Tanong ko sa mahinang boses. He look at me and laugh humorlessly.
"Me? Afraid? Do i look like im afraid zania?"
"No, but you are trembling."
"Bullshit Zania. Ako takot? Hindi dapat ako ang matakot. Dapat ang putragis na Limuel na yun ang matakot. Papatayin ko siya." Red is serious. Nakakatakot siya. This is the first time na nakita ko siyang ganito.
"Papatayin ko ang hayop na iyon. Alam mo ba ang pakay ng mga lalakeng nasa labas, they want you!" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Fear invaded my senses. Alam kong masamang tao si King, but i know he will never ever kill me. Pero ang mga nasa labas, im not sure what they can do.
"Why me? I have nothing to do with your transactions. Red, bakit?"
"Madumi maglaro ang hayop na iyon. Alam niyang baliw na baliw sayo si king. Do you know that King always tell them about you? Tatanga-tanga din kasi ang hinayupak na yon." Sinabunutan ni Red ang sarili dala ng frustration na nararamdaman.
"But Red--" Pero napatigil ako sa pagsasalita when he hushed me. Nilagay niya ang daliri niya sa kanyang bibig telling me to shut up. Nakinig rin ako sa paligid tulad ng ginagawa niya. And thats when we both realized na wala ng pumuputok na baril sa paligid.
"Is it over? Umalis na ba sila." Tinignan niya ako and he hushed me again. Nakikinig parin siya. Ngunit wala na talagang ingay. Makakahinga na sana ako ng maluwag ngunit may kumalabog sa pinto. Trying to push it open.
"Red!" Sisigaw sana ako ngunit mabilis niyang tinakpan ang bibig ko tsaka ako hinila sa dulo ng rooftop kung saan ang nasa ibaba ay ang dagat.
"Zania! Jump. Run as fast as you can. Never look back. You got me? Never look back."
"Red, ikaw?"
"I'll cover you." I don't have a good feeling about his plan. Ayoko. That's what i want to say. Pero di na lumabas sa labi ko.
He bent down, kissed my forehead. Then the tip of the nose. Then he kissed my lips. It was just a couple of second, but when he pulled me for a hug i can still feel his soft lips on mine.
"For the first time, i've found someone i hate leaving. I found someone i can't get enough of even though she's not mine at the first place. I've found someone who accepts me for who i am and doesnt tell me i need to change. I think i found someone i can fall madly and deeply inlove with."
He is confessing but it seems like he is saying goodbye. My mind is processing it slowly. But when i finally realized what he just said it was too late. Hinawakan niya ang bewang ko, tsaka niya ako ipinatong sa edge ng railings.
"GO!" Utos niya ng biglang kumalabog ang pinto pabukas at inulawa nito ang apat na armadong lalake.
Parang nagslowmo ang paligid when Red pushed me.
Ang hangin na sumasalubong sa mukha ko, ang ingay ng alon ng tubig at ang tili ko ang tanging narinig ko ng oras na iyon. At nang tumama na ang katawan ko sa dagat ay nanginig ang buong sistema ko. The water is really cold.
Lilingunin ko sana ang rooftop na pinanggalingan ko pero naalala ko ang sinabi ni Red
'Dont look back!'
Kaya naman lumangoy na lang ako para makaahon sa dagat dahil talagang nilalamig na ako. Nakarating naman ako sa may dalampasigan at ang pumasok sa isip ko ay tumakbo papalabas ng gate.
Tumakbo ako as fast as i could not minding the rocks na dumidiin sa paa ko. Paparating na sana ako sa may gate when i heard some gun cocking.
"Not so fast, Miss." Ang boses ay nagmula sa likuran, kaya dahan-dahan akong humarap sa may-ari ng boses. Horror filled my senses again making my knees tremble.
Sino ba ang hindi mangangatog kung may baril na nakatutok sa ulo mo.
"Please wag---" Bago ko pa matapos ang sasabihin ko ay may malamig na nabakal ang tumama sa tiyan ko.
"Red!" the last word i manage to utter before everything went black.
BINABASA MO ANG
A night with a vampire
Vampire"I hate waiting. But if waiting means being able to be with you. I'll wait for as long as forever to be with you." They loved each other. But they were torn apart due to life's complication. Now, they meet again. Different era. Different time. Diffe...