A night with a vampire

xiii

Ang pagaspas ng mga dahon, ang simoy ng sariwang hangin, ang mga huni ng ibon, at ang tibok ng puso ko ang tanging naririnig ko sa mga oras na ito.

Here he is, my mom's soulmate, on top of me. Breathing heavily while looking intently at me. Well, at my lips, specifically.

Ang dalawang braso niya ay nakatukod sa gilid ng aking ulo, yung waring kinukulong ako. All i can do right now ay makipagtitigan sa kanya. Inangat niya ang isang kamay niya at dinikit ang likod nito sa aking pisngi. Bumuntong-hininga siya.

"You look so much like your mother." Tumayo na siya saka inilahad ang kamay sa akin. Inabot ko ito tsaka niya ako inalalayang tumayo.

Pinagpagan ko ang aking damit na may mga tuyong dahong dumikit. Habang pinapagpagan ko ito ay bulong ako ng bulong. I really thought that he's going to kiss me. And i am really stupid to believe that. Soulmate siya ng mama. Mahal niya ang mama. Impossibleng hahalikan ako nito.

Natigil ako sa pagiisip when he talked nonsense again.

"Kaugali mo rin siya." He said while smiling faintly. Waring may naalala siya.

"Will you stop mumbling!" Tinaasan ko siya ng kikay tsaka pinamaywengan.

"You know what, i never thought that i will be this happy seeing your creepy face." This time, siya naman ang nagtaas ng kilay.

"Thought you wanted me to go away?" tanong niya sa nanunuyang tono habang nakangisi. Now he is being playful. Well, i can be playful too. If thats what it takes to get out of here, alive and with blood.

"Actually, that was a joke. Ikaw naman kasi. Di na mabiro. Atsaka, i thought you wanted to help me?" i said  while pouting. Gosh, please! Tumalab ka.

"It won't work. Believe me." He said while chuckling. God! Paano niya nalaman?

Act innocent, Zania.

"What?" Kinunutan ko siya ng noo tsaka ako lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang braso niya.

Napabitaw ako bigla when our skin collided. Parang may kuryenteng dumaloy sa balat ko. Nakakakilig at the same time nakakakaba. I don't know.

"Play dumb, honey. you are lost, ain't you?" I wanted to say something smart to bark back at him. But my mind is flying somewhere because of the endearment he used.

Kinalabit niya ako kaya napukaw ang lutang kong isip.

"You are lost, aren't you?" Tanong niya ng nakataas ang dalawang kilay. I rolled my eyes.

Diba obvious? Tha is what i wanted to tell him. But i need to be nice to him baka iwan niya ako ditp. Hindi pa ako makauwi. I'll be dead if that happens.

Pakapalan na to ng mukha. Humakbang ako upang magkaharap kami. Tsaka ako yumuko at sumigaw ng.....

"WILL YOU PLEASE HELP ME?" then i raise my head and smile sweetly. Ang ginawa naman nitong annoying vampire na to is tinulak ba naman ako gamit ang kanyang big palm sa mukha.

I wanted to shout at him or bite his ears off kaso may boses na lumitaw sa isipan ko.

Wag mong gawin! Masama yan! At diba siya lang ang lifeline mo ngayon.

Dahil sa tinig na iyon ay natigilan ako.ako Yes, he is my lifeline. If im going to piss him off again ay baka mag ala-flash na naman ito at bigla-bigla na lang maglaho. And i will be dead. Yes, i can survive for a few more days. Pero paano if nagutom ako? Or madehydrate? Or mamatay sa lamig? Or may mababangis na hayop dito?

But there is also a chance that i will be able to find a road. And maki hitch, at mabuhay. But the scale of this possibility is 1 out of 1000. And i am not willing to take the risk. i want to live and see if Red is okay.

When i decided to behave and be a good girl sa bampirang ito ay may tinig na naman ang sumigaw sa isipan ko.

Bitte him up, sister! He deserves it. Tsaka who's going to miss an ugly and annoying bloodsucker.

Well, thats a nice idea too! But then if gagawin ko yun. I'll be dead. So i shut the voices inside my head at hinarap ko ulit siya.

I showed him my cutest pout and my most charming puppy eyes.

Please work! Please work! Please!

"FINE!" Sigaw niya ng pagsang-ayon. His voice was loud and annoyed but he is chuckling.

"You are really like your mother. So pursuasive." He mumbled again. Kung di lang ako natuwa dahil sa pagsang-ayon niya ay baka sinigawan ko na siya. He keeps on comparing me kasi sa mama ko, And i hate it.

"Tara na." Aya ko sa kanya. Nauna na akong maglakd. Baka kasi kung mananatili pa kami doon ay baka masigawan ko na talaga ito.

"Where do you think you are going?" Hinarap ko siya at nakapameywang pa ang loko. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Safety." Maikling kong sagot. He smirked at me. Gosh, i really wanted to wipe that smirk off his annoying face.

"At saan ba ang direksyon ng safety na sinasabi mo?" Why does he always make me feel like an idiot? Bakit ba lagi niya akong binabara? He is really getting under my skin.

"Fine! Saan ba?" But before i can do another thing nor say another word ay mabilis pa sa hangin niya akong kinarga. A piggy-back ride.

Kung kanina ay halos mawala na ako sa aking sarili dahil nagkadikit ang balat namin. Ano na lang kaya ngayong hawak niya ang dalawang hita kong nakaexpose dahil inaalalayan niya ako? Ano na lang kaya ngayong ramdam na ramdam ko ang hininga niya sa aking pala-pulsuhang nakapulupot sa leeg niya.

I'm going crazy here. Thousand of electric bolts invaded my system.

"Hold on! I'm not gonna let anything happen to you. I'm just gonna let you fall."

"What the? Akala ko ba, di mo ako ipapahamak?" Asik ko sa kanya. I wriggled trying to get off him. Baka totohanin niya na ihulog ako.

"Shut up and fall hard. To me. Don't worry, i'll catch you."

When he said that. I died.

-----------------------------------------

Hey Guys,
How's the UD? Tell me what you think. :)
Stay tuned.

Xoxo,
Gail